به مناسبت شهادت سردار غیور اسلام عزت الله سلیمانی، به منزل شهید سری زدیم تا با خانواده‌‌ی بزرگوارشان گفت‌وگویی داشته باشیم.
شهید سلیمانی پدر خانواده‌ای است که خداوند دو فرزند به آن‌ها عنایت کرده است پسرانی که هنوز پررنگ‌ترین خاطره از پدرشان در یاد آن‌ها اهمیت ویژه‌ای است که پدر برای خانواده‌اش قائل بوده است.
امروز روزی است آرام، متصل به فصل پاییز، از صبح درگیر آن بودیم که چه شد که با وجود آن قلب رئوف توانست قید زن و بچه را بزند و رهسپار دهانه آتشفشان شود؟ خدا به ما علی‌ندیده‌ها، شهدای مدافع حریم آل الله را نشان داد تا حتم کنیم که برای شهید شدن خیلی هم لازم نیست یکی از چهارده معصوم باشیم!
شهید عزت الله سلیمانی که بود؟
سردار سلیمانی در روستای مرغملک از توابع شهرستان شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد، پدرش روزعلی، یک کشاورز بود.
وی از یادگاران دوران دفاع مقدس در گردان تکاور حضرت امیر(ع) تیپ ۴۴ سپاه حضرت قمربنی‌هاشم(ع) بود که ماه‌ها و سال‌ها به منظور امنیت مرزهای غرب کشور (کردستان) برای مبارزه با منافقین، گروهک‌های دموکرات، کومله و پژاک حضور چشمگیر و مؤثری داشت.
آخرین سِمت وی در زمان حضورش در ایران، فرماندهی گردان تکاور تیپ ۴۴ حضرت قمربنی هاشم(ع) چهارمحال و بختیاری بود که در حین ماموریت مستشاری و در جریان عملیاتی در سوریه، نهم آبان 1394 به مقام رفیع شهادت نائل آمد.
همسر و فرزندان شهید، با دلتنگی از خاطرات سفر کرده‌شان این چنین تعریف کردند که: علاوه بر ولایت‌مداری محض، بسیار خانواده دوست بود.
شهید سلیمانی چگونه خانواده‌اش را غافلگیر می‌کرد؟
اهمیت ویژه‌ای برای باز کردن گره‌ها و مشکلات خانواده، اقوام و همسایه‌ها قائل بود آنقدر که حتی در جریان حمله‌های داعش که ارتباط تلفنی و اینترنتی غیرممکن میشد، به هر زحمتی با خانواده تماس می‌گرفت، اظهار محبت می‌کرد و جویای حال ما، فامیل و همسایگان میشد.
همسر شهید: هیچ‌وقت یاد ندارم که سالگرد ازدواج‌مان یا تاریخ تولد من و بچه‌ها را از یاد برده باشد و به هر بهانه‌ای به دنبال عشق ورزیدن به من و فرزندانش بود
به اینجای صحبت که رسیدیم بغض همه شکست و همسر بزرگوارشان افزود: هیچ‌وقت یاد ندارم که سالگرد ازدواج‌مان یا تاریخ تولد من و بچه‌ها را از یاد برده باشد و به هر بهانه‌ای به دنبال عشق ورزیدن به من و فرزندانش بود.
شهید سلیمانی تاریخ‌های خاص مانند تولدمان را هرگز فراموش نمی‌کرد و همیشه با هدیه‌ای غافلگیرمان می‌کرد.
تولد حضرت علی اکبر (ع) از سوریه با پسرم تماس گرفت و این روز را به او تبریک گفت که باعث تعجب ما شد که چطور در آن شرایط حساس جنگی این روزها را فراموش نمی‌کرد و تبریک می‌گفت.
این مناسبت‌ها همیشه در خاطرش بود و به خانواده اهمیت بسیاری می‌داد همچنین نسبت به حرام و حلال و رزق و روزی حلال حساسیت خاصی داشت و برای انجام کارهای خیر پیش قدم بود و حالا جای ایشان در بین ما و اقوام خیلی خالی است.
انتهای پیام/68033/م/خ
