اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

هنر و رسانه  /  رادیو و تلویزیون

میزگرد «دست فرمون»| ماجرای جابه جایی «تفتی» با «دیرباز»/ مشابه این مسابقه در هیچ جای دنیا نیست!

مجری برنامه «دست فرمون» گفت: خیلی ها دوست ندارند بازیگر را در قالب مجری ببینند اما رویکرد تلویزیون بابت اینکه بتواند بازیگرها را برای برنامه های ترکیبی و اجراها نزدیک به هم کند به نظرم رویکردی است که تلویزیون را کمک می کند.

میزگرد «دست فرمون»| ماجرای جابه جایی «تفتی» با «دیرباز»/ مشابه این مسابقه در هیچ جای دنیا نیست!

خبرگزاری فارس-گروه رادیو و تلویزیون: شاید تنها برنامه ای که در این سالها برای آموزش و فرهنگ سازی اتومبیلرانی و موتورسواری تهیه و تولید شده است، «دست فرمون» باشد. برنامه ای که از سال ۹۸ کار خود را آغاز کرد و تا الان نیز پر قدرت پیش رفت طوری که بنا است فصل های بعدی آن نیز برای شبکه نسیم ساخته شود.

به همین دلیل عوامل و دست اندرکاران دست فرمون از جمله: محمود محمودی (تهیه کننده)، مسعود صنم (کارگردان)، کامران تفتی (مجری)، بیژن خراسانی و بهنام صفاریان (کارشناس اتومبیلرانی و مربی) مهمان خبرگزاری فارس شدند.

 

** درباره ایده طراحی و اجرای مسابقه دست فرمون بفرمائید؟

محمودی: طرح اولیه را بهنام صفاریان به ما داد. این طرح در ادامه باید تلویزیونی و پخته تر می شد که بتوانیم به شبکه نسیم ارائه دهیم. در نهایت به فصل اول رسیدیم و خب طبیعی بود یکسری ایراد در شروع داشته باشیم و نمونه اجرا شده ای از قبل نداشتیم که بخواهیم از روی آن کپی کنیم.

الان که فصل دو نیز تمام شده است ما به عبارتی مرجعی شدیم برای ساخت این دست برنامه ها و همین الان در شبکه یک و سه شبیه به برنامه ما در حال تولید است و تا قبل از برنامه ما به دلیل اینکه ورود به این حوزه برای برنامه سازی سخت است کسی جرات نمی کرد به سمتش برود.

** و همین جسارت شما در ورود به این حوزه قابل تحسین است.

محمودی: البته لطف دوستان هم شامل حالمان شد و اگر گروهی که الان داریم روز اول نبودند هیچوقت نمی توانستیم تا اینجا پیش رویم. قطعا بهترین های هر حوزه ای در کنار ما بودند از صدا تصویر دکور کارگردانی اجرا و ... همچنین اگر انرژی که آقای تفتی گذاشت نبود کار به این شکل روی خروجی نمی رفت.

 

از سال گذشته این را می دانستیم که مجری این برنامه باید خیلی همراه باشد چون مهمان هایی که به این مسابقه می آیند از شهرهای مختلف ایران می آیند و برخی هایشان برای اولین بار جلوی دوربین می روند و اگر آقای تفتی برخورد خوبی با این دوستان نداشت قطعا در روحیه آنها تاثیرگذار بود. همچنین کارشناس های خیلی خوبی هم در کنار ما بودند مثل آقای خراسانی و ... در این مسابقه گروه حرفه ای تلویزیونی دور هم جمع شدند و در کنار آنها بهترین های حرفه اتومبیلرانی و موتورسواری.

** و همین کار شما را خیلی سخت می کرد؟

محمودی: وقتی افرادی داشته باشی که همه در حد تیم ملی حرفه ای باشند کار سختی را در پیش خواهی داشت. اما خب آنقدر که حرفه ای بودند کار من را هم راحت تر کردند.

** آقای صنم درباره سختی های تولید این مسابقه بفرمائید و اینکه چه سختی ها و محدودیت هایی سر راهتان قرار داشت؟

صنم: محدودیت که در برنامه سازی تلویزیونی وجود دارد و از همان اول می دانستیم کار بزرگی است و بزرگترین دکور برنامه های تلویزیونی را با ۱۳ هزار متر فضا خواهد داشت که اغلب آن هم دکور بود. از طرفی تصمیم گرفتیم در شب تصویربرداری شود و به همین خاطر می بایست نورپردازی می شد و همین برایمان چالش بود و هیچ دفتر سینمایی نبود که بخواهیم برای چنین مساحتی تجهیزات نور از آنها بگیریم به همین خاطر به سمت تولید کننده های داخلی رفتیم تا بتوانیم باگ نور را از بین ببریم. فصل یک به یک شیوه نورپردازی شد که دکل هایمان ۱۲ متری بود و از طریق خیابانی و پروژکتورهایی که بود پیش بردیم. یکی از چالش های بزرگمان نورپردازی بود و دیگری طراحی دکور بود.

پیمان قانع در فصل اول طوری دکور را طراحی کرده بود که ماشین داخل استودیو می آمد و گیربوکس بیاید و ربات مختص خودمان طراحی کردند که ماشین روی آن می چرخید‌ و این نیز برای اولین بار در تلویزیون اتفاق می افتاد. در کل اینکه تولید چنین برنامه ای سختی های خودش را دارد از جمله تعداد بالای دوربین و فضایی که بزرگ است و ‌‌... و به قول آقای محمودی هیچ کتاب و برنامه ای نبود که بخواهیم از روی دستش نگاه کنیم.

** و همین اولین بار بودن سختی هایتان را دوچندان می کرد؟

صنم: بله درست است و همین برای خودمان خیلی جذاب بود. طراحی فصل یک خیلی متفاوت بود و مدل طراحی پیست به صورت خطی بود و ماشین ها به صورت تکی می رفتند و از لحاظ طراحی جذاب بود و زمان ها با هم رقابت می کردند. اما در فصل دو وقتی پیست کاملا آینه ای شد،  برای ما سخت تر هم شد هم از لحاظ تصویربرداری و هم برگزاری کار و وقتی دو شرکت کننده داشتیم برای مخاطبانمان نیز جذابتر شد. از طرفی  آقای خراسانی در فصل دو به ما اضافه شدند و موتور را هم به مسابقه اضافه کردیم و برای اولین بار در تلویزیون مسابقه با موتور سنگین و ماشین های آرسی را داشتیم که ماشین آرسی برای مخاطبان کم سن و سال تر جذابتر بود. فینال آبرومندی هم داشتیم که حدود ۲۱ ساعت تصویربرداری اش طول کشید.

 

تفتی: غیر از زمان های قبل و بعد تصویربرداری حدود ۲۱ ساعت به طور مفید ضبط کردیم.

** آقای تفتی شما از حضورتان در این مسابقه بفرمایید با توجه به اینکه اولین بار است که چنین اجرایی در تلویزیون عهده دار شدید.

تفتی: واقعیت این است که فصل ابتدایی دست فرمون را برادرم کامبیز اجرا می کرد و من وقتشه را برای شبکه نسیم داشتم که برنامه گفت و گو محور درباره ازدواج بود و آنجا درباره نیاز رابطه ای بنیاد خانواده کار کردیم. بلافاصله بعد از وقتشه به دست فرمون آمدم که ساز و کار متفاوتی داشت و اصل اولش هیجان بود و برنامه بزرگ ترکیبی مسابقه ای که افراد بزرگی مثل بیژن خراسانی و کارشناس های خوبی در کنارش هست و تهیه کننده باسابقه و کارگردان خلاقی دارد. همین ها جذابیتی برایم ایجاد کرد که به برنامه اینچنینی بیایم. حالا جا شدن در این برنامه برایم بزرگترین چالش بود که من چطور می توانم خودم را با ریتمی که دست فرمون دارد هماهنگ کنم چون فصل اول دست فرمون به شدت خوب دیده شد.

 

** شما مخاطب فصل اول هم بودید؟

تفتی: بله بله کاملا دنبالش می کردم. مهمان برنامه بودم و مربی ها از دوستان من هستند. اما اینکه خودم قرار بود بیایم و پایم را در این کفش کنم اولین دلواپسی برایم این بود که این سقف بزرگتر شد و فقط ۴۰۰ اتومبیلران و ۱۰۰ موتورسوار و ۱۰۰ آرسی کار. اول باید یکسری اطلاعات تخصصی کسب می کردم و در وهله بعدی باید خودم را با اندیشه های کارگردان هماهنگ می کردم که ریتم برنامه تند است و سه استودیو بزرگ داشتیم یکی در آسمان دیگری در آسفالت و دیگری سوله و هماهنگ شدن با تمام اینها کار دشواری برای من بود و کارگردان و تهیه کننده و همه عوامل به من کمک کردند تا بتوانم هم گازشان شوم(اصطلاح دست فرمونی) بزرگترین مسابقه تلویزیونی و برنامه ترکیبی ایران بعد از انقلاب دست فرمون است و چه از لحاظ سخت افزاری، نرم افزاری، حضور آدم ها که نگاه کنید تمام این رکوردها را برایتان می آورد.

 

اتفاقی که در دست فرمون افتاد چند اولین داشت و ورود این اولین ها به تلویزیون به شدت کمک کننده است برای فضای صداوسیمای ما که الان در این شرایط به آن نیاز دارد. چون پلتفرم ها سعی دارند این گوی را از تلویزیون بگیرند و از طرفی رسانه های دیگر در دنیا وجود دارد که پرقدرت کار می کنند. خیلی مهم است که تلویزیون بتواند قدرت را در دست بگیرد و اولین باشد. آمدن موتورهای سنگین و آرسی ها در این برنامه جسارت تهیه کننده و تخصص کارگردان برای جا انداختن این بود که بتوانیم گروه سنی مخاطبانمان را پایین بیاوریم و از این طریق وقتی آرسی ها به برنامه اضافه شدند حتی کسانی که گواهینامه ندارند بیننده ما شدند و این اتفاق بسیار جذابی برای ما بود.

حالا در نظرسنجی هایی که اپلیکیشن ها انجام می دهند و یک برنامه برتر و دیگری در رده سوم قرار می گیرد و به عبارتی مصرفی است و واقعیت این است همان ۶۰ درصد از مردم ایران که رسانه ملی شان را نگاه می کنند نیاز به یک نفس در برنامه های ترکیبی دارند که دست فرمون این را نه به این خاطر که من مجری اش بودم، نه چون که در شروع برنامه من نبودم و در فصل دوم به گروه اضافه شدم. بلکه دست فرمون این خوراک را به تماشاگرش داد به خاطر همین هم درصد بالایی از بیننده را برای خودش بدست آورد. حضور خانم ها در پیست مسابقه دست فرمون و در کنار مردها نیز اتفاقی بود که برای اولین بار در تلویزیون رخ داد.

 

در فصل اول معیار ما زمان بندی بود و یک نفر در ماشین می نشست و پیستی را می رفت و می آمد و هیچوقت دچار این چالش نمی شد که با رقیبش مسابقه دهد. چه در بخش مردها و چه خانم ها با آقایان. به نظرم سه اولینی که در برنامه دست فرمون رخ داد به شدت کمک کرد تا این برنامه برنامه متفاوتی باشد و امیدوارم این نگاه و این جنس اعتماد و جمع کردن این گروه و تولید کردن کار به این سنگینی ادامه پیدا کند. علی الظاهر تنها راهی که تلویزیون بتواند کمی از پلتفرم ها و برنامه های ترکیبی و خصوصی سبقت بگیرد، تولید این جنس برنامه ها است.

** اگر قرار باشد فصل بعدی این مسابقه ساخته شود شما گروه را همراهی می کنید؟

تفتی: در ابتدا تابع پیشنهاد تهیه کننده هستم و در این ۵۲ قسمتی که ساخته شد شاید ساده به نظر برسد اما واقعا بچه های گروه همگی زحمت کشیدند. علاوه بر این دوستان خوبی در این گروه دارم و امیدوارم از من راضی بوده باشند و اگر پیشنهاد اجرای فصل بعدی را بدهند حتما در خدمت شان هستم.

 

** وقتی شما وارد این برنامه شدید، برنامه یک مجری دیگری را در فصل قبلی داشت. این موضوع شما را دچار نگرانی نمی کرد که باید برنامه ای را اجرا کنید که در ابتدا فرد دیگری اجرا می کرده؟

تفتی: جایگاه کامبیز برادرم جایگاه خوب و درستی در بازیگری و دوستی مان است و به دلیل مسائلی که نشد در فصل دو حضور داشته باشد، روزی که اولین جلسه من و آقای محمودی و صنم برای شروع اجرای من بود، ‌دلواپسی ام را به این دوستان گفتم و صادقانه بگویم به تخصص مسعود صنم کارگردان و حمایت های تهیه کننده تکیه کردم  و اگر نگاه حمایتی این دو عزیز پشت مجری نباشد شما هر چقدر هم تلاش کنید نمی توانید گلیم تان را از آب این برنامه بیرون بکشید بنابراین بخشی از نگرانی من با حضور این دو عزیز رفع شد. مضاف بر این در میانه راه پیشکسوت عزیزی مثل بیژن خراسانی برای فردی مثل من خیلی کمک کننده بود. یا چهار مربی که داشتیم بخش اعظمی از این دلواپسی ها را برای من کم می کرد و بقیه اش را هم لطف خداوند و مردم بود. خیلی ها دوست ندارند بازیگر را در قالب مجری ببینند اما رویکردی که تلویزیون حداقل در سه سال گذشته بابت اینکه بتواند بازیگرها را برای برنامه های ترکیبی و اجراها نزدیک به هم کند به نظرم رویکردی است که تلویزیون را کمک می کند.

** شما این رویکرد را دوست دارید که بازیگرها اجرا کنند؟

تفتی: بازیگری آنقدر برایم مرجع هست که همه اینها زیر مجموعه اش قرار بگیرد. اجرا، رادیو، گویندگی،‌دوبله، خوانندگی زیر مجموعه بازیگری است. من بازیگرم و حالا به تناوب پروژه ای که محمود محمودی برایم در دست فرمون تعریف می کند، قبول می کنم و کار می کنم و بخش اعظمی از اجرایم در این برنامه مدیون بازیگریم است.

 

** تا الان بازخورد مخاطبان از حضور شما در این مسابقه چطور بوده است؟

تفتی: بازخوردها برایم خیلی عجیب و جالب بود. از بیننده خانم 55 ساله که تک تک پلان های دست فرمون را از حفظ بود تا پسربچه ۶ ساله و طیف میانه که پسر و دخترهای جوان بودند. اینکه شما بتوانید در این شرایط کرونا ذهن مخاطبان را برای یک ساعت یا حتی پنج دقیقه از ترس و نگرانی ناشی از بیماری و مشکلات اقتصادی دور کنید و حالش را خوب کنید به شدت تاثیرگذار و ارزشمند است و از قسمت یک دست فرمون تا فینال من حداقل روزی ۱۵۰ کامنت و سوال و تشکر دارم. عده ای می گفتند می شه در فصل بعدی ما هم بیاییم؟ یکی هم گفته بود این مسابقه برای بچه پولدارها است؟ و کارگردان ما برای او توضیح داده بود که برای عموم آزاد است و مردم به صورت رایگان می توانند ثبت نام کنند و به راستی آزمایی ما برسند. منظورم این است که آنقدر بازخورد خوب از سن های مختلف داشتیم که خداراشکر می کنم.

** برایتان پیش‌ آمده مخاطبان مسابقه یا حتی اقوام و بستگان از شما بخواهند برای او واسطه شوید تا به مسابقه بیاید؟

تفتی: بله تمام دوستان و فامیلم دوست داشتند بیایند اما مدل برنامه اینطوری است که شرکت کننده ها بعد از راستی آزمایی نمی توانستند به یکباره وارد برنامه شوند و امکان تقلب در برنامه دست فرمون صفر بود. بین ۱۰۰۰ کامنتی که از مردم دریافت کردم یکی نوشته بود چرا هوای فلان شرکت کننده را داشتید؟ این امکان ندارد چون ما چهار مربی داشتیم که یکی از دیگری جدی تر بودند و سر راننده هایشان با هم بحث می کردند و اگر قرار بود من به راننده آقای خراسانی و تیم داوری مان  پوئن متفاوت تری می دادیم مصیبتی می شد و اول از همه باید جواب مربیان را می دادیم و بعد از آن جواب بازیکنان را نمی توانستیم بدهیم و آنقدر چارت برنامه طوری چیده شده بود که به همه اینها فکر شده بود که در فصل دوم شبیه این نشود که انگار کمک کردند یکی بیاید بالا و ... نه اینطور نبود  وهمه چیز تخصص محور بود و بر اساس طراحی ابتدایی برنامه پیش رفت و خدراشکر آبرومند بود. صرف اینکه فقط ما برنامه سرگرم کننده ای بودیم روی آنتن نرفتیم.

 

دست فرمون نگاه استعدادیابی و نگاه فریاد زدن خلاهای این رشته ورزشی است که حالا موتورسواری و آرسی هم به آن اضافه شد. این همه سال این همه راننده حرفه ای در بخش اتومبیلرانی ما فعالیت می کنند و هنوز که هنوز است ما یک تیم ملی اتومبیلرانی نداریم. هنوز که هنوز است اجازه اینکه به جوان هایمان فضا دهیم تا بروند و در مسابقه های کشوری شرکت کنند و به آنها بها داده شود را نداریم و این موضوع در برنامه دست فرمون در فصل یک و دو اتفاق افتاد. نگاه این برنامه پیدا کردن استعدادهای ورزشی در بخش اتومبیلرانی،‌ موتور سواری و آرسی است  که خداراشکر توانست توقعات سرگرمی مردم را هم اجابت کند. آوردن موتور سنگین بعد از سالها در تلویزیون با اینکه قبل از این تصور اشتباهی درباره موتور داشتیم و همچنین آمدن آرسی ها که در تمام دنیا مرسوم است و ما تازه جسارت این را پیدا کردیم که برنامه ای برایش بسازیم.

** بخشی از این برنامه و هر برنامه ای به فرهنگسازی آن برمی گردد. به عنوان مجری چقدر فکر می کنید توانستید در این برنامه فرهنگ این رشته ورزشی را جا بیندازید؟

تفتی: ما در تمام قسمت های برنامه تعدادی نویسنده داشتیم که پلاتوهایمان را می نوشتند و طراحی این بخش فرهنگسازی بر عهده نویسنده ها به سرپرستی آقای صنم بود و در فصل یک بخشی از پلاتوهای آقای دیرباز به سمت فرهنگسازی ماشین سواری می رفت. اما در فصل دو آنچه به عنوان متن برای من نوشته می شد موضوع محور بودیم و اینطور نبود که برنامه ای بدون موضوع را روی آنتن ببریم و این بخش برایمان دغدغه بود.

 

حتی وقتی بچه ها مسابقه می دادند و دوربین های ما تنهایشان نمی گذاشتند و در حین مسابقه اتفاقی می افتاد که اگر هر کدام راننده ها تخلف قانونی داشتند از دور مسابقه حذف می شدند و راننده ای  داشتیم که کلاه نگذاشته بود و حذف شد و از این قبیل مثال ها که در برنامه خودمان این فرهنگسازی را رعایت کنیم و هم اینکه اشاعه اش دهیم تا مخاطبین مان هم در این فرهنگسازی سهیم باشند.

** قبل از اینکه اجرای این برنامه را به عهده بگیرید خودتان چقدر به اتومبیلرانی علاقه داشتید؟

تفتی: اگر نبود که مهمان فصل اولشان نمی شدم. پسرها ماشین بازی تفنگ بازی و خلبانی دوست دارند و دخترها عروسک بازی و خاله بازی. حالا الان بنابه زمان و سرعتی که داریم دخترها هم به سمت این هیجان ماشین سواری آمده اند. طبعا برای هر آدمی ریتم تندتر و تجربه فضای بیشتر جذابیت دارد و برای من هم ماشین و موتور خیلی زیاد جذاب بود. آنقدر این مسابقه برای من جذاب بود که یکی از مخاطبین کامنتی گذاشته بود که بعد از دست فرمون احتمالا کامران تفتی یک ماشین کوچک جمع می کند یا موتور سنگین می خرد. واقعیت این است که موتور سنگین را از بیژن خان خراسانی می گیرم و یک آرسی هم به نام خودم گذاشتند کنار و فقط می ماند ماشین که دیگر باید از مربیان بگیرم.

علقه شخصیم به ماشین سواری و موتور سواری و این جنس هیجان بسیار زیاد است اما آدم ایده آل گرایی هست و معتقدم باید در جا و فضای خودش استفاده شود و دلم نمی خواهد با موتور سنگین و ماشینی که قدرت بالایی دارد در سطح شهر تردد کنم.

 

** آقای خراسانی از حضورتان در این مسابقه بفرمائید.

خراسانی: من فصل اول این برنامه را از تلویزیون دیدم و از اینکه در برنامه تلویزیونی به ویژگی های رانندگی و اتومبیلرانی نگاهی ویژه شده است خوشحال شدم. اما برخی مردم اتومبیلرانی و موتورسواری را ورزش نمی دانند و تصورشان این است که عده ای از روی سرخوشی این کار را دنبال می کنند و این را نمی دانند که یک راننده مسابقه ها تا ۶ کیلو وزن کم می کند و شما در هیچ رشته ورزشی دیگری این را نمی بینید. ما در دست فرمون ماشین های معمولی را هم داشتیم. خوشحالم بعد از ۳۵ سال فعالیت در صداوسیما می بینم که چنین برنامه ای تولید می شود. وقتی آقای محمودی را قبل از فصل دو دیدم و گفتند که می خواهند موتور را اضافه کنند با هم صحبت هایی کردیم. ایمنی و آموزش دو بخشی است که دست فرمون در آنها می تواند به مردم کمک کند. این برنامه نشان داد که می شود همه چیز را تحت کنترل گرفت و برایش برنامه گذاشت.

** چه کردید تا فرهنگ استفاده از موتور در تلویزیون تغییر کند؟

خراسانی: در این برنامه در بخش موتور یکی دو بار حادثه داشتیم و اینکه می توانیم بگوییم از همه وسائل ایمنی موتورت به خوبی استفاده کن و کلاه بگذار و ... من از افرادی هستم که گاهی می گویم چرا بازیگرها مجری می شوند؟ اما یک جاهایی واقعا قبول دارم که یک بازیگر می تواند مجری خوبی هم باشد. دلیلش این است که در اجرا یک زمان هایی هست که مجری باید بازیگری کند و آقای تفتی توانست این بازی را انجام دهد و از طرفی او توانست به مسابقه هیجان وارد کند. این قبیل برنامه ها می تواند در نگاه فرهنگی و فنی مردم تاثیرگذار باشد.

 

** آقای صفاریان درباره طراحی این برنامه در فصل یک بفرمائید.

صفاریان: رشته ورزشی من اتومبیلرانی بود و علاقه زیادی داشتم و عضو فدراسیون شدم. اوایل که وارد این رشته شدم متعجب بودم که چرا از این رشته حمایت نمی شود و پیست های قدیمی و ... سال ۹۰ به ذهنم رسید چرا به این رشته بها داده نمی شود؟ و این ورزشی بود که اهمیتی به آن داده نمی شد. یکی دیگر از مشکلاتمان برگزاری مسابقه زیر نور آفتاب بود و کسی هم به حرفمان گوش نمی کرد. بنابراین این طرح برگزاری مسابقه اتومبیلرانی را روی کاغذ آوردم و اول به شبکه ورزش رفتم و اسم طرح دقت و سرعت بود و شبکه از آن حمایت نکرد. از طرفی این هم برایم مهم بود که اغلب می گفتند این ورزش بچه پولدارها است. بعد به شبکه سه رفتم و شبکه های دیگر تا رسیدم به شبکه سه و مدیر وقت آقای فضلعلی بودند و از طرح استقبال کردند ک مجوز گرفت تا اسپانسر جذب شود و به سمت تهیه کننده رفتیم و به آقای محمودی رسیدیم که از قبل با ایشان آشنایی داشتم. در فصل اول هیچ نمونه دیگری نداشتیم و مپ را هم خودم طراحی کردم و در فصل دو به خاطر اینکه هیجان مسابقه برای مخاطبان بیشتر باشد دو ماشینه کنیم. 

** چقدر روی فرهنگسازی اتومبیلرانی و موتور سواری متمرکز بودید؟

صفاریان: شاید یکسری ها دیدگاهشان روی موتورسواری خوب نبود و ما سعی کردیم همه ابعاد شخصیتی موتور سوارها را در مسابقه دست فرمون نشان دهیم. برای مثال فردی پزشک و کارخانه دار است و موتورسوار هم هست و آشنایی با این افراد می تواند دیدگاه مردم را تغییر دهد و هم در بخش ماشین و بخش موتور این اتفاق رخ داد. این‌مسابقه باعث شد تمام بچه های علاقه مند به این رشته که تا به حال پیست نیامدند و کف خیابان لایی می کشیدند را اینجا آوردیم و هیجان شان را در پیست ما خالی کردند و از این افراد زیاد داشتیم که دعوتشان کردیم و وقتی به دست فرمون آمدند علاقه پیدا کردند این رشته را به طور تخصصی ادامه دهند و دیگر در خیابان و بزرگراه ها لایی نکشنند و حرکت های نمایشی اجرا نکنند.

 

** آقای محمودی شما تا به حال درباره بخش فرهنگسازی چنین مسابقه ای در میان مردم بازخوردهایی دیدید؟

محمودی: با حفظ احترام به همه شبکه های سیما بسته بندی ما بسته بندی شبکه نسیم بود و اصلا شبیه به سفربخیر و ... نبودیم و در ۱۰۳ قسمت این را جا انداختیم که اگر کلاه و کمربند نباشد شرکت کننده با همه هزینه هایی که برای شرکت در مسابقه کرده است، از دور رقابت حذف می شود و ما در سال ۹۹ دوباره چنین موضوعی را یادآوری کردیم. امکاناتی که شبکه نسیم طی دو سال برای ساخت این برنامه در اختیار ما قرار داده است، فدراسیون اتومبیلرانی به اعضای خود نداده است. حالا دست فرمون از شبکه ورزش هم بازپخش شد و در بازپخش هم موفق شدیم.

در این ایام کرونا خیلی از مدرسه ها و پادگان ها  بازارچه ها این اجازه را به بچه های اتومبیلرانی دادند که در این روزهای تعطیلی مدرسه و پادگان تمرین کنند. خیلی از مربی های اتومبلیرانی می گویند تعداد ثبت نامی های ما بعد از برنامه شما بیشتر شده است و پدر و مادرها اعتماد کردند که این هم یک رشته ورزشی است و حتی مجری ما در فصل یک در برخی برنامه ها از مسئولین استانی که شرکت کننده از آنجا آمده بود درخواست می کرد که به علاقه مندان اتومبیلرانی فضایی اختصاص دهد تا بتوانند تمرین کنند و حتی اگر یک شهر هم این کار را انجام داده باشد ما رسالتمان را انجام دادیم.

 

** هزینه های تولید این مسابقه توسط شبکه پرداخت شد یا اسپانسر داشتید؟

محمودی: ما اسپانسر نداشتیم و این را شبکه نسیم در راستای نشاط و سرگرمی و حال خوب مردم این هزینه را کرده است. از طرفی دنبال برند سازی هم بود و در این دو فصل توانستیم رضایت مخاطب را جلب کنیم.

** با توجه به هجمه سازندگان در وی او دی ها و اینکه با محدودیت هایی که برای ساخت این مسابقه با آن مواجه بودید، نمی خواستید این مسابقه را به پلتفرم ها ارائه دهید؟

محمودی: ما برنامه ساز تلویزیون هستیم و در تلویزیون بزرگ شدیم. اما خب کجا این حمایت ها را از یک برنامه می‌کند که در بهترین ساعت تلویزیون چنین برنامه ای را پخش و سه بار هم بازپخش کند؟ 

** یعنی می گویید جذب مخاطب در پلتفرم ها سخت است؟

محمودی: چون برنامه جدیدی است ممکن است در پلتفرم ها جواب بدهد اما اگر شما جای من تهیه کننده بودید امکانی که شبکه نسیم برایتان مهیا کرده بود را از دست نمی دادید. 

 

** آقای صنم درباره طراحی فصل دو مسابقه بفرمائید.

صنم: دوست داشتیم مسابقه را جذاب تر کنیم و برای همین باید پیست یازده هزار متری آسفالت می شد و از زمانی که شروع کردیم دلار همچنان در حال افزایش بود و همین هزینه ها را بالا می برد. نکته بعدی اینکه استودیوی شماره ۲ باید می ساختیم که مربی ها آنجا مستقر بودند. سازه آهنی تعبیه کردیم در ارتفاع ۶ متری. ما باید طراحی مان برای پیست آینه ای را انجام می دادیم و به آقای صفاریان تحویل می دادیم تا دو پیست مجزا آماده می شد. 

یکی از چالش هایمان برای فصل دو این بود که در یک پیست هم باید موتورسواری و هم آرسی ها انجام می شدند. سختی اش این بود که مجبور بودم یک قسمت را در چهار جلسه و روز بگیرم و حفظ راکوردها اذیت مان می کرد و همین تجربه بزرگی برایم بود انگار که دارم یک سریال می سازم و حضور راننده هایی که از شهرهای مختلف می آمدند کمی کارمان را سخت می کرد. اینکه ممکن بود به فردی بگوییم لباس و فیزیک چهره ات را برای فردا حفظ کن و او یادش می رفت. 

چالش بعدی مان این بود که از ساعت ۱۱ شب که شروع به ضبط می کردیم باید تا قبل از طلوع آفتاب تمام می شد و برخی اوقات مربی با شرکت کننده اش تمرین می کرد و وقتی او وارد پیست می شد گیربکس ماشین دچار مشکل می شد و برای تجهیز کردن ماشین زمان زیادی از ما می برد و ساعت ها باید چهره مربی ها را طوری حفظ می کردیم که برنامه در پخش یکدست باشد. برنامه سازی تلویزیونی فقط استودیو نیست و باید برنامه سازی به سمت بیگ پروداکشن برود.

 

محمودی: آنهم در برنامه ای که شرکت کننده ها از ۴۰۰ نفر به ۵۰ نفر رسیدند و نمی توانستیم شرکت کننده جدیدی در میانه راه به برنامه اضافه کنیم و به خاطر کرونا نمی توانستیم شرکت کننده هایی از سایر شهرها بیاوریم و چند شرکت کننده حذف شدند به خاطر اینکه کرونا گرفتند و نتیجه تست شان را برای ما فرستادند.

** یعنی افراد را ملزم می کردید تا تست هایشان را برایتان ارسال کنند؟

محمودی: نه برای سلامتی دیگر عوامل باید این کار انجام می شد. ۱۲۳ نفر عوامل اصلی مان و ۲۰ شرکت کننده داشتیم. یکی دیگر از مشکلاتمان این بود که ما فقط با شخص طرف نبودیم و خیلی از ماشین هایی که به برنامه می آمدند اجازه تردد در سطح شهر را نداشتند و ما باید با پلیس راهور و پلیس حفاظت و ... هماهنگ می کردیم. از طرفی از مرحله ای به بعد حتما باید روی ماشین هایشان هزینه می کردند حداقل از ۲ میلیون تا ۱۵ میلیون باید هزینه می کردند از لاستیک گرفته تا ترمز و ...

** چرا برای برنامه ماشین هایی طراحی نمی شد که شرکت کننده ها با آن ماشین ها مسابقه دهند؟

محمودی: در فصل یک ماشین هایی در اختیار سلبریتی ها و دیگر افرادی که ماشین نداشتند قرار می دادیم. البته برخی ها هم قلق ماشین خودشان را دارند و با ماشین دیگران نمی توانند مسابقه بدهند و عده ای که با ماشین بستگانشان می آمدند می گفتیم رضایت نامه ای از صاحب ماشین داشته باشند.

 

**شما در این مسابقه رقابت بین خانم ها و آقایان در این برنامه داشتید.

صنم: همیشه می گویند چرا مسابقه تان را کلاس بندی نمی کنید؟ ما هم می گوییم اگر می خواستیم این چنین باشد می شدیم فدراسیون. مسابقه تلویزیونی است و قوانینی که بود برای خودمان بود. وقتی در فراخوان از عموم دعوت کردیم بیایند هیچ وقت به این قائل نبودیم آقایان یکسری مرحله و خانم ها یکسری مرحله را باید بگذرانند و مثل همین بود که هر کسی با ماشین خودش می آمد و گاهی دیدیم که یکی با پراید آمده و ماشینی که از پراید پر قدرت تر بوده را برده است چون دست فرمون بهتری داشته است. از طرفی خیلی از خانم ها و آقایان به ما می گفتند چقدر خوب است که در یک مسابقه خانم ها در کنار آقایان رقابت می کنند اما از یک جا به بعد نتوانستند به مراحل بالاتر بروند. اما خیلی مستعد بودند و عزت نفس به خانم ها داده شد. حتی رقابت های مربیان برای ما جذاب بود و خط کشی بین مردان و زنان نداشتیم.

** آقای صفاریان شما هم درباره رقابت مربی ها بفرمایید.

صفاریان: تعداد بچه های شرکت کننده که به ۲۰۰ نفر رسید به قید قرعه قرار شد ۵۰ شرکت کننده برای هر مربی باشند‌. نکته دیگری می خواستم بگویم که مسابقه دست فرمون در فصل دو نیز شبیهش در هیچ جای دنیا نبوده و برای اولین بار به خاطر حضور ماشین های دیفرانسیل جلو مجبور بودیم با نقشه دیگری پیست را طراحی کنیم شاید شما این مدل پیست را در کشورهای خارجی ببینید اما همه آنها از ماشین های دیفرانسیل عقب استفاده می کنند. اغلب ماشین های شرکت کننده ها دیفرانسیل جلو بودند و پیست ما از ۴ مسابقه الهام گرفته شده است. هم فصل یک هم فصل دو هیچ کدام کپی برنامه دیگری نبودند. پیست ما تلفیقی از چند رشته و مسابقه است که از بخشی از آنها ایده گرفته اما در حقیقت طراحی این پیست متعلق به خودمان است.

 

** الان برنامه ای در داخل ایران از روی برنامه شما کپی کرده باشد؟

محمودی: یک برنامه ای در حال تولید است که درباره هیجانات رانندگی است.

صنم: در قانون تلویزیون هست که وقتی برنامه ای برند می شود شبیهش را بسازند و وارد فضای رقابتی شوند.

 

** دلیل تغییر مجری از فصل یک به دو چه بود؟

صنم: آقای دیرباز خیلی درگیر کار بودند. دلیل انتخاب کامران تفتی هم این بود که تن صدا و استایل مناسبی داشت و قبلا در دست فرمون شرکت کرده بود. به لحاظ کارگردانی دوست داشتم کامران همه جا باشد و واقعا هم می آمد و خیلی همراه بود. یکی دیگر از ویژگی هایش این بود که خیلی خوب روی متن سوار می شد و اصطلاح های رانندگی را هم بلد بود.

محمودی: از ابتدا سه گزینه برای انتخاب مجری داشتیم و یکی دیرباز و دیگری تفتی و یک مجری دیگر. حتی ما در برنامه از حضور پلیس راهور نیز بهره بردیم که خدای نکرده اطلاعات اشتباه به مخاطب ندهیم.

** چه اصراری بود که از یک بازیگر به عنوان مجری این برنامه استفاده کنید؟

صنم: سیاست شبکه نسیم است و در هر برنامه این شبکه یک بازیگر، مجری است.

محمودی: شبکه نسیم یا کاری نمی کند یا اینکه به بهترین شکل انجامش می دهد و یکی از راه هایش این بوده که برنامه ها را با مجری بازیگرها پیش ببرد و اتفاق بدی نیست چونکه از بازیگران در جای خودشان استفاده می کند.

** آقای خراسانی شما سابقه زیادی در این رشته های ورزشی داشتید. تا به حال به این فکر کرده بودید که می شود چنین برنامه ای در تلویزیون تولید کرد؟

خراسانی: کمبودش را که کاملا حس می کردم و یکی از مشکلاتی که نتوانستیم در این سالها نگاه ها را به این رشته ورزشی تغییر دهیم همین است که نتوانستیم چنین برنامه تلویزیونی برایش داشته باشیم. درباره نگاه جنسیتی نیز باید گفت نباید چنین موضوعی وجود داشته باشد و خانم ها در مسابقه دست فرمون در کنار آقایان مسابقه می دهند و خیلی از خانم های ما بهترین رانندگی و دست فرمون را دارند. من اولین گزارشگر مسابقه های موتورسواری و اتومبیلرانی بودم. یک روزی مسابقه ها پخش نمی شد و وقتی شبکه سه راه افتاد به عنوان تصاویر دیدنی پخش می شد و تصادف ها و چپ شدن هایش را پخش می کردند و همان زمان به آقای صافی می گفتم آقا این ماشین بعد از اینکه زمین می خورد دوباره بلند می شود و حرکت می کند و اجازه دهید یک بار گزارش کاملش پخش شود و اجازه دادند.

 

این برنامه نشان داد که ماشین میلیاردی و ارزان قیمت برای مسابقه فرقی با هم ندارند و به قدرت ماشین ها است و دست فرمون راننده. شاید در برخی برنامه ها زیرنویس کنند که در شرایط بحرانی چه طور رانندگی کنید اما باید به این موارد فقط به طور عملی پرداخته شود. در دست فرمون ما همه اینها را نشان می دهیم که اگر در شرایط بارانی فرمون ماشین را کمی زیادتر بچرخانید چپ می کنید و سانحه ای می آفرینید. از سال ۶۳ که به تلویزیون آمدم تا به حال چنین برنامه ای ساخته نشده که با همه اقشار در ارتباط باشد و در نهایت به نتیجه خوبی هم برسد. ما در پیست های اتومبیلرانی مان تا به حال کشته هم دادیم اما در پیست دست فرمون همه اصول ایمنی را رعایت کردیم. در تمام این سالها همیشه سه دوربین در پیست داشتیم و آقای صنم برای اولین بار 18 دوربین به داخل پیست آورد و یادم است آن زمان به دلیل کمبود دوربین هایی که داشتیم گزارشگر مجبور بود تا چند دقیقه درباره فقط یکی از شرکت کننده ها صحبت کند چراکه مابقی شرکت کننده ها را نمی دید و تا به حال هم در برنامه پیش نیامده که حتی یک شرکت کننده بگوید زمان را می خواهیم ببینیم.

 

** تا به حال پیش آمده که برای شرکت کننده ای اتفاقی رخ دهد؟

محمودی: در قسمت فینال یکی از موتورسوارها به زمین خورد اما حادثه ای برایش پیش نیامد و بلافاصله بلند شد و حرکت کرد. ما طوری پیست را طراحی کردیم که جذابیت را در کنار امنیت داشته باشد.

خراسانی: ما تا به حال چنین برنامه ای در این زمینه نداشتیم و فضایش را نداشتیم. تنها برنامه ای که توانستیم برای موتور و ماشین اجرا کنیم پیست اتوبان بابایی را گرفتیم و غیر از این کاری نتوانستیم انجام دهیم. یادم است آقای مهاجرانی معاونت سیمای وقت متوجه شد که من با موتور به سازمان می روم گفت دیگر با موتور نیا و گفتم موتور من از ماشین شما گران تر است. می خواهم بگویم نگاه افراد درباره موتور خیلی خوب نیست. در دست فرمون خیلی ها تفکرشان درباره موتورسواری تغییر کرد و متوجه شدند که حرکت های نمایشی اگر در اتوبان نباشد یک فن است.

** تا به حال بازخوردی از مخاطبان تان داشتید که خیلی دوست داشته باشند به برنامه بیایند؟

خراسانی: آنقدر که مردم در صفحه های مجازی از من درباره شرکت در دست فرمون سوال می پرسند که برای رشته های ورزشی دیگر نپرسیدند و ویژگی و سرعت و هیجانی که این مسابقه دارد باعث شده مخاطبان زیادی را همراه کند.

 

** درباره فصل بعدی برنامه نیز بفرمائید.

محمودی: این برنامه ای که الان درباره آن حرف می زنیم یک روزی رویای همه ما سازندگان بود و قطعا با حمایت مدیران به تولید رسید و جا دارد همین جا از همه مدیران تلویزیون تشکر کنم. شبکه نسیم دوست دارد که این برنامه را ادامه دهیم و طرح های جدیدی از ما خواسته اند. ما هم برای نوروز ۲۵ قسمت طراحی کردیم و هم برای کنداکتوری که شبکه برایمان معین کرده طرح هایی داریم. اما در نهایت تصمیم گیرنده نهایی مدیران شبکه هستند و ما آماده ایم.

 

** برای فصل سه باز هم تغییر مجری هم دارید؟

محمودی: نه هم ما از آقای تفتی راضی بودیم و هم شبکه. شاید برای طرحی که نوروزی است بخشی را اضافه کنیم و یک بازیگر یا کمک اجرا کنار دست آقای تفتی حاضر شود اما هنوز قطعی نشده است. در اینجا باید از همه افرادی که در ساخت این برنامه ما را کمک کردند و همگی جزو بهترین ها بودند، تشکر ویژه ای داشته باشم.

انتهای پیام/

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول