علی نکویی فرد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در ارومیه، با بیان اینکه برابر تحقیقات صورت گرفته بدون هیچ گونه ایجاد خطر به ذخایر آرتمیا می‌توان از دریاچه ارومیه آرتمیا برداشت کرد که نزدیک به ۷۰ تن است، اظهار داشت: در مناطقی که از آب شور و آب های نامتعارف برخوردارند و برای کشاورزی و شرب مورد استفاده نیستند، می‌توان به تولید مصنوعی آرتمیا اقدام کرد.
وی با بیان اینکه می‌توان در هر هکتار حداقل یک تن زیست توده و ۵۰ تا ۱۰۰ کیلو سیست (تخم آرتمیا)برداشت کرد، افزود: طول دوره گرمای مناسب پرورش، کیفیت آب و شرایط مدیریت پرورشی در استخرهای موجود بر این موضوع اثرگذار است.
رییس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور معتقد است که در سیستم پرورش مصنوعی افزایش شوری آب در استخرهای پرورشی کار دشواری است ولی برخورداری از دریاچه ای مانند دریاچه ارومیه که شوری آن بین ۱۸۰ تا 3۰۰ گرم در لیتر متغیر است، به عنوان یک زیستگاه برای پرورش طبیعی این آبزی یک لطف الهی است.
نکویی فرد ادامه داد: در شرایط کم آبی دریاچه ارومیه استفاده از آب‌های نامتعارف و زمین‌های شور اطراف دریاچه برای مصارف آبزی پروری در بخش آرتمیا مطلوب است ولی توسعه بدون تحقیقات غیراصولی است.
وی بیان کرد: این طرح باید مطالعه شده فاز به فاز و با تامین آب پیش برود چرا که برخورداری صرف از مجوز برای آن بدون آب شور مورد نیاز اقدامی نسنجیده تلقی می‌شود.
رییس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور عنوان کرد: دشت فسندوز در جنوب دریاچه ارومیه و در جوار مدخل زرینه رود به دریاچه واقع شده‌است که شیلات استان با تغییر کاربری در آن در صدد تبدیل این مکان به استخرهای پرورش آرتمیا می‌باشد اما اجرای این طرح از سال ۱۳۹۵ همچنان با بایدها و نبایدهایی مواجه بوده‌است که موجب تاخیر در اجرای آن شده‌است.
وی خاطرنشان کرد: اولین بار در کشور از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ برداشت صنعتی آرتمیا از دریاچه ارومیه انجام شد که این برداشت به دلیل کاهش شدید آب دریاچه ارومیه، افزایش میزان شوری آن و به صفر رسیدن آرتمیای زنده موجود در دریاچه به صفر رسید.
خاطرنشان می‌شود، صنعت آبزی‌پروری جهان سالانه بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار درآمد دارد و نزدیک به ۳۰ میلیون نفر در این صنعت در کل جهان مشغول به کار هستند که همگی وابسته به تولید و پرورش آرتمیاست که در همین راستا ایران می تواند در تولید این جانور دریایی و ایجاد اشتغال نقش بسزایی ایفا کند.
انتهای پیام/ح
