به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، بازیگر برنده خرس نقرهای برلین از مسئولان گلایه دارد، چون با وجود زحمتی که برای کارهایش کشیده، مورد توجه قرار نگرفته است. رضا ناجی که بازنشسته نیروی هوایی است، این روزها با حقوق بازنشستگی گذران زندگی می کند اما خدا را شاکر است که در مجامع بین المللی مطرح شده است و به او پیشنهاد بازی در خارج از کشور داده می شود. ناجی سال گذشته درگیر بیماری سرطان بود و اکنون بهبودی کامل یافته است و این موضوع بهانهای شد تا جویای احوال این هنرمند آذری زبان شویم. در ادامه بخشهای مهم گفتوگوی روزنامه خراسان با این بازیگر کشورمان را میخوانید.
دو ماه است که بهبود یافتهام
- خدا را شکر دو ماه است که بهبود یافته ام. ۱۶ سال پیش هم بیمار شدم و خوب شدم. مجدد سال گذشته حالم بد شد و دوره شیمی درمانی شش ماهه ای را سپری کردم.
- بازی ام در فیلم «قلعه عشق» به پایان رسیده بود. این فیلم محصول کشور آذربایجان بود و نقش شاه باکو را با کمک کارگردان و فیلم نامه نویس بازی کردم. بعد از پایان بازی در این فیلم متوجه بیماریام شدم و درمان را شروع کردم.
- دغدغه مردم، دغدغه من است، وقتی مردم کار و درآمد نداشته باشند چگونه نیازهای اعضای خانواده خود را تامین کنند؟
۱۸ میلیون تومان از دستمزدم را پرداخت نکردند!
- یک سال و نیم است که کار نکرده و در خرج زندگی ماندهام. در سریال «دیوار به دیوار» با سامان مقدم هم کار کردم که ۱۸ میلیون تومان از دستمزدم را پرداخت نکردند! پیگیری و شکایت کردم و در نهایت تلویزیون معتقد بود که با آن ها قرارداد نبستهام و از هر کسی که با او قرارداد بستهام، دستمزدم را وصول کنم.
- قراردادم با سیمافیلم و تهیه کننده بود و هر چه با تهیه کننده تماس گرفتم، پاسخ نداد. با هر کسی که تماس می گرفتم، مرا به دیگری پاس می داد. قراردادم ناچیز بود؛ ۲۸ میلیون تومان برای چهار پنج ماه بازی، ابتدا ۱۰ میلیون تومان پرداخت کردند و بقیه آن را ندادند. بازنشسته نیروی هوایی هستم و شندرغاز از آن جا حقوق می گیرم.
- در دو فیلم بین المللی کار کردم؛ یکی «قلعه عشق» در باکو و دیگری «پاییز» در هندوستان. روس ها هم از من دعوت به کار کردند که فیلم نامه را به وزارت ارشاد دادم تا برای بازی اجازه بگیرم، اما مورد پسندشان واقع نشد.
برای بازی در فیلمی در هندوستان از طرف شاهرخ خان دعوت شدم
- برای بازی در فیلمی در هندوستان از طرف «شاهرخ خان» دعوت شدم. او فیلمهایم را دیده و از بازی ام خوشش آمده بود، مذاکراتی به همراه مترجم با شاهرخ خان داشتم اما آن هم قسمت نشد.
چهار جایزه بین المللی گرفتم اما مسئولان برایم ارزش قائل نشدند
- از این نظر که به دنبال علاقه ام بودم و به جایگاهی رسیدم که چهار جایزه بین المللی دریافت کردم، ولی در کشورم تحویلم نگرفتند و مسئولان برایم ارزش قائل نشدند، خیلی ناراحت هستم.
- من که چهار جایزه جهانی گرفته ام، یک سال و نیم بیکار بودم. تصمیم گرفتم بازی را کنار بگذارم و به فکر شغل دیگری باشم اما نشد.
- بعد از این مقطع تبریز حرکتی انجام داد و رئیس اداره فرهنگ و ارشاد آن سینمایی ساخته بود که نام مرا روی آن گذاشت و از من تقدیر کرد و شهردار آن زمان هم به عنوان بازیگری که جایزه جهانی دریافت کردم، از من تقدیر کرد.
- دو سردیس از من ساختند که یکی را جلوی سینمای تبریز گذاشتند و دیگری را به موزه سینما آوردند. همین اتفاقات با وجود بی مهری ها سبب شد دوباره به حرفه بازیگری برگردم، اما اصل مسئولان وزارت ارشاد هستند که مورد بی مهری آن ها قرار گرفتم.
دست روی دلم نگذارید که خون است
- من پشت سر هیچ بازیگری غیبت نمی کنم، به هر حال هر فردی با ترفندی وارد سینما می شود؛ پارتی دارد، چشم رنگی یا زیباست. من به این مسائل کاری ندارم، با خودم کار دارم که خیلی برای سینما زحمت کشیدم و خودم را به این جایگاه رساندم. هیچ کس غیر از شهاب حسینی جایزه بین المللی نگرفته است. دست روی دلم نگذارید که خون است.
خرس برلین شکم اعضای خانواده را سیر نمیکند
- خیلی خوشحالم که به من احترام میگذارند، اما خرس برلین و دریافت جایزه، شکم اعضای خانواده را سیر نمیکند و پول نمیشود.
انتهای پیام/