به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه سیامند رحمان، ورزشکار قهرمان وزنه‌برداری جانبازان و معلولین است که در پارالمپیک لندن 2012 برای کشور ایران افتخار آفرینی کرد و پرچم کشور را به اهتزاز درآورد.
وی صاحب یک مدال طلا در مسابقات پارالمپیک لندن، چهار مدال طلا و یک نقره در مسابقات جهانی، یک مدال طلا در بازی‌های آسیایی و دو مدال نقره در مسابقات بین‌المللی وزن 107+ کیلوگرم است، خبرگزاری فارس با این ورزشکار به گفت‌وگو نشسته است که مشروحی از این گفت‌وگو را می‌خوانید:
آقای رحمان با سلام، درباره زادگاهتان، اینکه از چه زمانی و چطور شد به فعالیت در این رشته مشغول شدید، توضیحاتی بفرمایید؟
متولد 1367 در شهرستان اشنویه هستم که از سال 85 به طور حرفه‌ای این رشته را دنبال می‌کنم و به لطف خدا توانستم در سال 87 در تیم ملی وزنه‌برداری جانبازان و معلولین حضور پیدا کرده و به کمک مربیان و تلاش‌های بی وقفه که داشتم رکورددار مسابقات پارالمپیک لندن شوم.
زمانیکه برای اولین بار به تیم ملی وزنه‌برداری جانبازان و معلولین دعوت شدید، چه احساسی داشتید؟
مسلما احساس غرور و افتخار کردم و همین باعث شد تا برای افتخار آفرینی و اهتزاز پرچم جمهوری اسلامی تمام عزم خود را جزم کنم.
بعد از کسب مدال پارالمپیک لندن 2012 به عنوان یک ایرانی که توانستم نه تنها در میادین جهانی، بلکه برای استان و شهرستان خود نیز کسب غرور و افتخار کنم، احساس خرسندی و شادمانی مضاعفی به من دست داد که هیچگاه قابل توصیف نیست.
عضو کدام باشگاه هستید و بالاترین رکوردی که به ثبت رسانده‌اید چقدر بوده؟ آیا باز هم رکورد شکنی خواهید کرد؟
عضو باشگاه پرسپولیس هستم، تا 2 ماه دیگر قراردادم به پایان می‌رسد.
بالاترین رکورد من در وزن 107+ ک.گ، 281 بوده که در مسابقات امارات به ثبت رسید، قصد دارم به لطف خدا در مسابقاتی که پیش روست رکورد خود را در کتاب گینس به ثبت رسانم.
به عنوان یکی از مدال آوران پارالمپیک، میزان قدردانی و حمایت مالی مسئولان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حمایت‌های مالی این رشته به نسبت رشته‌های دیگر بالاخص فوتبال در سطح بسیار پایینی قرار دارد.
تمرینات بی وقفه و شبانه‌روزی ما برای به دست آوردن مدال، کسب غرور و افتخار شخصی نیست، بلکه تمام این تلاش‌ها برای کسب افتخار و برافراشته کردن پرچم ایران است.
امیدوارم حمایت‌های مالی، عادلانه در بین ورزشکاران تمام رشته‌ها که برای کشورشان افتخار آفرینی کرده‌اند، تقسیم شود.
کفه‌های ترازو در یک جایی سنگینی می‌کند و این عاملی است که باعث شده سهم کم‌تری به ما برسد.
مراسم تجلیل از ورزشکاران و نام آوران استان که 19 بهمن به همت اداره کل ورزش جوانان استان برگزار شد، به نظر می‌رسد در این مراسم آن طور که باید از تلاش‌های ورزشکاران تجلیل نشد.
جا دارد نهایت قدردانی و تشکر را از مسئولان ذی‌ربط برای برگزاری چنین مراسماتی داشته باشم، اطمینان دارم که اگر حمایت از ورزشکاران روز به روز بیشتر شود مطمئنا استعدادهای زیادی، در استان آذربایجان غربی در رشته‌های مختلف کشف می‌شود که باعث سرفرازی این استان در آینده‌ای نه چندان دور خواهند شد، زیرا بسیاری از ورزشکاران به دلیل عدم حمایت‌های مالی، نمی‌توانند به فعالیت در رشته ورزشی خود بپردازند و از ادامه فعالیت‌های خود دست می‌کشند.
اگر با حمایت استاندار و مدیرکل تربیت بدنی استان قهرمان پروری را گسترش دهیم، مسلما ورزشکاران بیشتری به اردوهای تیم ملی و میادین جهانی راه پیدا خواهند کرد.
گریزی به مشکلات وزنه‌برداری جانبازان و معلولین بزنیم، چه مشکلات و خطراتی در این رشته وجود دارد؟ مسئولان در این زمینه و رفع مشکلات، حمایت‌هایی داشته‌اند؟
همانطور که در جریان هستید، محل سکونت من شهرستان اشنویه است، متاسفانه وضعیت رسیدگی به جاده‌های شهرستان‌های اطراف استان آذربایجان غربی رضایت‌بخش نیست، مسیر اشنویه تا ارومیه را بیشتر اوقات دو روز یکبار طی می‌کنم، با توجه به وضعیت جاده‌های منتهی به استان، خطرات راه از یک سو، باشگاه‌های خصوصی که تمام هزینه‌های آن به عهده خودم است و نبود حداقل دو نفر بالای سر من هنگام تمرین با توجه به شرایط فیزیکی و احتمال عدم کنترل وزنه از سویی دیگر، مواردی است که باعث مشکلات زیادی می‌شود.
نبود سالن مخصوص یکی دیگر از مشکلات است که مرا مجبور به استفاده از باشگاه خصوصی کرده و شرایط حاکم بر این باشگاه‌ها به گونه‌ای است که باعث برهم زدن تمرکز مورد نیاز برای زدن وزنه می‌شود.
خواستار رسیدگی مسئولان و استاندار به این مسئله هستم و امیدوارم مسئولان آذربایجان غربی دید خوبی به ورزش داشته باشند، نه تنها من بلکه تمام ورزشکاران استان که برای کشورشان افتخار آفرینی کرده‌اند نیازمند توجه و رسیدگی بیشتر به مشکلاتشان هستند.
و اما حرف آخر...
فروردین 93، زمان اعزام به مسابقات جهانی است و بعد از آن، مسابقات آسیایی المپیک کره برگزار خواهد شد، امید است با توکل بر خدا، حمایت‌های مسئولان و با غلبه بر مشکلات و به حداقل رساندن آنها به کمک مسئولین، دغدغه خاطر در هیچ زمینه‌ای نداشته باشیم.
همانطور که مردم ایران زمین از من انتظار دارند، من نیز از استاندار و مدیر کل ورزش جوانان استان انتظار حمایت دارم.
نمی‌خواهم گلایه‌ای کنم، تنها خواهان تقلیل مشکلات، توجه بیشتر به حیطه ورزش و رفع دغدغه فکری خود و دیگر ورزشکاران برای تمرینات و مکان آنها هستم.
-----------------------------
گفت‌وگو از: شادی سام‌بند
-----------------------------
انتهای پیام/61001/صا40/ث3001
