به گزارش خبرگزاری فارس از آبیک، اگر این روزها انجام هر کاری سخت باشد، سفر رفتن و بودن در مناطقی که از هوای مطبوعی برخوردارند، لذت بخش است.
برای فرار از گرما، دور شدن از مشکلات و دغدغههای زندگی برای لحظاتی و برای دیدن یک تابلوی منحصر به فرد نقاشی از آثار مشترک طبیعت و انسانهای سختکوش کوهستاننشین، میتوانید کولهای بردارید و راه بیافتید به سمت شهرستان آبیک؛ سفری خاطرهانگیز تا روستای توداران.
روستای توداران از توابع بخش مرکزی شهرستان آبیک است که در مسیر اتوبان قزوین – تهران و ١١ کیلومتری روستای بهجتآباد قرار گرفته است.
اینجا «توداران» است، روستایی در میانه تپه، پلکانی، سرسبز و بسیار پاکیزه با هوایی دلپذیر.
بافت روستایی روستای توداران یعنی معماری سنگی و کاه و گلی بودن این روستا حفظ شده که البته به تازگی ساختمانهای شیروانی نیز به روستا افزوده شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان آبیک به خبرنگار فارس در این شهرستان گفت: معماری پلکانی روستای توداران به طور کلی شباهتهایی با روستای ماسوله استان گیلان و روستای اتان منطقه الموت استان قزوین دارد.
عباس میرزایی افزود: تفاوت معماری روستای توداران با روستای ماسوله این است که این روستا دارای خیابانها و کوچههای بسیار باریک است که رفت و آمد از دل آنها صورت میگیرد ولی پشتبامها مسیر رفت و آمد نیست و از سقف خانهها برای جابجایی و تردد استفاده نمیشود.
در روستای توداران درهای وجود دارد که تا دلتان بخواهد در حاشیه آن رودخانه و درخت میبینید به ویژه در فصل تابستان که منظره زیبایی را به وجود آورده است.
توداران با خیابانها و کوچههای باریک
در این گشت و گذار، چیزی که بیش از همه توجه و تعجب شما را برمیانگیزد خیابانها و کوچههای باریک، رودخانهها و چشمهسارهای متعدد و درختانی است که در حاشیه رودخانهها قرار گرفتهاند.
جالب است بدانید مردم این روستا به کشاورزی و باغداری مشغول هستند ولی کشاورزی مردم در زمین هموار نیست بلکه در اراضی پلکانی صورت میگیرد؛ این در حالی است که مردم با گویش محلی صحبت میکنند و دارای لباس محلی هستند.
البته نباید از ذکر این مطلب غافل شد که روستای توداران از مناطق خوشنشین شهرستان آبیک محسوب میشود و هر سال در فصل تابستان پای افراد زیادی را به این روستا باز میکند.
توداران چشماندازهای زیبایی هم دارد؛ باغهایی که در هر کران چشم شما را مینوازد، درختان انگور، گردو، گیلاس و آلبالو و امثال آن زیادند.
به همین دلیل این روستا در هر فصلی، دیدنیهای خاصی دارد، از زمان شکوفه دادن این درختان که همه جا رنگین میشود گرفته تا رسیدن میوه ها و پاییز باشکوه این درختان و حتی زمستان سپید و بسیار سرد روستا، هرکدام زیبایی خاص خود را دارند.
لازم به توضیح است که مردم روستا از میوهها، خشکبار مورد نیاز خود را تأمین میکنند که میتوان به آلو خشکه، توت خشک، تیزاب انگور و آلبالو خشکه اشاره کرد.
در روستای توداران انواع سبزیهای کوهی مانند کنگر، آتک و سریش که در برنج و قورمه سبزی استفاده میکنند و چایواش که دمنوشی خوشمزه محسوب میشود، خالی از لطف نیستند گرچه از وجود و پرواز عقابها و بازها در این روستا نمیتوان غافل شد.
درخت چنار خونبار توداران
از جاذبههای مذهبی روستای توداران درخت چنار خونبار است که به گفته اهالی روستا، هنگام اذان ظهر در روز عاشورا کمتر از نیم ساعت در حفره درخت شیره خونی رنگ پر شده و جاری میشود و تا دو الی سه ساعت پس از اذان ادامه دارد که انسان را به یاد درخت خونبار الموت میاندازد.
ذکر این نکته خالی از لطف نیست که شیره درخت چنار روستای توداران در فصل زمستان خشک است.
درخت چنار خونبار در روز عاشورا افراد زیادی را به روستای توداران میکشاند و جزو اعتقادات مردم قرار گرفته است.
هم سیاحت، هم زیارت در توداران
از بناهای مذهبی در روستای توداران که بین دو روستای توداران و کهوان مشترک قرار گرفته امامزادگان حلیمه خاتون و سلیمه خاتون است.
میرزایی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان آبیک به خبرنگار فارس گفت: خوشبختانه کارهای مرمتی و حفاظتی با مشارکت اهالی روستای توداران انجام شده که امیدواریم بتوانیم به مرمت گنبد و بدنه امامزادگان تا پایان امسال تحقق بخشیم.
لازم به توضیح است گنبد امامزاده حلیمه و سلیمه خاتون دارای رک و خشتی است و دارای ضریح چوبی و ایوان کوچکی است که با دو پله میتوان وارد صحن امامزاده شد.
البته به گفته میرزایی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان آبیک محوطه امامزاده حلیمه خاتون با نظارت کارشناسان میراث فرهنگی استان قزوین در زمینی به مساحت 500 متر مربع توسعه یافته است.
کافر قلعه، قلعه دوران اسماعیلیان
بنای کافر قلعه بین روستاهای توداران، وندر و حاجیآباد بر فراز کوهی که بین این سه روستا است، قرار دارد و در نزدیکی این قلعه بقایای قزقلعه نیز مشاهده میشود.
در بخش میانی این قلعه، چشمه آبی وجود دارد که فضای سنگی کنده شدهای آن را احاطه کرده که بنابر اعتقادات برخی محلیها هرچه از آب چشمه برداشته شود در سطح آب تغییری مشاهده نمیشود و به همان اندازه آب باقی میماند.
میرزایی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان آبیک اظهار داشت: بیشتر بخشهای صخرهای قلعه، دستکند بوده و محلهای نگهبانی و استراحتگاه ساکنان خود است.
وی افزود: قسمتهایی از دیوار و برجهای نگهبانی قلعه تا حدودی باقی مانده است.
گفتنی است، بسیاری از قسمتهای کافر قلعه با استفاده از بافت کوهستانی و سنگهای موجود در محل ساخته شده که مربوط به دوران اوایل اسلام و اسماعیلیان است.
حال اگر کسی بخواهد به روستای توداران شهرستان آبیک سفر کند یا باید از سمت روستای ناصرآباد (میرپنجی) به دوراهی فرعی طیخور و توداران باشد و یا از مسیر دوم یعنی از جاده روستای دارالسرور و اتانک و پشت گردنه روستای اتانک باشد که بخشی از مسیر آسفالت و سه تا چهار کیلومتر جاده خاکی هم دارد.
علاوه بر محصولات کشاورزی و باغی، زنان هنرمند روستای توداران به هنرهای گلیمبافی، فرشبافی و سبدبافی(چلکبافی) با شاخههای درخت بید که ثبت ملی هم شده مشغول بوده و مسافران میتوانند ارمغان سفر به این خطه را با تهیه این صنایع دستی به یادگار ببرند.
البته بنا به گفته مسئولان میراث فرهنگی شهرستان آبیک در یکی از جلسات فرمانداری، مقرر شده بود روستای توداران روستای هدف گردشگری شهرستان آبیک قرار گیرد که متأسفانه به دلیل احداث چند واحد مسکونی شیروانی، روستای توداران امتیازات لازم را برای روستای هدف گردشگری از دست داد.
انتهای پیام/77006/ق40/ظ1004