به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، خبرگزاری آنا گفتوگویی با ابراهیم رزاقی، کارشناس مسائل اقتصادی و استاد بازنشسته اقتصاد دانشگاه تهران انجام داده است که بخشهای مهم آن از نظرتان میگذرد.
- هر تحریمی به ما یاد میدهد که نقاط ضعف خود را بشناسیم و در برابر آن مقاومت کنیم. در این صورت تحریمها به ما کمک میکند در آن زمینه خودمان را قوی کنیم مانند صنعت دفاعی کشورمان که در برابر تحریمها مقاومت کردیم و تقویت کردیم.
مشکلات اقتصادی کشور به پیروی از سیاستهای غربی برمیگردد
- مشکلات و معضلات اقتصاد ایران پس از جنگ آغاز شد و دولت پس از جنگ که رئیس جمهور آن آقای هاشمی رفسنجانی بودند از دفاع مقدس در زمینه اداره اقتصاد کشور الگو نگرفت. در آن زمان در کشور اقتصاد سرمایهداری پایهریزی و اجرا شد.
- از زمانی که این سیاستها اجرایی شد آرمان اقتصاد کشور همان اهداف اقتصاد سرمایهداری یعنی حداکثرسازی سود و لذت تعیین شد نحوه اجرای آن نیز عدم دخالت دولت در اقتصاد بود.
- درحالیکه این روش متعلق به ۲۵۰ سال پیش بوده و تمامی نظرات سرمایهداری پس از آن نیز بیان کرده که بدون دخالت دولت نمیتوان اقتصاد را بهبود داد. حتی در دولت آقای روحانی نیز مسئولان آن به دنبال تحقق کاهش دخالت دولت در اقتصاد بودند.
راهکار برون رفت از مشکلات کنونی اقتصادی کشور
- اگر شرایط داخلی اقتصاد تقویت شود قطعا اثر تهدیدات بیرونی بر اقتصاد کاهش مییابد یکی از راهکارها افزایش ارتباط با کشورهایی است که به ما نیاز دارند و بعضا به مانند ما تحریم هستند.
- همچنین اگر به دنبال تقویت داخلی باشیم هر کدام از مولفههای اثرگذار در اقتصادمان را تحریم هم بکنند میتوانیم با آن مقابله کنیم. به عنوان مثال زمانیکه نفت را تحریم کردند با تبدیل آن به فرآوردهها و محصولات پتروشیمی میتوانیم به شکلهای مختلف راهکارهای متنوعی را برای مقابله با تحریم اجرا کنیم. به عنوان مثال در گذشته میتوانستیم راهکارهایی را در این زمینه اجرا کنیم.
- همچنین در تحریم بانکها میتوانیم با کشورهای همسایه ارتباط مالی برقرار کنیم حتی بانک محلی تشکیل بدهیم.
- در برخی موارد میتوانیم با کشورهای تحریمی مانند ونزوئلا ارتباط برقرار کنیم و تبادلات اقتصادی داشته باشیم در این زمان حتی اگر مجدد آمریکا تهدید به تحریم بیشتر هم بکند بیاثر خواهد بود.
وادار کردن رهبری برای دادن اجازه مذاکره برای توان دفاعی کشور
- سیاستهای سرمایهداری که در دوران دولت سازندگی اجرایی و در دوران آقای روحانی دنبال شد، موجب افزایش تورم و فقر در جامعه شد. باید از خود بپرسیم تا کی باید این سیاست را دنبال کنیم؟
- به نظر من هدف از دنبال کردن این سیاستها توسط افرادی مانند آقای روحانی در بدبینانهترین حالت این است که میخواهند رهبری را وادار کنند تا اجازه مذاکره برای توان دفاعی کشور بدهند.
بزرگترین دشمن اقتصاد کشور در درون است
- در شرایط فعلی بزرگترین دشمن اقتصاد کشور در درون است به عنوان مثال بانکها به تولیدکنندگانی کمک نمیکنند که بتوانند مشکلات درونی خود را حل کنند بلکه به افرادی میرسد که به دنبال واردات هستند و بانکها در خدمت نابودی تولید قرار گرفته است. متاسفانه دولت نیز در این زمینه ناظر و اقدامی نمیکند.
عدم تصویب واقعی بودجه موجب انحراف بالای بودجه شده است
- عدم تصویب واقعی بودجه موجب انحراف بالای بودجه شده است در دوران گذشته مجلس در گزارشهایی انحراف درآمدها از آنچه که مصوب شده را ۷۰ درصد بیان کرده، این موضوع به این معناست که دولت درآمدهای تصویب شده در قانون را از آنچه که مصوب شده منحرف کرده است.
- در بخش درآمدی بودجه باید به محل تامین منابع آن توجه کنیم به عنوان نمونه چرا باید بودجه وابسته به فروش نفت خام شود باید از مزایای پالایش نفت خام و به دنبال توسعه محصولات پایین دستی باشیم.
عدهای هستند که پولها را از تولید به سمت سوداگری میبرند
مالیات ابزار دیگر درآمدی دولت است که ابزار بسیاری از کشورها برای تامین درآمدهای مورد نیاز است.
- از تولید کنندگان تا حد امکان نباید مالیات گرفت اما از تمام فعالیتهای اقتصادی که سودشان بالاتر از سود تولیدکنندگان است باید مالیات بگیرد تا برخی افراد نتوانند سرمایهها را به سمت فعالیتهای غیرمولد ببرند.
- عدهای در اقتصاد کشور تولید را تعطیل میکنند و پول خود را به سمت فعالیتهایی مانند احتکار و استفاده از سود ارز ارزان قیمت میبرند.
ساختار بودجه ضد تولید است
- درحال حاضر ساختار بودجه ضد تولید و ضد اشتغال است که به افراد کمک میکند تا فعالیتهای سوداگرانه داشته باشند.
- نتیجه این تصمیمات افزایش کسری بودجه دولت خواهد بود برای رفع این مشکل بانک مرکزی خلق نقدینگی میکند و دولت از بانکها وام میگیرد. همچنین دولت تصمیم میگیرد تا ارز بگیرد و به جای آن اوراق قرضه بفروشد که صدمات جبرانناپذیری دارد.
- تغییر ساختار بودجه نیاز به یک دولت ملی و جهادی دارد نه دولتی که بزرگترین دشمن دولتهای فقیر است.
انتهای پیام/