به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، پنجره دوم مسابقات انتخابی کاپ آسیا در حالی برای تیم ملی بسکتبال کشورمان به پایان رسید که نتایج ضعیف و دور از انتظار، حاصل کار مهران شاهین‌طبع و شاگردان بود. تیم ملی بسکتبال در بازی اول مقابل عربستان که از تیم‌های درجه دو یا حتی سه آسیا محسوب می‌شود هرچند به پیروزی دست یافت، اما کاملا متزلزلانه بود و در حالی که باید در فرصت یک روزه برخی اشتباهات و نواقص برطرف می‌شد، اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه ضعف تاکتیکی تیم‌ملی در بازی مقابل سوریه کاملا مشهود بود.
این دو بازی ثابت کرد مهران شاهین‌طبع، سرمربی تیم ملی در بازی‌هایی که حساس و نزدیک دنبال می‌شود قبل از اینکه تیمش بازنده باشد، او خودش را می‌بازد. چهره بهت زده و پر استرس او در دقایق حساس مسابقات کاملا نمایان است و این پالس را به تیم می‌دهد که دیگر برنامه‌ای برای بهتر شدن شرایط وجود ندارد.
در دیدار با سوریه و در ثانیه‌های آخر که رقابت کاملا حساس شده بود، سرمربی سوری‌ها جنب و جوش زیادی داشت و بازیکنانش را توشیق می‌کرد، اما در سوی دیگر میدان شاهین طبع پر استرس و بهت زده مسابقه را تماشا می‌کرد، گویی که قبل از سوت پایان باخت را پذیرفته است؛ او حتی برای لحظاتی نشستن را به کنار خط ایستادن ترجیح داد.
دیدار مقابل سوریه اولین بازی ای نبود که این اتفاقات می‌افتاد و در فینال بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا مقابل چین و در جام جهانی 2019 مقابل پورتوریکو و تونس هم همین روند وجود داشت. در دیدار با چین و پورتوریکو تیم ملی تا 20 امتیاز هم از حریفانش پیش بود و شانس زیادی برای برد داشت، اما در لحظات پایانی وقتی بازی یک مقدار نزدیک تر شد، همه چیز تغییر کرد و در نهایت با باخت ایران به پایان رسید.
شاهین طبع سرمربی تیمی است که باید چند ماه دیگر در بزرگترین میدان ورزشی دنیا یعنی المپیک مقابل بزرگان دنیا بازی کند، میدان المپیک و بازی با بزرگان دنیا به خودی خود استرس می‌آورد و حالا استرس و اضطراب مربی کنار خط هم اضافه شود، قطعا فشار را روی بازیکنان چند برابر خواهد کرد.
روانشناسان زمینه اضطراب در افراد را وراثتی و ژنتیکی، مرور زمان و نوع زندگی فرد و مشکلات و نگرانی‌های فعلی و یا آتی آنها می‌دانند. زمانی که فرد در مواجهه با یک مشکلی قرار می‌گیرد به خاطر زمینه‌های اضطراب موجود در ناخودآگاه، به طور ناگهانی دچار دلشوره می شود. آیا سرمربی تیم ملی در مواجهه با مشکلی است یا موضوع دیگری مطرح است.
نکته اینجاست که شاهین‌طبع مربی کم تجربه‌‌ای نیست و میدان‌های زیادی را به عنوان بازیکن کمک مربی و سرمربی دیده است، اما این استرس و اضطراب و چهره بهت زده که او را در لحظات حساس به سمت بی برنامگی می‌برد، از کجا می‌آید؟ آیا او مشاور و کمکی برای برطرف کردن این مشکل دارد و از دستیارانش برای تغییر روند بازی کمک می‌گیرد یا به چیزهای دیگر مانند انتقادها بعد از باخت فکر می‌کند؟
به هرحال هرچقدر هم یک تیم بازیکنان بزرگ و با تجربه داشته باشد، یک زمان‌هایی کارش گره خورده و به با مشکل روبرو می‌شود و این مربیان هستند که باید با تدابیری که می‌اندیشند، تیم خود را از شرایط به وجود آمده نجات دهند، نه اینکه زودتر از همه خودشان را ببازند.
انتهای پبام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
