مجله فارس‌پلاس: آیت‌الله منتظری در کتاب خاطرات خود از اتفاقات دهه 40 و نحوه دستگیری امام خمینی (ره) خاطرات زیادی نقل می‌کند. در بخشی از خاطرات ایشان آمده است:
«آقای خمینی میگفتند: من در آنجا بازجویی پس نمی‌دادم، به آنها میگفتم من شما را قبول ندارم، تشکیلات شما را تشکیلات حق و قانون نمی‌دانم، شما هر کاری میخواهید بکنید، فوقش میخواهید اعدامم کنید، اعدام کنید من یک کلمه هم جواب نمی‌دهم، میگفتند نخیر باید جواب بدهید، گفتم خیر من جواب نمی‌دهم برای اینکه قانون و عدالتی در کار نیست، گفتند چرا قانون در کار نیست؟ گفتم آیا وزارت دادگستری این وظیفه را نداشت که در حادثه مدرسه فیضیه لااقل بیاید یک پرونده درست بکند، بگوید یک عده آمدند اینجا طلبه‌ها را زدند و آن فجایع را به بار آوردند، چطور شما از کنار این قضیه گذشتید؟ پس معلوم میشود این همه تشکیلات دادگستری شما همه‌اش تشریفات است، هیچ عدالت و قانون در آن نیست، چرا شما جریان مدرسه فیضیه را تعقیب نکردید ولو به قول شما کشاورزان بودند! بالاخره یک مساله‌ای در این کشور اتفاق افتاده است، تا جواب مرا ندهید من به شما جواب نمی‌دهم، باز هم اصرار کرد من با تشر گفتم پاشو برو! او هم برخاست و رفت.
باز ایشان پس از آمدن به قم میگفتند: در منزل آقای روغنی یک روز پاکروان آمد پیش من و گفت: آقا شما یک آقایی، یک مرجع تقلیدی، یک بزرگواری، یک روحانی هستی، سیاست و اینها را بگذارید مال ماها، سیاست یعنی پدرسوختگی، دروغ، تزویر و...، شان شما نیست که خودتان را به سیاست آلوده کنید! من به او گفتم: اگر سیاست به این معناست که تو میگویی البته ما اهل آن نیستیم آن مال خودتان باشد، اما اگر سیاست معنایش اداره امور اجتماعی و رسیدگی به کارهای مردم است این اصلا جزو برنامه اسلام است و جزو قانون مشروطه است، مواظب باش این حرف را جایی نگویی، اگر به کسی بگویی در سیاست دخالت نکند این جرم است، زیرا بر خلاف حکومت مشروطه است؛ الان یک دستگاه عادله میتواند تو را محکوم کند برای اینکه معنای مشروطه این است که تمام مردم در سیاست کشور دخالت کنند، نماینده معلوم کنند که برود مسائل سیاسی اجتماعی مردم را بررسی کند، اینکه تو داری میگویی خلاف مشروطه است و کسی را که خلاف مشروطه قدم بردارد باید محاکمه کرد.»
منبع: خاطرات آیت‌الله منتظری، ج 1، ص 242.
