به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، خبرنگاران به واسطه حضور در نشست‌های خبری، نام و شماره تلفن‌شان در لیست روابط‌عمومی دستگاه‌ها و ادارات مختلف موجود است. این لیست، یک کاربرد خیلی مهم دارد و آن اینکه، منبع مهمی برای تبریک‌های روز خبرنگار به شمار میرود. تبریک‌هایی که با عبارات شمع،گل و پروانه‌ای، از طریق سیستم به صورت باسمه‌ای «Send to all» می‌شود.
البته برخی از خبرنگاران، شامل «تبریک‌های ویژه» هستند و این یعنی، علاوه بر تبریک پیامکی، به احتمال زیاد مدیر مربوطه با آن خبرنگار تماس گرفته و قربان و صدقه‌اش میرود.
اما خودمانیم، تمام این تبریک‌ها چه حضوری و شفاهی و چه پیامکی، در یک فضای تشریفاتی، مصنوعی و پرتکلف شکل می‌گیرد و به ندرت شده که از این تبریک‌ها، ارادت و محبت خاصی دریافت شود.
تبریک روز خبرنگار به یک «اقدام اداری» در استان آذربایجان‌شرقی تبدیل شده است. همان‌قدر خشک و بی‌روح. چیزی شبیه انبارگردانی آخر سال، تنظیم صورتجلسه هیات‌مدیره، حسابرسی از کارپرداز، بازدید ماهانه از تاسیسات و امور دبیرخانه‌ای.
اگر جز این بود و گرامیداشت این روز، در یک فضای بی‌تعارف و واقعی شکل می‌گرفت، هر خبرنگار آزاده‌ای می‌توانست در جواب تبریک‌های فله‌ای بنویسد: «مدیر عزیز! قربان شکل ماهت، من نه خورشید آگاهی‌بخش جامعه‌‌ام، نه سفیر معرفت. نه چراغ مهرافروز فرهنگم و نه سیمرغ آسمان اندیشه. حقیر، جوان خبرنگاری هستم که باوجود مشکلات صنفی لاینحل، صبح تا شب به دنبال چند کلمه حرف رک و راست هستم اما شنیدن این چند کلمه از جنابعالی، به اندازه کندن الماس از عمق تاریکی‌های معدن، سخت است.
این تعریف‌های اغراقآمیز، پیشکش خودتان! همین‌که تلفن‌ها و پیغام‌های خبرنگار جماعت را نپیچانید، همین که یک گفت‌وگوی چند دقیقه‌ای را به یک بروکراسی پیچیده تبدیل نکنید و همین که روابط‌عمومی‌تان را به سمت تعامل با خبرنگاران تشویق کنید، دلچسب‌ترین تبریک‌های هر روزه را به من هدیه داده‌اید.
انتهای پیام/60002/س
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
