ابوالفضل جلیلی نویسنده و کارگردان سینما درباره اهمیت فیلم کوتاه و راهی که جلوی پای فیلمسازان جوان میگذارد، به خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس گفت: در حال حاضر به دلیل تعطیلی سالنهای سینما و اینکه مردم هم از آثار سینمایی استقبالی نمیکنند، این فیلم های بلند هستند که بیشتر در معرض سقوط قرار گرفتهاند. با این وجود حتی اگر این وضعیت شیوع کرونا ادامه پیدا کند، ممکن است همه چیز به جز سینما فراموش شود.
وی افزود: معتقدم در این میان و شرایط فعلی سینما میتواند رشد کند چون در حال حاضر همه چیز به صورت مجازی برگزار میشود و این کمکی به رشد و دیده شدن فیلم کوتاه است. این نوع فیلمها میتوانند از بسترهای مجازی پخش شوند و دسترسی و هزینه آنها کمتر است و این ماجرا میتواند باعث شود این گونه سینمایی بحران ایجاد شده را به فرصت تبدیل کند.
فیلم کوتاه اندیشمندانهتر است
جلیلی با اشاره به استقبال بیشتر از فیلمهای کوتاه در سالهای اخیر توضیح داد: تا یکی دو سال پیش در ایران اکثر کسانی که فیلم کوتاه میساختند، به گونهای عمل می کردند که فیلم کوتاه انگار پلهای برای رسیدن به فیلم بلند بود ولی با شکلگیری فعالیتهای جدی انجمن سینمای جوانان ایران در زمینه پخش و گروه سینمایی «هنر و تجربه»، زمینهای برای جدی گرفتن فیلم کوتاه فراهم شد به شخصه فکر میکنم هر چقدر فیلمها کوتاهتر باشند به همان میزان فرایند تولید سختتر است حتی در این چند ساله بسیاری از کارگردانان مطرح دنیا به ساختن فیلمهای کوتاه روی آوردهاند.
کارگردان «رقص خاک» با بیان اینکه فیلم کوتاه میتواند اندیشمندانهتر از فیلم بلند در مضمون باشد، بیان کرد: باید بدانم مظروف ما که همان داستان و مضمون است، چه ظرفی میخواهد درواقع اگر بیان منظورمان در سینما نیازمند ظرف زمانی کوچکتری است باید فیلم کوتاه بسازیم. معتقد نیستم که فیلم کوتاه جدی نیست اما فیلم بلند جدی است، ضمن اینکه فیلم کوتاه میتواند اندیشمندانهتر از فیلم بلند باشد.
جلیلی با اشاره به ضرورت امیدواری در دوران کنونی اظهار کرد: به هر حال دوران کرونا هم میگذرد و ما به شرایط عادی برمیگردیم ولی باید از همین دوران هم استفاده کرد مثلا وقتی جنگ شد ما احساس میکردیم دنیا به آخر رسیده است و همه چیز برای مدت کوتاهی متوقف شد ولی بعد از مدتی دیدیم باید در شرایط سخت آن روزگار هم فیلمسازی کنیم و به این کار ادامه دادیم. به نظر من هم بهترین دوران فیلمسازی مربوط به همان سالهای جنگ میشود الان هم در زمان کرونا فکر نمیکنم فیلمسازی سخت شده است البته از این نظر که شرایط برای اینکه یک گروه ۳۰ نفری در یک مکان کوچک جمع شوند و کار کنند دشوار شده است اما همچنان میشود کار کرد.
* ۱۶ سالگی سینما را آغاز کردم
کارگردان «دت یعنی دختر» ادامه داد: من وقتی ۱۶ سالم بود شروع به فعالیت در سینما کردم، یک دوربین ۸ میلیمتری خریدم و به یکباره کارگردانی کردم البته آن موقع فیلم های بدی هم میساختم چون اصلا نمیدانستم سینما چیست. تجربه نقاشی، خطاطی، عکاسی و... را داشتم اما سینما را تجربه نکرده بودم. اولین فیلم سینماییام را هم که ساختم خجالت میکشیدم در تیتراژ بنویسم «کارگردان: ابوالفضل جلیلی» بلکه مینوشتم کار ابوالفضل جلیلی. خودم میدانستم جایگاهم کجاست ولی برخی از فیلمسازان امروزه وقتی یک فیلم دو دقیقهای میسازند فقط پنج دقیقه تیتراژ برایش تدارک میبینند!
وی خاطر نشان کرد: حالا هم که فیلم بلند سینمایی میسازم به طور موازی ۵ حرفه در پشت صحنه را هم خودم انجام میدهم مثلا طراحی صحنه، کارگردانی، طراحی لباس، نویسندگی و ... را پیش میبرم اما در تیتراژ پایانی فقط دو عنوان برای خودم در نظر میگیرم در واقع هنوز به همان گروه اندک عادت دارم. برای مثال در تولید 3 فیلم گذشتهام با یک گروه ۴ نفره کار کردم و در این جمعیت کم، محدودیتی حس نمیکنم.
جلیلی عنوان کرد: متاسفانه ویروسی که قابل رویت نیست دنیا را تحت تسلط خود قرار داده است اما ما با یک فیلم نمیتوانیم یک کشور را تحت تاثیر قرار بدهیم. به نظرم باید از همین موضوع الهام بگیریم تا ایدهها و داستانهای خوبی خلق کنیم و تاثیر عمیقتری بر جامعه خود بگذاریم؛ این درسی است که کرونا به ما داده است.
انتهای پیام/