به گزارش خبرگزاری فارس، روز دوشنبه 17 دی ماه و در ابن بابویه شهر ری مراسم پنجاه و یکمین سالگرد درگذشت جهان پهلوان غلامرضا تختی بر سر مزار وی برگزار می‌شود.
این مراسم از ساعت 9 تا 12 برگزار می‌شود و فدراسیون کشتی و روابط عمومی ستاد برگزاری مراسم جهان پهلوان تختی از تمامی علاقمندان به آن پهلوان بزرگ دعوت می‌کنند تا در این مراسم شرکت کنند.
غلامرضا تختی در پنجم شهریور سال 1309 در خانواده‌ای مذهبی و متوسط در محله خانی آباد تهران بدنیا آمد؛ رجب خان پدر تختی غیر از وی 2 پسر و 2 دختر داشت که همه آنها بزرگتر از رضا بودند.
تختی از20 سالگی کشتی را در باشگاه پولاد زیرنظر حبیب اله بلور آغاز کرد. وی در رقابت‌های قهرمانی کشور طی سال‌های 1329 تا 1338 در اوزان 6 - 7 - 8؛ هشت بار قهرمان کشورشد. غلامرضا همچنین 3 بار پهلوان ایران شد.
تختی در اولین حضور خود در تیم ملی در رقابت‌های جهانی 1951 هلسینکی در وزن 79 کیلوگرم صاحب مدال نقره شد. وی در اولین حضور خود در المپیک در بازی‌های 1952 هلسینکی با شکست مقابل کوریدزه از شوروی صاحب مدال نقره شد.
افتخارات پهلوان بزرگ کشتی ایران در رقابت‌های جهانی 1959 و 1961 و 1962 تهران، یوکوهاما و تولیدو با کسب 2 مدال طلا و یک مدال نقره ادامه یافت. تختی در بازی‌های المپیک 1956و1960 ملبورن و رم صاحب یک مدال طلا و یک مدال نقره شد.
غلامرضا همچنین در بازی‌های آسیایی 1958 توکیو صاحب مدال طلا شد. تختی آخرین بار در رقابت‌های جهانی 1966 تولیدو دوبنده تیم ملی را به تن کرد.
غلامرضا تختی اولین کشتی‌گیر ایرانی است که موفق شد در 3 وزن صاحب مدال شود. وی همچنین پر افتخارترین کشتی‌گیر تاریخ کشتی ایران در المپیک با ۳ مدال (یک طلا و 2 نقره) است.
وایکینگ پالم سوئدی، عادل آتان ترک، بوریس کولایف روس، پیتر بیلر امریکایی، دیتریش آلمانی، ویحزیستیوک روس، عصمت آتلی ترک، حسن کنگور ترک، الکساندر مدوید بلاروس و احمد آئیک ترک مهمترین رقیبان تختی در 14 سال حضور وی در عرصه بین‌الملی بودند.
تختی در لیست بهترین‌های قرن فیلا در جایگاه سیزدهم قرار دارد و در رقابت‌های جهانی2007 باکو نیز از وی بعنوان یکی از مشاهیر کشتی دنیا تجلیل شد.
غلامرضا در آبان ماه 1345 زندگی مشترک خود را آغاز کرد و بابک تنها یادگار تختی است. تختی سرانجام 17 دی ماه سال 1346 در حالی‌که بابک 4 ماهه بود در هتل آتلانتیک سابق درگذشت.
غلامرضا تبلور آرزوهای یک ملت بود؛ او سمبل تاریخ ماست؛ مردی که در میان مردم زیست و از میان مردم رفت و پیکرش در ابن بابویه شهر ری آرام گرفت.
روحش شاد، یادش گرامی.
انتهای پیام/س
