به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، نمایش «بازرس هاند واقعی» به نویسندگی تام استوپارد و کارگردانی شهاب بهرامی از نوزدهم خرداد ماه اجرایش را در تماشاخانه مهرگان آغاز کرده است. این نمایشنامه داستان دو منتقد را روایت می‌کند که به تماشای یک داستان معمایی، جنایی و پلیسی نشسته‌اند تا درباره آن مقاله‌ای بنویسند اما در حین اجرا نمایش هر دو به سمت کمدی کشیده می‌شوند و در مسیرشان اتفاقاتی رخ می‌دهد.
در این نمایش بازیگرانی چون سعید عظیمی، شهاب بهرامی، علی امیر خلیلی، احسان خانحمدی، الهام قاسمیان، سوزان صفانیا، کیانوش جواد اسلامی ایفای نقش می‌کنند.
علی امیرخلیلی یکی از بازیگران جوان این کار که فارغ‌التحصیل رشته بازیگری از دانشگاه هنر و معماری است، درباره حضور خود در این کار در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس عنوان کرد: بازی در این نمایش برایم یکی از چالش‌های دوران بازیگری‌ام محسوب می‌شود.
وی در این باره افزود: بازی کردن همزمان در سه نقش موضعی است که قبل از آن فکر می‌کردم آیا از عهده‌اش بر می‌آیم یا خیر؟، چرا که هر یک از این نقش‌ها با شخصیت‌هایی کاملا متفاوت بر صحنه ظاهر می‌شوند و از این منظر نیازمند انرژی و تغییر کلی نگاه در ایفای نقش است. بنابراین این کار برایم یکی از بزرگترین تجربه‌های بازیگری‌ام محسوب می‌شود.
خلیلی با اشاره به آشنایی‌اش از دوران دانشجویی با متن‌های نویسنده انگلیسی این کار، گفت: نوشته‌های استوپارد جزو پرکاربرد ترین متون نمایشی دنیا به شمار می‌آید. این نویسنده انگلیسی سعی کرده تا متن‌های کلاسیکی که در اروپا دست نخورده را به صورت طنز در آورد، به طوریکه مخاطب با خواندن و یا تماشای آن نگاه جدیدی را بدست آورد.
وی با بیان اینکه متون استوپارد یکی از پر اجراترین متون نمایشی در اروپا و آمریکا محسوب می‌شود، افزود: استفاده از متن‌های شکسپیر در کارهای استوپارد یکی دیگر از مواردی است که می‌تواند به عنوان کلید ادبیات نمایشی در کارهای او نام برد.
خلیلی در ادامه افزود: هفت ماه برای اجرای ۱۰ شبه این نمایش تمرین داشتیم و به همین خاطر هم بازی روان و خوبی را در مقایسه با متن سنگین کار شاهد هستیم. امیدوارم در این چند شب باقی مانده نیز مخاطبان از تماشای کار لذت ببرند.
این بازیگر تئاتر درباره تقسیم بندی که امروزه در مورد تئاترهای دولتی، خصوصی و نیمه دولتی در کشور وجود دارد، گفت: این چند گانگی که وجود دارد، باعث شده تا خیلی از گروه‌هایی که رابطه با افراد خاص دارند، بتوانند در سالن‌های دولتی و حتی سالن‌های بزرگ خصوصی اجرا بگیرند، در حالی که این امر برای گروه‌های کوچک و حتی گروه‌های دانشجویی به سختی محقق می‌شود و آنها می‌بایست ماه‌ها منتظر نوبت برای سالن‌های خوب باشند.
وی شکل‌گیری سالن‌های خصوصی و گیشه محوری را عاملی برای تغییر فضای هنری تئاتر به سمت مشتری‌محوری به شمار آورد و گفت: سلبریتی پروری در حوزه تئاتر باعث شده تا کمتر به متن نمایش، نام کارگردان و تمرینات گروه‌ها و زحماتشان توجه شود. تصحیح این مسیر نیاز به فرهنگ سازی درست دارد تا مخاطبان را دو مرتبه به مسیر گذشته بازگرداند، دراین زمینه رسانه‌ها نیز تأثیرگذار خواهند بود.
وی با بیان اینکه جامعه با محیط آکادمیک قهر کرده است، گفت: گاه شاهد هستیم که خیلی تئاترهای بدون چهره هم در سال‌های اخیر فروش کرده‌اند و مخاطبان را داشته‌اند، حتی امروز از نابازیگران هم کارهایی می‌بینیم که با تمرین و پشتکار و دانش به صحنه رفته و مخاطب را به وجد آورده است. در همه دنیا محیط آکادمیک محور اصلی کارها قرار می‌گیرد اما متأسفانه در کشور ما به کسانی که تحصیل کرده رشته تئاتر هستند، نابازیگر گفته می‌شود!
انتهای پیام/
