اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

سیاسی  /  سایر حوزه ها

جبهه سلامت و غفلت های بسیار!

مسجد طراز انقلاب اسلامی همواره این ظرفیت و آمادگی را داشته و دارد تا در بحران های مختلف به یاری دولتمردان بشتابد و به عنوان نهادی مردمی نقش کلیدی برای جذب کمک‌های مردمی ایفا کند.

جبهه سلامت و غفلت های بسیار!

خبرگزاری فارس ــ یادداشت میهمان؛ ابوالقاسم علیزاده: برای هیچ کس مخفی نیست، اولاً؛ اهمیت و اولویت رعایت دستورالعمل های بهداشتی و تضمین سلامت آحاد مردم شریف و بلکه همه انسانهای روی زمین امری است غیرقابل خدشه و انکار.

ثانیاً؛ بیش از هر کتاب و آیین و مسلک و ایسم و ایزمی این اسلام عزیز و قرآن کریم است که تاکید بر امنیت بهداشتی و رعایت حال همنوعان و در نهایت پاسداری از سلامت جسم و جان انسان‌ها داشته و دارد.گواه این معنا سیره و سیرت پیامبر رحمت (ص) و شخصیت‌های بزرگ و معصوم از تبار ایشان که درودخدا بر تمامی آنان باد، می باشد.

ثالثا؛ از روزهای آغازین نشر خبرهای کرونایی و ورود این مهمان ناخوانده و مرموز به حریم خصوصی و عمومی مردم روی زمین از جمله کشور عزیزمان ایران، این نهادهای دینی و انقلابی بویژه مساجد و مصلا های نماز جمعه سراسر کشور بودند که گوش به فرمان رهبری معظم انقلاب و سپس تاکیدات و دستورات ستاد ملی مبارزه با کرونای کشور، با فاصله‌ای چشمگیر از دیگر نهادها و مجموعه های دولتی و غیر دولتی به صحنه آمده و ضمن رعایت دقیق دستورالعمل‌های بهداشتی، با تعلیق و تعطیلی برنامه های جاری خود ، عرصه را برای انتشار این ویروس مرموز، تنگ و تنگ تر نمودند.

اما آنچه از این رهگذر قابل تأمل است، غفلت های جبهه سلامت و ستاد ملی کرونا از ظرفیت‌های موجود در جامعه و به طور خاص، نهادهای دینی و انقلابی بویژه مساجد در جای جای جامعه شهری و روستایی کشور است که متاسفانه نوعی از وادادگی و انفعال را نیز در بدنه اجتماعی به ویژه تشکلهای دینی و مذهبی و مردمی نیز به دنبال داشته و دارد.

رهبری حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی امام خامنه ای (مد ظله العالی) به طور طبیعی و البته با منطق قوی، از جایگاه رهبری و پدری امت و با نگاهی در سطح ملی و جهان اسلام و بلکه در سطح جامعه بشری، سفارشات و توصیه‌ها و هشدارهای لازم و قاطعی را همواره داشته اند. چنانکه در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی نیز تا سرحد تذکر و تخطئه فرزندان انقلاب، بدون هیچ ملاحظه و یا تعارفی توجه و تذکر داده اند. اما در همین حال توصیه های ژرف و دقیق دیگری نیز می فرمایند تا جامعه را رخوت و رکود و ایستایی فرا نگیرد اگر فرمودند به سران قوا توهین و اهانت نشود.

تصریح نیز فرمودند که انتقاد سازنده و منصفانه هیچ منافاتی با آن ندارد و بلکه لازم و ضروری است. و هیچگاه باب نقد و نصیحت را نبستند و بلکه طبق النصیحه لائمه المسلمین، امر به معروف و نهی از منکر و نصیحت و نقد سازنده را لازم و واجب می دانند.
ولذا درجبهه سلامت نیز این راهبرد ضروری و لازم است زیرا رعایت دقیق توصیه ها و دستورالعمل های بهداشتی و رعایت ضوابط ابلاغی در این شرایط پیچیده و سخت کرونائی البته برای همگان، امریست لازم و تکلیفی آشکار که عدم توجه به آن به هر میزان که باشد نشانگر بی‌فرهنگی افراد بی خیال و جاهل می باشد. اما نباید هرگز فراموش کرد که:

۱ - از سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون این نهادهای دینی بویژه مساجد و مصلاهای نماز جمعه بودند که در بحران های سخت و فتنه‌های ملموس تر از ویروس کرونا به داد کشور و دولتها رسیدند و بدون هیچ ادعا و طمعی با تمام قدرت به صحنه آمدند. براستی امام راحل (رض) چرا مساجد را سنگرهای اصلی انقلاب معرفی نمودند. و اکنون گلایه این است که چرا برای نسل جدید واقعیتهای تاریخ انقلاب و افتخارات این مرز و بوم به ویژه از دوران خون و آتش که بیش از ۱۳۰۰ کیلومتر از خاک پاک غرب و جنوب کشور در تهاجمی نابرابر زیر چکمه های متجاوزین بعثی، با حمایت تمام عیار کشورهای استکباری قرار داشت و میلیون ها هموطن مرزنشین کشورمان یا آواره و یا زیر غرش تانک ها و شعله‌های آتش جنگ تحمیلی می سوختند و مظلومانه جان می دادند ، بدون تحریف بیان نمی شود.

آنگاه که همین سنگرهای مساجد و مصلاهای نماز جمعه ، به داد کشور رسید و در همین اماکن مقدس فراخوانی و جذب و سازماندهی و آموزش نظامی و سپس اعزام به جبهه ها صورت می گرفت. آیا غیر از این است که بیش از ۹۰ درصد رزمندگان اسلام و بلکه شهدای دوران دفاع مقدس عناصر محلی و مسجدی بودند که از طریق مساجد به جبهه های حق علیه باطل شتافتند. آری آن روزها مساجد بسان شبکه عظیمی بود که در سطح ملی، از جای جای کشور جبهه ها را تمام قد پشتیبانی می کرد. حال دولتمردان و برخی بیرق داران جبهه سلامت را چه شده است که علیرغم گوش به فرمانی و بلکه کمکهای موثر و میدانی بدون ادعا و بی نام و نشان بسیاری از اهالی مساجد و سنگرهای جمعه و جماعات، با نگاه‌های تلخ و سرد مواجه می شوند در حالی که اگر کمی وجدان و عقل را به کار بندند در جبهه سلامت نیز می‌توانند از ظرفیت‌های منحصر به فرد مصلاهای نماز جمعه و نیز سنگرهای مساجد در جهت مبارزه فراگیر با کرونا به خوبی استفاده نمایند.

هرچند متأسفانه در این دوران کرونایی  این حقیقت را باور نکردند ولی امید است با توجه به نکته هایی که ذیلاً یادآور می‌شویم پرده های غفلت و بی مهری را کنار زده و از داشته‌های موثر جامعه دینی و انقلابی و ظرفیت‌های سنگرهای انقلاب یعنی مساجد کشور بهتر استفاده نمایند:

 ۱-  فلسفه نماز جماعت در مسجد و اجتماع هفتگی در روزهای جمعه نه فقط اقامه نماز است و کسب ثواب های معنوی که محراب و منبر و جماعت صبح و ظهر و شام به واقع بهانه ایست برای کنش و منش عاشورایی و حرکتی انقلابی و جهادی، البته خانه خدا ، مکان مناسبی است برای تنظیم افکار و اندیشه‌ها با معیارهای خالص توحیدی و الهی اما خدمت به خلق خدا و یاری انسانهای دردمند و گرفتار، عبادتی بزرگ‌تر و بالاتر از سجود و رکوع به محضر ربوبی است و لذا بسیاری از مساجد از همان روزهای آغازین بیماری مرموز کویت ۱۹ اگرچه جماعات و محافل و مجالس را به تعلیق در آوردند، تا بهانه‌ای به دست کج اندیشان سکولار و لیبرال نیفتد و اینان که بی تدبیری هایشان صدای حامیان و اعضای ستادهای انتخاباتی شان را نیز در آورده است، به اهالی جمعه و جماعات مساجد خورده نگیرند. اما به فضل الهی بسیاری از مساجد تبدیل گردید به خاکریز های اصلی مبارزه با کرونا. البته نه با حمایت و پشتیبانی ریالی و دلاری دولتمردان و نهادهای امدادی و پزشکی و درمانی، بلکه با کمک های مردمی و اعتبارات معنوی همین نمازگزاران جمعه و جماعات.

 بسیاری از مساجد تبدیل گردید به مجموعه ای از تیم های متنوع و کارگاهی، و پر برکت و پرفایده. تیمی در تدارک یاری پزشکان و پرستاران بیمارستان ها و خدمت به بیماران گرفتار. و تیمی در تکاپوی تولید ماسک و شیلد و گان و دیگر ملزومات مورد نیاز و تیمی به دنبال ضدعفونی اماکن و یاری رسانی به بیماران بستری در منازل و خانواده‌های در قرنطینه و نیز بسیاری از مدارس علمیه تعطیل، اما طلاب علوم دینی کلاس درس مدرسه را تبدیل به سنگری برای دفاع از سلامت مردم نمودند و بسیاری از ایشان از سلامت و جان و حیات خویش گذشتند و چه گامهای بلندی که بر نداشتند و چه خاطراتی که از تلاش و مجاهداتشان به جای نگذاردند. یکی دستشویی بیمارستان را می شست و ضدعفونی می‌کرد دیگری با سرکشی به بیماران آنها را دلداری داده و باعث آرامششان می گردید و یکی هم در قبرستان مسلمین منتظر رسیدن وفات یافته‌ای تا بدون نماز و کفن و دفن مناسب راهی دیار عقبی نگردد.

 ۲- به راستی آیا نمی شد به جای اصرار پی‌درپی برای تعطیلی مساجد و مراسمات و جماعات، تدبیری می‌شد تا تمامی مساجد کشور، اینبار به کانون های اصلی کمک و پشتیبانی ستاد ملی مبارزه با کرونا تبدیل می گردید؟ سنگرهای فعال و مردمی برای رفع نیازهای افسران و سربازان عرصه سلامت در بیمارستانها؟ آیا نمی شد با رعایت همه پروتکل ها و دستورالعمل ها، حداقل هایی از برنامه های مساجد را حفظ می‌کردیم و با حفظ انسجام محلی و ملی ، بخش‌های قابل توجهی از نیازمندی‌های مراکز درمانی را به صورتی مردمی از طریق مساجد تامین می نمودیم؟

مساجدی را سراغ داریم که از همان ابتدای هجمه ویروس کرونا، نمازگزارانش معاهده جمعی را متعهد شدند تا پیشتاز در رعایت پروتکل ها باشند، اما شمع و چراغ مسجدشان هرگز خاموش نگردید. تا بدینوسیله به جای خزیدن در منازل بتوانند در یاری رسانی به جبهه سلامت اندک تلاش و اثری به جای بگذارند. ولی متاسفانه چیزی که هرگز به چشم نیامد همین ظرفیت های مردمی و ایمانی بود و بلکه مرتب مورد بی‌مهری قرار گرفتند.

 ۳ - امام جمعه عزیزی می گفت: البته جماعت و اجتماع پرشور هر هفته را به خاطر کرونا منطقی ندانسته و نمی‌دانیم ولی آیا با تعداد اندک که امکان اقامه نماز جمعه را مجاز می نماید، ممکن نبود خطبه ها و تریبونهای جمعه را حفظ میکردیم تا لااقل با استفاده از فرصت صدا و سیما و انعکاس خطبه های نماز جمعه ی تهران و دیگر مراکز استان‌ها و شهرهای بزرگ ، ضمن بصیرت افزایی، از این طریق هم حمایتی از ستاد ملی مبارزه با کرونا صورت می گرفت و هم برای توجیه و ترغیب مردم در جهت رعایت بیشتر دستورالعمل ها نقش ایفا می نمودیم؟

 به راستی در این چند ماه سکوت و بی صدایی و بی تحرکی تریبونهای نمازهای جمعه آیا چه میزان خسارتهایی گریبان ما را فرا گرفته است؟ متاسفانه بی برنامگی و انفعال به بهانه کرونا  نه فقط خسارت های فکری و اعتقادی و فرهنگی و سیاسی را به دنبال داشته است ، بلکه ستاد کرونا نیز در جبهه سلامت ، محروم از ظرفیت های خطبه های جمعه و نیز افاضات و نفس نافذ امامان جماعت در مساجد گردیده است.

غفلتها و عدم آشنایی نسبت به داشته ها و ظرفیت های موجود در کشور، گاهی ما را از سرمایه ها ی اجتماعی بی بهره نموده و موجبات خسارتهای غیر قابل جبرانی را فراهم می سازد.  به راستی آنقدر که  تربونهای سخنگو و غیر سخنگوی ستاد ملی مبارزه با کرونا، آنتن صدا و سیما را اشغال نموده و بعضاً در ایجاد رعب و وحشت بر طبل ناامیدی و فشارهای روحی و روانی مردم کوبیدند، آیا ثمرات و برکات توجیه گرانه و هدایت گر و امید بخش تریبون های نماز جمعه و راهنمایی‌های امامان جمعه و جماعات مساجد نمی‌توانست در تقویت و یاری ستاد مبارزه با کرونا به کار آید.

۴- مسجد طراز انقلاب اسلامی همواره این ظرفیت و آمادگی را داشته و دارد تا در بحران های مختلف به یاری دولتمردان بشتابد و به عنوان نهادی مردمی نقش کلیدی برای جذب کمکهای مردمی ایفا نموده و نیز با استفاده از توان پایگاه های مقاومت بسیج مستقر در مساجد و اشراف درمحلات و هر کوی و برزنی، سازماندهی گروه‌ها و تشکل‌ها و سمن های مردمی را با نگاه راهبردی محله و مسجد محوری، در بهترین حالت ممکن به سرانجام برساند و تجربه ای ماندگار از خود در این اوضاع پیچیده و مرموز کرونایی بجای گذارد. کافیست دست اندرکاران امر، این حقیقت را باور داشته و به عنوان یک ضرورت مورد توجه قرار بدهند. انشاالله.

انتهای پیام/

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول