به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، اگر در گذشته استفاده از لوازم آرایش مربوط به قشر و سن خاصی بود ولی امروزه بسیار دیده میشود که تمایل به این امر در برخی از دختران و زنان بهصورت افراطی دیده میشود، بهگونهای که این دختران بیشتر ساعات خود را جلوی آینه میگذرانند و جالب اینجاست که از بهترین لوازم آرایشی استفاده میکنند و مرتب به آرایشگاه میروند ولی زیبا نمیشوند.
همه ما انسانها چه جوان و چه پیر، خواهان زیبایی و آراستگی هستیم و انسان دریافته که ظاهر نیکو میتواند دیگران را تحت تاثیر مثبت قرار دهد.
بسیاری از افراد نمیتوانند تمایزی بین آراستگی بهخصوص در وجه ظاهری آن با آرایش و آراستگیهای کاذب بگذارند و فکر میکنند وقتی صحبت از آراستگی به میان میآید، منظور آرایش غلیظ و پوششهای جذاب و جلب توجه کننده است.
روی آوردن به آرایش در برخی از زنان و حتی دختران کم سن و سال، به قسمتی از ضروریات زندگی روزانه آنها تبدیل شده، به نوعی که انجام ندادن آنرا جزء شلختگی و نامنظمی تلقی میکنند.
سمانه دختری کم سن و سال است که به گفته خودش روزانه سه ساعت را جلوی آینه به استفاده از لوازم آرایش میپردازد.
وی در گفتوگو با خبرنگار فارس در کرمانشاه، یکی از دلایل کار خود را تبلیغات و برنامههای ماهوارهای میداند و میگوید: در جمع دوستان و همسالان خودم، شخصی به روز و زیبا تلقی میشود که با جدیدترین لوازم آرایشی که در برنامههای ماهوارهای تبلیغ میشود به خود رسیده باشد.
شکوفه که چهل سال از عمرش میگذرد، با حالتی که از یاس و نگرانی سرچشمه گرفته، میگوید که بدون انجام آرایش نمیتواند حتی برای کوچکترین خریدی به بیرون از خانه برود و باید چین و چروک صورتش را در انبوهی از کرم پودرهای مختلف پنهان کند.
وی از این مواد آرایشی برای بالا بردن اعتماد به نفس کاذب و شاید هم کسب وجه اجتماعی استفاده میکند.
میتوان وجود پوششهای جلب توجه کننده و آرایشهای تند را حمل بر اعتماد به نفس پایین در این افراد تلقی کرد که سعی دارند با این عملکرد مورد توجه و پذیرش افراد جامعه قرار گیرند.
البته در مورد بعضی از زنان این احساس شکل افراطی به خود گرفته و به حالت وسواسگونه زندگی آنها را دستخوش تغییر قرار میدهد.
سارا میرزایی، دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی در گفتوگو با خبرنگار فارس در اینباره گفت: زمانیکه آرایش کردن و نکردن سبب ایجاد اضطراب و افسردگی یا رفع آن شود و زندگی شخص را مختل کند، میتوان بهعنوان نوعی مشکل روانی آن را بررسی کرد و نمیشود به هر کس که آرایش میکند برچسب بیمار روانی زد.
وی انواع اختلالات شخصیتی از جمله اختلال شخصیت وسواسی را یکی از دلایل بیمارگونه برخی از زنان به استفاده از لوازم آرایش دانست و آنرا در گرایش به آرایشهای غلیظ و ناهنجار موثر دانست، این تفکرات گاهی تا آنجا پیش میرود که فرد دست به انکار شکل ظاهری خود میزند، و خود را آنگونه که هست قبول ندارد.
علی ابراهیمی، متخصص پوست و مو و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در گفتوگو با خبرنگار فارس در خصوص استفاده از وسایل آرایشی غیراستاندارد و نامرغوب گفت: بهعلت گران بودن لوازم اصلی، مارکهای تقلبی با قیمت کمتری به فروش میرسند که استفاده از این وسایل اثرات شدیدتری برای افراد دارد، چرا که مصرف این لوازم باعث سوزش، ایجاد رنگ و گزگز پوست میشود و اگر استمرار پیدا کند، ممکن است عفونتهای پوستی ایجاد کند و درمان آن بسیار هزینهبر است.
وی بهترین مرکز برای خرید لوازم آرایش را داروخانهها عنوان کرد و افزود: مواد و کرمهای آرایشی موجود در داروخانهها به این دلیل که زیر نظر پزشک داروساز بوده و تاریخ تولید و انقضای آن تحت کنترل است، برای خرید لوازم آرایشی استاندارد مناسبترین مکان است.
وی گفت: بیشترین عوارض مواد آرایشی پوست مربوط به پوستهای چرب است که در اثر استفاده باعث بستن منافذ پوست و تجمع چربی و تحریک جوش جوانی و یا افزایش آن در این گروه از زنان و دختران میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه ایجاد حساسیتهای پوستی و اگزمایی را از دیگر عوارض استفاده از لوازم آرایشی عنوان کرد.
وی با اظهار این مطلب که کرم پودرهای روشن کننده و ضد چین و چروک، تنها از رنگ و عوارض برخوردار هستند، مصرف کرمهای ضدآفتاب را از لحاظ هزینه و کم بودن عوارض آن، مناسب دانست.
این متخصص پوست و مو تورم و پوسته پوسته شدن لب را از آثار مصرف رژ لبهای غیراستاندارد دانست و ادامه داد: سرطان لب بیشتر ناشی از مصرف سیگار و تابش آفتاب است.
علیرضا قاسمی، جامعه شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه با ابراز این مطلب که ایران بعد از عربستان سعودی دومین کشور وارد کننده لوازم آرایشی در خاورمیانه و هفتمین کشور در جهان است، خاطرنشان کرد: بیش از 80 درصد لوازم آرایشی وارداتی بهصورت قاچاق انجام میگیرد و بیشتر اقلام وارداتی از کشورهای چین، ترکیه، تایلند و امارات هستند.
قاسمی با یادآور شدن این مطلب که سرانه مصرف زنان ایرانی از اقلام آرایشی 150 دلار در سال است، در این میان سهم مردان را کمتر از 10 درصد در استفاده از این لوازم عنوان کرد.
وی با اشاره به اینکه آراستن جزء فطرت انسانهاست و مسئله استفاده از لوازم آرایش در گذشته نیز سابقه داشته، افزود: در گذشته انسانهای دور از تمدن در آمریکای جنوبی و آفریقا خود را با انواع و اقسام استخوان حیوانات زینت میدادهاند.
قاسمی در خصوص سابقه آرایش در زنان ایرانی به گفته دکتر ویلز در سفر خود به ایران در زمان ناصرالدین شاه، استناد کرد و گفت: زنان ایرانی که از طبقات بالای اجتماعی در گذشته برخوردار بودهاند خود را با وسایل محلی آرایش کرده و خالی درشت در وسط ابروان قرار میدادهاند.
وی با بیان این مطلب که استفاده از لوازم آرایشی از جمله سرخاب، سفیداب و سرمه در گذشته تنها در مراسم خاصی کاربرد داشته و مخصوص به قشر و سن خاصی بوده، ابراز داشت: امروزه بحث آرایش کردن یا نکردن مطرح نیست، چرا که دیگر مرزها در این زمینه شکسته شده و سن گرایش به آرایش بسیار پایین آمده است.
قاسمی که گسترش ارتباطات بین طبقات مختلف، استفاده از برنامههای ماهوارهای، رسانهای و دیداری خارج از آداب و رسوم ایرانی-اسلامی را یکی از علل استفاده از لوازم آرایش در سنین پایین بیان داشت و ادامه داد: قرار گرفتن در گروه همسالان و الگو قرار دادن و تقلید از افرادی که برای اثبات خود به آرایشهای تند و غلیظ روی میآورند از دلایل دیگر مصرف این لوازم در سنین پایین است و این در حالی است که گرایش به آرایش در کشورهای پیشرفته فقط در سنین بالا و در زنان مسن دیده میشود.
این جامعه شناس با بیان این مطلب که در اروپا گرایش به سادگی به معنی استفاده از لوازم آرایشی نیست، در خصوص علل گرایش جوانان به آرایشهای تند و غلیظ گفت: برخی از این زنان و دختران با انجام آرایشهای تند و هزینهبر، به نوعی بهدنبال کسب قدرت اجتماعی و دهن کجی و لجبازی به برخی از تعصبات و سختگیریهای خانواده هستند و این آرایش نه به خاطر جلب توجه مردان بلکه در واکنش به فروپاشی درون خود است، چرا که نمیخواهند دیگران شاهد چهره غمگین و ژولیده وی باشند.
قاسمی گفت: این افراد در هویتیابی خود دچار مشکل شدهاند و به جای پرداختن به علم، دانش و کسب مهارتهای زندگی با پرداختن به آرایش افراطی به اثبات وجود خود میپردازند.
وی آرایش تند را مشخصه زنان بیاعتماد به نفس و سرپوشی برای محرومیت، غم و نگرانی دانست و نحوه آرایش افراد را مرتبط با ویژگیهای شخصیتی آنان بیان داشت.
این جامعه شناس با ذکر این موضوع که گرایش بیش از حد به مصرف لوازم آرایشی معلول مسائل فرهنگی است، مقابله ضربتی با این افراد را نامناسب دانست و افزود: مخالفت و ستیزهجویی با این قشر نه تنها تغییری در آنان ایجاد نمیکند، بلکه برخی از آنان را گستاختر میسازد.
وی با اشاره به این موضوع که زدن ماسک دروغین بر چهره، برتریجویی نیست، خواهان آموزش نحوه صحیح آرایش و تغییر نوع نگاه به دختران از مهد کودک تا دانشگاه شد و گفت: شناخت عوامل فرهنگی و زمینهساز دخیل در روی آوردن به آرایش افراطی، واگذار کردن مسئولیت بیشتر به دختران و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و آموزشی، نشان دادن زیبایی حقیقی یک زن توسط نهادهای مرتبط با حوزه زنان و آموزش روشهای تربیتی صحیح به خانواده، از عواملی است که مانع روی آوردن جوانان به آرایشهای تند و نامناسب میشود.
------------------------------
گزارش از زهره کریمزاده
------------------------------
انتهای پیام/2700/غ40/ض1002