به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، مجله پاسدار اسلام گفتوگویی با حجتالاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، استاد فلسفه اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مدرس سطوح عالی حکمت و عرفان و فقه و اصول انجام داده است که بخشهای مهم آن از نظرتان میگذرد.
اندیشه شناختی، به صورت ایدئولوژیکی و اندیشههای فلسفی و اقتصادی پیوند دارد، مثلث فلسفه و ایدئولوژی و معیشت، مافیای قدرتی درست کرده که آنها هستند که تصمیم میگیرند چه کسی کارگردانی کند، چه کسی بازی کند و اصلاً چگونه سلبریتی بسازند، کجا ورود کنند؟ کجا ورود نکنند؟ چه فیلمهائی زیرنویس بشوند و از ایران بروند و چه فیلمهائی وارد بشوند.
این سریالهای نمایش خانگی که وزارت ارشاد بر آنها هیچ قانونی و نظارتی ندارد، در آینده مقبولیت عمومی نئولیبرالیسم را فراهم خواهند کرد. من بعضی از قسمتها و دیالوگهای این سریالها را چند بار میبینم تا دقیقاً به عمقشان پی ببرم.
منظور من این نیست که اصلاً فیلم و سریال خوب ساخته نمیشود اما من ضمن تشکر از زحمات مدیران فرهنگی، از عزیزان خواهش دارم که یک اتاق فکر داشته باشند و به عقبه معرفتی که بر این فیلمها حاکم است، اشراف داشته باشند و بدانند کارکرد کوتاهمدت بسیاری از آنها تغییر سبک زندگی و کارکرد بلندمدت شان تغییر شناخت و باور جامعه است.
بسیاری از فیلمهای ساخته شده آسیبهای جدی به ارزشها و اعتقادات مردم وارد کردهاند. علتش این است که دغدغه مدیران و مسئولان فرهنگی ما صرفاً این است که اوقات فراغت مخاطب را پر کنند و او را به سالن سینما یا پای تلویزیون بکشانند تا به سراغ ماهواره نرود و این برایشان اصالت دارد، اما این دغدغه را ندارند که آن اثر، چه فکر، اندیشه و اخلاق و خلقی را در مخاطب ایجاد میکند و چه تأثیراتی بر شناخت، باور و سبک زندگی او میگذارد.
ساختار و قواعد سینما به گونهای است که حتی نیروی ارزشی ما که مدیر یک مجموعه میشود، در آن ساختار هضم میشود. بنابراین قبل از اینکه به فکر باشیم که ببینیم مقصر کیست و اشکال در کجاست، باید یک عده اندیشهورز بنشینند و ببینند کجاها را باید اصلاح کنند.
جریان رقیب انقلاب هزینه میکند و برایش مهم هم نیست. میگوید من دنبال این هستم که گفتمان عمومی و سبک زندگی را تغییر بدهم و خرج میکنم و سریال میسازم اگر پولش هم برنگشت طوری نیست، همین که بتوانم به زندگی لاکچری اصالت بدهم و مردم هم نمیتوانند به این مرحله برسند، در نتیجه میشوند مردم غیرقانع معترض. همین قدر که من بتوانم شناخت مردم را تغییر بدهم برایم کافی است.
یک قدرت بیرونی دارد صدا و سیمای ما را مدیریت میکند. این تئوری توطئه نیست، واقعیت است. فیلمها و سریالها و سینمای خانگی و ارشاد ما را مدیریت میکنند. ورزش ما هم همین طور است. همچنین حوزههای واردات و صادرات. من گاهی جدی و گاهی به شوخی میگویم که در کشور ما از کود گرفته تا کالاهای اساسیتر، همه در دست مافیاست.
انتهای پیام/