به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، بعد از المپیک ۲۰۱۲ لندن بود که شمشیربازی ایران با موفقیت هایی که اسلحه سابر و تیم پیمان فخری به دست آورد، سری در میان سرها در آورد و توانست جزو رشته هایی باشد که در بازی های آسیایی، جهانی و المپیک امید مدال باشد. سال ۲۰۱۶ مجتبی عابدینی آنقدر عالی کار کرد که شاید کسانی که هیچ شناختی از شمشیربازی نداشتند، میخ کوب مبارزه جذاب کاپیتان تیم ملی در پیست ریو شدند.
بعد از آن هم موفقیت های سابریست ها در شمشیربازی ادامه پیدا کرد تا جایی که حالا یکی از شانس های کسب مدال در المپیک توکیو محسوب می‌شود.
اما نکته ای که در این میان وجود دارد اینکه چرا در کنار اسلحه سابر، دیگر اسلحه ها رشد نکردند و در سایه ماندند. این سوالی است که زیاد مطرح می شود و مسئولان فدراسیون بر این باور هستند که همان توجیهاتی که به سایبر شده به اپه و فلوره هم شده اما شمشیربازان تیم اسلحه نتوانستند رشد و پیشرفت کنند و از سوی دیگر رقبای مطرحی در آسیا و دنیا وجود دارد.
البته نمی‌توان از بی توجهی به اسلحه های دیگر چیزی نگفت و در همه این سال‌ها همه توجهات به موفقیت های سابر بوده و شاید کسی که سر رشته ای از شمشیربازی نداشته باشد، این تصور را داشته باشد که اصلا اسلحه های اپه و فلوره در این رشته وجود نداشته باشد.
روز گذشته بود که تعدادی از شمشیربازان اپه به دلیل اختلاف هایی که با سرمربی تیم ملی داشتند نامه ای را به فدراسیون نوشته و اعلام کردند که تا زمانی که علی یعقوبیان باشد، در اردو حضور پیدا نمی‌کنند.
یعقوبیان زمانی خودش از قهرمانان اپه بوده و یک دو سالی است که هدایت ملی پوشان را عهده گرفته و پس از اعتراض ها اعلام کرده آنها دیگر جایی در تیم ملی ندارند و هم خودش و هم فدراسیون خواهان جوانگرایی است. این اتفاق نشان می‌دهد اسلحه اپه در این یکی دو سال گذشته درگیر حواشی بوده و حالا علنی شده است.
به گزارش فارس، شمشیربازی طی سال های گذشته رشته کم حاشیه ای بوده و مسئله خاصی نداشته است و اینکه چطور به این مرحله رسیده که ملی پوشان نامه اعتراضی علیه سرمربی تیم ملی می‌نویسند، نشان می‌دهد که باقرزاده به عنوان رئیس فدراسیون باید کلاه خود را بالاتر بگذارد اگر به این مشکلات رسیدگی نشود، شاید مسائل دیگری هم به وجود بیاید.
انتهای پیام/
