به گزارش خبرگزاری فارس از فردیس، نزدیک به ۴ سال از عمر شورای فردیس می‌گذرد اما در این مدت نه تنها انتظار مردم از وجود یک شورا و شهرداری مستقل برآورده نشده، بلکه اقدام در خوری که نشان از استقلال شورا و شهرداری باشد، در فردیس انجام نشده است.
فردیس که سالها در سایه کرج دیده نشد و سهمی از مدیریت شهری کرج جز فروش بیش از حد تراکم و بمب جمعیتی نبرده است؛ پس از سالها پیگیری، مستقل شد تا به واسطه نمایندگانی از جنس همین مردم، نیازهای بی‌شمارش را یک به یک تامین کرده و سال‌های طولانی محرومیت و نادیده گرفته شدن نیازهایش را به دست فراموشی بسپارد. شکوفایی پروژه‌های عمرانی را ببیند، راه‌هایش توسعه یابد و حداقل از فضای شهرک گونه خارج شده و ساختار شهری به خود بگیرد.
اگرچه نیازهای فردیس بیش از آن است که یک دوره شورا پاسخگوی آن باشد، اما فارغ از هر گونه بدبینی، سیاه نمایی و آرمان گرایی، باید گفت؛ اولین دوره و فرصت ۴ ساله شورا می‌توانست زمان خوبی برای بررسی نیازهای اساسی و گذاشتن سنگ بنای پروژه‌های عمرانی و زیرساخت‌های مورد نیاز فردیس باشد، اما هنوز حتی بلوار مپنا تکمیل نشده است. این دوره می‌توانست فرصت مناسبی برای باز پس گیری و تعیین تکلیف مالکیت اموال فردیس و پایان دادن به مسئله انتزاع و مشکلات ناشی از آن باشد. همچنین فرصت مناسبی برای اتمام پروژه‌های وامانده از دوره شهرداری کرج و جلوگیری از اتلاف سرمایه‌های معطل مردم باشد. چهار سال ابتدایی از عمر شورای شهر فردیس می‌توانست محلی برای تبادل افکار پیش رونده نخبگان و معتمدان مردم باشد که همه برای یک هدف آن هم خدمت به مردم و پیشرفت شهر تلاش می‌کنند.
هرچند اقداماتی از جمله جمع آوری دستفروشان، که سال‌های طولانی مردم مطالبه گر آن بودند و حالا در شرایط کرونایی دستخوش چالش شده و یا مصوباتی برای وظایف معمول شهرداری را نادیده نمی‌گیریم، از اجرا و آماده سازی سریع پارک شهرک وحدت که به همت سرپرست اسبق شهرداری انجام شد و یا احداث سرای محله بوستان فردیس که همچون جمع آوری دستفروشان توسط نخستین شهردار فردیس به زیبایی آماده شد نیز ساده عبور نمی‌کنیم.
اما واقعیت این است که آنچه برآیند عملکرد ۴ ساله شورا در اذهان عمومی به جای گذاشته، جز مصوبات تعیین سازو کار انتخاب، استیضاح و عزل ۶ شهردار و سرپرست و حواشی پررنگ آن نیست؛هنوزهم خاطرات و اتفاقات تلخی به جا مانده از تخلفات مجموعه مدیریت شهری وجود دارد که ذهن را آزار می‌دهد.
حالا، پس از این دوره ۴ ساله، شهرداری پر شده از نیروهای وارداتی اعضای شورا با قرارداد تأمین نیرو، اما حتی شورا نتوانسته تکلیف قرارداد ۱۵ نیروی سد معبر را روشن کند. پس از گذشت بیش از یکسال هنوز فکری برای ساختمان سوخته شورا و شهرداری نشده و دسترسی مردم به شورا و شهرداری سخت است. در شرایط کرونایی و لزوم رعایت فاصله اجتماعی، فضای کاری برای کارکنان شهرداری مرکز به ویژه در طبقه زیرزمین، مناسب نیست. موارد بسیاری از این نمونه‌ها وجود دارد که باید به نتیجه می‌رسید که در سایه کشمکش‌های اعضای شورا گم شد.
حالا در مهلت پایانی و بهتر بگویم فرصت طلایی شورا و نزدیک شدن به زمان انتخابات اردیبهشت۱۴۰۰، که همه همُّ و غمِّ مجموعه شورا باید این باشد که با اجرای پروژه‌های شاخص، یادگاری از اولین دوره شورا در اذهان عمومی جامعه برجای گذارند؛ با اقدامات نمایشی انتخاباتی و نخ نما شده، با کوچکترین اقدام شهرداری برای آسفالت هر کوچه ای و یا بهسازی هر جوی و جدولی، به سرعت در محل حاضر می‌شوند و با گرفتن عکس‌ها و کلیپ‌های انتخاباتی، خودشان را پیگیر انجام کار معرفی می‌کنند در حالیکه آسفالت یک کوچه و خیابان کمترین خدماتی است که باید به ازای پرداخت عوارض به مردم داده شود.
اعضای شورا و نمایندگان محترم مردم فردیس! آیا معنی این رفتار، دست کم گرفتن جایگاه نماینده مردم و استفاده سوء از احساسات آن‌ها برای وظایف معمول مدیریت شهری و تحقق مطالبات به حقشان، نیست؟!
واقعیت را شهردار کنونی فردیس در روز اعلام برنامه‌هایش گفت که حالا در مهلت پایانی، وقت برنامه ریزی و اعلام برنامه نیست؛ اگر در این مدت کوتاه بتوانیم با همکاری یکدیگر بودجه را محقق کنیم، هنر کرده ایم و خدا راشکر می‌کنیم.
براساس آنچه همگان به آن اذعان دارند، مهمترین شاخصه فردیس جمعیت و تنوع قومیتی آن است. مردمی که اگرچه شاید سفره‌هایشان رنگین نباشد، اما ۳۰ سال برای آسفالت معبری صبوری می‌کنند؛ با وجود چندین کشته در بلوار بیات، بیش از ۱۰ سال برای روشنایی آن تحمل می‌کنند و سالها ترافیک، آبگرفتگی معابر، کمبودهای بسیار و بی سرو سامانی این شهر را به جان می‌خرند. این مردم هنوز هم همان مردمند. همان‌ها که شما را برگزیدند تا دست و زبانشان باشید برای بیان و تأمین مطالباتشان.
با رفتارهای عجیب و تبلیغات انتخاباتی عجیبتر، مردم را خسته نکنید!
انتهای پیام/ج
