خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: بعد از تعطیلات طولانی مدت مدارس، مقرر شد از 27 اردیبهشت، مدارس کشور به مدت یک ماه دایر شوند و اگر دانشآموزی در آموزش دروس مدرسه با مشکل مواجه است، به معلمانش مراجعه کرده و رفع اشکال شود.
این تصمیم 21 اردیبهشت در ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا گرفته شد؛ محسن حاجیمیرزایی وزیر آموزش و پرورش روز 21 اردیبهشت، گفت: «تمام مدارس دورههای ابتدایی و متوسطه (به جز کودکان استثنایی) از 27 اردیبهشت به منظور رفع اشکال و ارائه خدمات آموزشی به آن دسته از دانشآموزانی که به هر دلیل تاکنون نتوانستهاند از خدمات آموزشی غیرحضوری، بهرهمند شوند، دایر خواهد شد».
وزیر آموزش و پرورش با اشاره به استمرار روشهای آموزش غیرحضوری، از تلویزیون و بستر «شاد»، تصریح کرد: «استفاده دانشآموزان از تمام یا بخشی از فرصت فراهم شده حسب نیاز و به صورت داوطلبانه خواهد بود».
بنا به گفته مسؤولان آموزش و پرورش در این مدت، بین 10 تا 20 درصد دانشآموزان از فرصت بازگشایی یک ماهه مدارس استفاده کردند و به مدرسه مراجعه کردند؛ وزیر آموزش و پرورش روز 28 اردیبهشت به بازگشایی یکماهه مدارس اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه در حال نزدیک شدن به پایان سال هستیم و نیاز داریم که نسبت به آموزشها و میزان دسترسی دانشآموزان به آموزش اطمینان حاصل کنیم، فرصت یکماهه بازگشایی مدارس مطرح شد.
وی اضافه کرد: بر اساس گزارشی که داشتیم دیروز بین ۹۵ تا ۱۰۰ درصد معلمان در مدارس حضور داشتند و بین ۱۰ تا ۱۵ درصد دانشآموزان به مدارس رفتند البته در برخی مناطق به خصوص روستایی، جمع بیشتری از دانشآموزان بر اساس پروتکلهای بهداشتی حضور یافتند.
به سراغ محمدرضا سیفی مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر وزارت آموزش و پرورش رفتیم و درباره وضعیت دانشآموزان عشایری به گفتوگو نشستیم.
* در زمان تعطیلی مدارس به دلیل پیشگیری از کرونا، برای تداوم آموزش در مناطق عشایری چه اقداماتی انجام دادید؟
دستورالعملی توسط دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایری آماده شد که در آن، تداوم آموزش در مناطق روستایی و عشایری فاقد دسترسی به تلویزیون و اینترنت(فضای مجازی)، دستگاههای الکترونیکی و پخش صوتی و تصویری، کاملا تشریح شد.
اهداف این طرح شامل تحقق راهکار 1-4 سند تحول بنیادین و تشکیل مثلث تربیتی موثر رسانه، خانواده و مدرسه(اهداف آموزش و پرورش عمومی و رسمی کشور)، فراهم کردن فرصت برابر آموزشی برای همه کودکان به اقتضای شرایط و موقعیت خاص آنان(عدالت آموزشی) و توسعه سواد رسانهای به عنوان یکی از مهمترین محورهای آموزش(تداوم فرایند یادگیری) بود.
دانشآموزان از نظر دسترسی به دو دسته شامل «دانشآموزانی که فاقد پوشش تلویزیونی و اینترنتی هستند» و «دانشآموزانی که به سخت افزارهایی مانند رایانه، لپتاپ و دستگاههای پخش کننده فیلم و صوت خانگی نیز دسترسی ندارند» تقسیم شدند و برای هر کدام از این دو گروه برنامههایی پیشبینی شد.
دانشآموزان از نظر دسترسی به دو دسته شامل «دانشآموزانی که فاقد پوشش تلویزیونی و اینترنتی هستند» و «دانشآموزانی که به سخت افزارهایی مانند رایانه، لپتاپ و دستگاههای پخش کننده فیلم و صوت خانگی نیز دسترسی ندارند» تقسیم شدند
برنامههای ما برای دانشآموزانی که فاقد پوشش تلویزیون سراسری و اینترنتی بودند شامل «استفاده از ظرفیت شبکه سیمای استان برای بازبخش کلاسهای درس شبکه تلویزیونی آموزش»، «استفاده از ظرفیت رادیویی صدا و سیمای استان برای تولید محتوای آموزشی صوتی»، «استفاده از ظرفیت بستههای آموزشی مکتوب در قالب درسنامه خودآموز»، «استفاده از ظرفیت دستگاههای پخش خانگی»، «فیلمهای آموزشی در قالب بسته نرمافزاری ساده و قابل استفاده در دستگاههای نمایش خانگی، از طریق مدیران مدارس و راهبران آموزشی در اختیار این گروه از دانشآموزان قرار گیرد»، «اعزام راهبران آموزشی و تربیتی و معلمان داوطلب برای حضور در منازل دانشآموزان» و «استفاده از ظرفیت افراد باسواد خانواده جهت تدریس خانگی به دیگر فرزندان» بود.
همچنین برای دانـشآمـوزانی که به هیچ کدام از فرصتهای آموزش مانند شبکه تلویزیونی، اینترنت، دستگاههای نمایش خانگی و ...دسترسی نداشتند نیز برنامههای شامل «جدول بودجهبندی دروس با توضیحات تهیه و در اختیار آنها قرار گیرد»، «بر اساس جدول بودجهبندی در بازه زمانی تعیین شده درسنامه خودآموز یا نیمه خودآموز به صورت مکتوب در اختیار آنان قرار گیرد»، «استفاده از ظرفیت مخابرات برای تماس تلفنی راهبران آموزشی و تربیتی با اولیا و دانشآموزان» و «اعزام هفتگی راهبر آموزشی با رعایت تمام نکات ایمنی و بهداشتی جهت جلوگیری از شیوع ویروس در این مناطق به همراه تجهیزات مورد نیاز مانند تلویزیون، دستگاه پخش کننده و موتوربرق کوچک در مناطق صعب العبور روستایی و عشایری برای نمایش محتواهای آموزشی» پیشبینی شد.
*چقدر برنامههایی که پیشبینی شده بود، انجام شده است؟
ببنید در هر منطقه متناسب با امکانات و شرایطی که وجود داشت، اقداماتی انجام شده است؛ در برخی مناطق که امکانش بود، به صورت خودجوش راهبران آموزشی با هماهنگی ادارات آموزش و پرورش عشایر، موتور برق کوچک به همراه تلویزیونی را به خانههای دانشآموزان بردند؛ البته نمیخواهم بگویم که به تمام مناطق عشایری، موتور برق برده شده است.
اما در تمام مناطق عشایری، بستههای آموزشی مکتوب و خودآموز برده شده است؛ به عبارت دیگر توزیع درسنامه بین دانشآموزان انجام شده است.
بگذارید یک مثال بزنم مثلا در استان سیستان و بلوچستان، فعالیتهایی مانند «تهیه و توزیع 3031 درسنامه خودآموز بین دانش آموزان مناطق محروم روستایی و عشایری»، «استفاده از ظرفیت تلویزیون مدارس جهت پخش برنامههای آموزشی برای 1500 دانشآموز»، «آموزش 4916 دانشآموز روستایی و عشایری توسط معلمان داوطلب»، «حضور راهبران آموزشی در منازل 500 دانشآموز عشایری»، «در اختیار قرار دادن گوشی هوشمند به صورت امانی به 303 دانشآموز دارای اینترنت» و «ارسال 3136 فایل صوتی تدریس برای دانشآموزان فاقد اینترنت» انجام شده است.
* از 27 اردیبهشت، مدارس کشور برای رفع اشکال بازگشایی شد، وضعیت مدارس عشایری چگونه بود؟
185 هزار دانشآموز در 6132 مدرسه تحت پوشش این ادارهکل است که از این تعداد مدرسه، 1698 مدرسه سیار و نیمه سیار است یعنی کلاس درس دانشآموزان در چادر و کانکس برگزار میشود همچنین 17 هزار معلم در این مدارس تدریس میکنند؛ خب بعد از بازگشایی مدارس، بیشترین استقبال در مدارس روستایی و عشایری شده است به ویژه دانشآموزانی که پایه اول تحصیلی هستند، به مدرسه مراجعه کردند.
البته ناگفته نماند که قبل از بازگشایی یکماهه مدارس، مدارس عشایری در اکثر استانها که مشکل نداشتند، باز بوده است.
* یعنی مدارس عشایری مانند سایر مدارس، تعطیل نشدند؟
تعطیل شدند؛ اما شرایط مدارس عشایری با مدارس شهری فرق میکند؛ اولا تعداد دانشآموزان در هر مدرسه زیاد نیستند و دوم اینکه دسترسی به سایر آموزشها مانند تلویزیونی و اینترنتی خیلی کمتر است، در نتیجه معلمان به صورت خودجوش با رعایت پروتکلهای بهداشتی و فاصله اجتماعی، کلاسها را برگزار میکردند.
البته تأکید میکنم حدود یک سوم مدارس ما بین یک تا 15 دانشآموز دارد و همچنین 100 مدرسه دارای یک دانشآموز داریم و این آموزشها در صورت نیاز و با رعایت تمام پروتکلهای سلامت انجام شده است.
* سطح کیفی آموزشها در زمان کرونا، چگونه بوده است، آمار یا بررسیهایی داشتید؟
باید یک نکتهای را بگویم که خیلی جالب است؛ در این دوره، آموزشهای تلویزیونی ارائه شد و باعث شد که سطح توقع دانشآموزان مدارس عشایری و روستایی بالاتر برود؛ یعنی در آن مناطقی که دسترسی به برق بود و دانشآموزان توانستند از برنامههای تلویزیونی و یا از برنامههای مجازی(اینترنتی) استفاده کنند، شاهد آموزش باکیفیت معلمان مجرب بودند؛ دانشآموزانی که در این مدت در کلاسهای چند پایه از آموزش سربازمعلمان بهرهمند میشدند.
باید به فکر آموزشهای با کیفیتتر برای دانشآموزان عشایر باشیم
فراموش نکنیم که هیچ چیز جای آموزش حضوری و چهره به چهره را نمیگیرد و حضور فیزیکی معلم، عامل بسیار مهمی در فرایند یاددهی و یادگیری است اما کیفیت یادگیری هم بسیار مهم است و به نظرم ما باید به فکر آموزشهای با کیفیتتر برای دانشآموزان این مناطق باشیم.
اکنون این دوران تمام شده است که فقط به فکر یک پوسته باشیم و اسمش را عدالت آموزشی بگذاریم و بگوییم که 97.4 درصد دانشآموزان وارد مدرسه میشوند بلکه تحقق عملی عدالت آموزشی به افزایش کیفیت بر میگردد.
* آیا تمام محتوای آموزشی دروس به دانشآموزان عشایر ارائه شده است؟
از 185 هزار دانشآموز عشایری، 154 هزار نفر در دوره ابتدایی هستند که همانطور که گفتم آموزشها از روشهای مختلف ارائه شده است و درسنامه هم بین تمام دانشآموزان توزیع شده است.
از سوی دیگر بر اساس تقویم مدارس عشایری، آموزش در برخی مناطق اول اسفند تمام شده بود؛ به دلیل شرایط زندگی مردم عشایری، برنامهریزی دروس دانشآموزان عشایری متفاوت است گاهی کلاسها دو شیفته برگزار میشود و پنجشنبهها کلاس دارند و درسها تا اول اسفند پایان مییابد تا در کوچ عشایر، دانشآموزان از نظر آموزشی آسیبی نبینند.
* آیا ارزیابی داشتید که چقدر یادگیری در دانشآموزان عشایری محقق شده است؟
سیستم ارزشیابی در دوره ابتدایی، کیفی ـ توصیفی است و همانطور که گفتم یا آموزشها در اول اسفند تمام شده بود یا اکثر آموزشها انجام شده بود و معلمان هم ارزیابی از دانشآموزان دارند.
* آیا شبکه آموزشی دانشآموزان هم به مدارس عشایری رسیده است؟
همانطور که میدانید برای «شاد» باید اینترنت و وسیله میبود و خب در برخی مناطق، اینترنت نبود و در برخی مناطق هم امکانات نبود که البته در مناطقی که امکانات نبود، تلاش شد تا وسیله با کمک خیرین فراهم شود.
* آماری هم دارید؟
بله از نمونه جهاد آموزشی و اهدای گوشی هوشمند به دانشآموزان محروم میتوان به هدیه دادن 50 دستگاه تلفن همراه به دانشآموزان بی بضاعت استان مازندران توسط مردم، هدیه دادن 52 دستگاه تلفن همراه هوشمند به کمک خیرین و همشهریان نوعدوست شهر سیرجان، هدیه دادن 15 دستگاه تبلت به ارزش 9 میلیون تومان به دانشآموزان محروم چابهار، هدیه دادن 3 دستگاه گوشی هوشمند و یک دستگاه تلویزیون و یک دستگاه گیرنده دیجیتال در میانه، هدیه دادن 2 گوشی هوشمند توسط هیأت انصار الحسین(ع) گلپایگان، هدیه دادن 10 تبلت برای دانش آموران کم برخوردار در امیدیه خوزستان، هدیه دادن 2 تلفن همراه به دو دانش آموز محروم روستایی در دزفول، هدیه دادن یک دستگاه تلفن همراه هوشمند به دانش آموزان مستعد روستای جنت مکان گتوند، هدیه دادن یک دستگاه گوشی توسط معلم تبریزی، مشارکت 80 میلیون ریالی یک نیکوکار اسلام آبادی در طرح خرید دو دستگاه گوشی هوشمند، پویش اهدا یا امانت گوشی و تبلت های هوشمند با عنوان «گوشیتو نیمکت کن» در گیلان، پویش «مدرسه آنلاین بساز» با اهدای تبلت و گوشی توسط مؤسسه خیریه مهر گیتی و راهاندازی پویش خرید گوشی هوشمند و استقبال خیرین در الیگودرز اشاره کرد.
* حرف پایانی
در دستورالعملی که به ادارات کل آموزش و پرورش استانها فرستاده شد، تأکید شد که در برخی از مناطق همه دانشآموزان به شبکه تلویزیونی یا بستر امن اینترنت و دیگر ابزارهای توسعه دهنده فرایند آموزش دسترسی ندارند، ضرورت دارد معاونین آموزش ابتدایی با هماهنگی مسؤولین آموزش و پرورش عشایر استانها، بر اساس دستورالعمل، شرایط تداوم آموزش در مناطق روستایی و عشایری را فراهم آورند و اطمینان حاصل کنند که هیچ دانشآموزی در این مناطق از دسترسی به آموزش محروم نیست و تلاش شد که این چنین باشد.
برخی مخاطبان خبرگزاری فارس در سامانه «فارس من» با ثبت سوژههای با عنوان «تکلیف دانشآموزانی که اینترنت و تلفن همراه ندارند چه میشود؟» و «مشکلاتی که نرمافزار شاد برای خانوادهها به وجود آورد»، خواستار پیگیری بودند.
انتهای پیام/