خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: قرار دو گزارش پشت سر هم داشتیم و چون گزارش اول طولانی شده بود، برای رسیدن به محل گزارش دوم با تأخیر بسیار زیادی مواجه بودیم؛ همین که گزارش اول تمام شد با شرمندگی، تماس گرفتیم و عذرخواهی کردیم و راهی منزل خانم معلم داستانمان شدیم.
استقبال محمد مهدی پسر 5 ساله خانواده از ما، خستگی چندین ساعت تهیه گزارش و مسافت طولانی محل گزارش قبلی با گزارش جدید را کاملا برطرف کرد؛ در این دو ماهی که خانواده در قرنطینه کرونا به سر میبرند، ما اولین مهمانانشان محسوب میشویم و محمدمهدی از این بابت بسیار خوشحال است.
از ضدعفونی کیف و دستها و وسایلمان در همان ابتدای ورود به خانه که فارغ شدیم، کلاس آنلاین خانم معلم هم شروع شد و البته پسر کوچک خانواده در تمام گزارش نقش پررنگی را ایفا میکرد؛ نکته جالب ماجرا، علی پسر بزرگ خانواده بود که درست همزمان که مادر در حال درس دادن به دانشآموزانش بود، او هم در اتاق خودش در کلاس فیزیک آنلاین، درس میخواند.
زهرا شفیعی هنرآموز هنرستان حافظ در شاخه فنی و حرفهای است که فوق لیسانس طراحی دوخت و لباس دارد و حدود 15 سال است که در آموزش و پرورش فعالیت میکند، البته مدرس دانشگاه نیز هست؛ خانم معلم خوشرو، صبور و مهربانی که به خاطر تأخیر طولانی ما خم به ابرو نیاورد و آنقدر فضای صمیمی و دوست داشتنی را در طول گفتوگو ایجاد کرد که دلمان نمیخواست گزارشمان تمام شود.
خانم شفیعی به روزهایی که مدارس کشور به دلیل پیشگیری از شیوع کرونا تعطیل شده است، اشاره میکند و از اینکه او و همکارانش تلاش کردند تا ارتباط با دانشآموزانشان قطع نشود:
از همان زمان که این مسأله به وجود آمد و تعطیلی مدارس شروع شد، دغدغه همه همکارانم و مسؤولان مدرسه این بود که بتوانیم آموزش را به نحو احس پیش ببریم؛ در همان یک هفته اول، هماهنگی لازم را با همکاران و کادر مدرسه انجام دادیم و با همکاری خوب مدرسه و امکاناتی که در اختیارمان از نظر فضای مجازی قرار دادند، توانستیم کلاسهایمان را به صورت آنلاین برگزار کنیم.
تلاش کردیم تا ارتباط با دانشآموزانمان را قطع نکنیم
تلاش کردیم تا ارتباط با دانشآموزانمان را قطع نکنیم؛ مسألهای که پیش آمده بود در روحیه همه دانشآموزان تأثیر گذاشته بود و تعطیلی برای ما و بچهها خوشایند نبود گرچه معمولا از تعطیلی استقبال میکنند اما از این نوع تعطیلی استقبال نشد زیرا تعطیلی خوشایندی نبود؛ البته ما هم نمیخواستیم بچهها از نظر روحی و آموزشی ضربه بخورند.
کار راحتی نبود؛ پروندههای تحصیلی دانشآموزان را بررسی کردیم و با والدین ارتباط گرفتیم؛ از هفته اول تعطیلی، کلاسهای آنلاین را برگزار کردیم و تا امروز هم ادامه دارد و به جرأت میتوانم بگویم چیزی کم از کلاسهای حقیقی و واقعی ما نداشته است.
خانم شفیعی میگوید اکثریت بچهها در کلاسهای آنلاین حضور پیدا میکنند و مدرسه با دانشآموزانی که امکان ورود به این فضا را ندارند، تماس میگیرد، علت را جویا میشود و برنامهریزی میکند و حتی امکاناتی را هم فراهم کرده است:
حدود 90 درصد بچهها در کلاس آنلاین حضور پیدا میکنند؛ سه کلاس دارم که جمعا حدود 65 دانشآموز در 3 کلاسم حضور دارند؛ آن دانشآموزانی که حضور پیدا نمیکنند گاهی نت ندارند و گاهی وسایل لازم را مثل موبایل و تبلت نمیتوانستند تهیه کنند؛ مسؤولان مدرسه پیگیر این دانشآموزان هستند و برای آنها برنامهریزی میکنند و امکاناتی هم فراهم شده است.
خانم معلم به سختیهای آموزش مجازی هم اشاره میکند و اینکه باید یک یا دو روز قبل از شروع کلاس درس آنلاین، محتوای کلاس درس آماده شود:
آموزش در فضای حضوری راحتتر است اما وقتی ارتباط چهره به چهره قطع میشود، سختی خود را دارد و باید طوری درسمان را تهیه و آماده میکردیم تا مطلب درسی برای دانشآموزان کاملا قابل فهم باشد؛ شاید کلاس درس یک ساعت باشد اما در پشت این کلاس درس، یک یا دو روز بابت این یک ساعت کلاس آنلاین، تلاش میشود.
با عشق معلمی پای همه مشکلات هستیم و پای تدریسمان ایستادهایم و همیشه آمادهباش هستیم
تصاویری که آماده میشود باید گویا و تکمیل کننده صحبت معلم باشد؛ اینها را آماده میکنیم و به صورت پاورپوینت و پیدیاف در میآوریم و در کلاس مجازی بارگذاری میکنیم؛ رشته درسی ما عملی است و سختیهای دو برابر نسبت به دروس نظری دارد چرا که دانشآموزان نیاز دارند که کار با دست را ببینند؛ حتی فیلمهایی را از قبل تهیه میکنیم و صدا گذاری و آماده میکنیم ضمن اینکه باید حجم فایلها کم شود از طرف دیگر مشکل نت هم وجود دارد که گاهی با قطع و وصل شدنهای مکرر، کار را سخت میکند.
از نظر سختافزاری هم وقتی تعطیلات شد برای کارم، نیاز به تلفن همراه داشتم که دارای کیفیت خوبی باشد تا فیلم و تصاویر برای دانشآموزانم ابهام ایجاد نکند و از سوی دیگر ما یک لپتاپ بسیار قدیمی داشتیم که دیگر کارایی خاصی نداشت و حتی کلیدهایش هم خراب شده بود.
وقتی دیدیم که نیاز هست، لپ تاپ را سرویس دوباره کردیم تا پسرم بتواند از آن برای کلاسش استفاده کند و خب هزینه بستههای اینترنت هم خودش داستان دیگری بود اما همه اینها فدای سر دانشآموزان مملکتمان؛ انشاءالله همه آنها سلامت باشند و بتوانیم به آنها درس بدهیم. همه همکارانم عاشق کارشان هستند و به صورت خودجوش در فضای مجازی کار میکردند؛ چرا که به ما آرامش میداد تا وقتی سر کلاس نیستیم حداقل این آموزش را به بچهها بدهیم؛ مشکلات هست ولی با عشق معلمی پای همه این مشکلات هستیم و پای تدریسمان ایستادهایم و همیشه آمادهباش هستیم تا به بچههای این سرزمین یاد دهیم.
در خلال مصاحبه خانم معلم، پسر کوچک خانواده، آنقدر شعر خواند و شیرین زبانی کرد که برای کنترل او، همکار عکاس خبرگزاری به سرگرم کردن او مشغول شده بود!
خب من فرزند کوچک هم دارم و وقتی میخواهم کلاس برگزار کنم، حضور فرزند کوچک ممکن است گاهی در کار اختلال به وجود بیاورد؛ البته فرزند دیگری هم دارم که او درس میخواند و مهیا کردن او برای درسش، مهیا کردن خودم و مهیا کردن خانه، وظیفه مادر بودن و وظیفه معلم بودن، همه اینها در یک زمان مشخص اتفاق میافتد که باعث میشود سختی کار بیشتر شود.
ساعت 8 صبح که کلاس را شروع میکنیم، فرزند کوچکم خواب است اما برای فرزند بزرگترم، امکانات لازم را آماده میکنم و او در اتاق خودش درس میخواند؛ تا حدود ساعت 10 همه چیز به خیر و خوشی میگذرد اما وقتی فرزند کوچک بیدار میشود برای اینکه اختلالی در کلاس ایجاد نشود، سعی میکنم به او سخت نگیرم و تمام وسایل منزل در اختیارش است و او در کنار من شروع به شیرین کاری میکند! و منزل را به هم میریزد و بعد از کلاس آنلاین، یک خانه تکانی اساسی داریم.
چیزی را تا حالا نشکسته است اما الحمدالله طوری آموزش دیده است که وقتی میبیند لپتاپ جلوی من روشن است، دیگر عادت کرده است که من کلاس دارم و گاهی اوقات با لپتاپ برادرش، کلاس آنلاین برگزار میکند!
وقتی من کلاس دارم، سعی میکند که صحبت نکند اما اگر گاهی اوقات متوجه این موضوع نباشد، با صدا بلند میگوید «مامان گرسنهام» یا کار دیگری دارد که باید وسط کلاس، صدا و تصویرم را قطع کرده، از دانشآموزانم عذرخواهی کنم و به او برسم و دوباره کلاس را برگزار کنم.
خانم شفیعی تلاش میکند که از هر روشی برای آموزش استفاده کند و مثلا لباس یا روسری محلی مرتبط با آموزش را استفاده میکند؛ او درباره تحقق یادگیری در این آموزشها صحبت میکند و اینکه تلاش میشود تا تمام دانشآموزان درسها را خوب یاد بگیرند:
نمیتوانم بگویم یادگیری 100 درصد محقق میشود اما 90 درصد یادگیری اتفاق افتاده است چون ما یک زمانی را از ابتدای سال داشتیم و مسائل کلیدی و آنچه لازم بوده است را به بچهها در کارگاهها گفتیم؛ داشتیم کار را ادامه میدادیم که به تعطیلی برخورد کردیم. در آن زمان دانشآموزانم در حال ارائه کارهایشان بودند و ما با مشکلی برخورد نکردیم.
در فضای مجازی، 70 درصد یادگیری بستگی به خود دانشآموز دارد؛ من وظیفهام را انجام میدهم، تصویر و فیلم و هرآنچه در توان دارم اجرا میکنم اما حقیقتا خود دانشآموز است که باید طالب این آموزشها باشد و فکر میکنم 99 درصد دانشآموزان طالب این آموزشها بودند و حضور پررنگ هم در کلاسهای درس داشتند؛ آموزش مجازی دوسویه است و بیشتر آن هم مربوط به تلاش دانشآموزان است که چقدر صحبت معلم را گوش دهد و آن را اجرا کند.
اما قرار است بچهها چگونه نمره بگیرند؛ اصلا امتحان چگونه باشد؟ خانم شفیعی در این خصوص هم برنامه دارد و همه دانشآموزانش را در این مدت ارزیابی کرده است.
در این مدت زمان، مدت و حضور دانشآموزان در کلاس آنلاین را یادداشت کردم؛ میدانم که کدام یک بیشتر در کلاسها فعال هستند؛ البته بعد از پایان هر درس به دانشآموزانم تکلیف هم میدادم و برای انجام آن، مدت زمان تعیین میکردم.
روند پیشرفت کار بچهها یادداشت شده است و به نظرم باید نمرهای برای حضور در کلاس، کارهای کلاسی و اینکه چقدر فعالیتهای کلاسی درست و به موقع انجام شده است، اختصاص یابد البته در کلاس حضوری هم همینطور است و روند پیشرفت دانشآموزان را ارزیابی میکنیم.
خانم شفیعی میگوید تعطیلات خوشایند است اما این تعطیلات خوشایند نیست و دوست دارد که دوباره مدارس باز شود:
هر روز از خانه بیرون میآمدیم و مشغول کارمان بودیم و وقتی به خانه بر میگشتیم همه چشم انتظار دیگری بودیم و همه اینها هیجاناتی بود که قبلا قدرش را نمیدانستیم.
همین مسیر رفت و آمد گاهی شاید ما را خسته میکرد اما ارزشش را نمیدانستیم اما تعطیلات به دلیل کرونا باعث شد که قدر خستگیمان را هم بدانیم. قدر خودمان، دوستی و محبتمان را هم بدانیم و انشاءالله به روال قبل زندگی به زودی برگردیم.
خانم شفیعی میگوید میتوان درباره آموزش مجازی فکر کرد و در آینده هم در کنار آموزش حضوری تدریس کرد:
آموزش مجازی در دنیا موفق بوده است و نباید کنار بگذاریم و بگوییم فقط آموزش حضوری تأثیر دارد؛ آموزش مجازی یک فرصت است تا معلمان قابلیتهای خود را بهتر بشناسند و باعث شد خلاقیتها بیشتر بروز پیدا کند. تاکنون فکر میکردیم درس طراحی دوخت فقط در کارگاه باید ارائه شود البته باید باشد اما آموزش مجازی میتواند مکمل باشد.
وقتی در فضای مجازی فیلمهای همکارانم را میبینم واقعا لذت میبرم و دست مریزاد میگویم که انقدر زیبا، با خلاقیت و خوب توانستهاند فضا را پیش ببرند.
سید علی عظیمی پسر بزرگ خانواده هم امسال در پایه نهم درس میخواند و میگوید امسال چون هدایت تحصیلی دارد، سال حساسی است و زمانی که مدارس تعطیل شد، بسیار نگران بود اما با ارائه آموزشهای آنلاین مدرسهای، نگرانیاش برطرف شد.
خانم شفیعی و خانوادهاش در این روزهای کرونایی در منزل هستند و امیدوارند که هر چه زودتر کرونا ریشهکن شود تا آنها دوباره به روزهای خوش مدرسه و کارشان باز گردند و البته محمدمهدی پسر کوچک خانواده که در این مدت دوستانش را ندیده است و مجبور به آپارتمان نشینی است، هنگام خداحافظی فقط گریه میکرد و به سختی قبول کرد که خداحافظی کند و ما قول دادیم معلم مهربان هنرستان حافظ و فرزندانش را فراموش نکنیم.
انتهای پیام/