به گزارش خبرگزاری فارس، نزدیک به چهار دهه است که از تاسیس ورزشگاه آزادی می گذرد و این استادیوم بزرگ در سال های اخیر شاهد مسابقات بزرگی در رده ملی و باشگاهی بوده است . AFC بهترین ورزشگاه ایران را آزادی میداند. در واقع تکمیل‌ترین و مجهزترین ورزشگاه ایران در شرایطی لقب ورزشگاه را به خود گرفته که مشکلات عدیده‌ای به خصوص در بخش رسیدگی به هواداران و خبرنگاران دارد. البته قصد نداریم در این گزارش چشم بر خوبیهای ورزشگاه آزادی و تلاش‌های صورت گرفته در جهت حرفه‌ای شدن امکانات این ورزشگاه ببندیم. به طور حتم مسئولان ورزشگاه آزادی برای کیفیت این ورزشگاه تلاش‌های زیادی را انجام میدهند اما وظیفه خود میدانیم برای اطلاع‌رسانی به مسئولان مربوطه به برخی از مشکلاتی که نمیتوان چشم بر آنها بست، اشاره کنیم. مشکلاتی که مربوط به خبرنگاران می شود و اصحاب رسانه در هر مسابقه داخلی و خارجی برای تهیه گزارش و اخبار با موانع و کاستیهایی روبهرو هستند.
نمایندگان کنفدراسیون فوتبال آسیا برای سهمیه دادن به ایران در لیگ قهرمانان بیشترین ایرادها به ورزشگاه‌های کشور و کمبود امکانات به ویژه در بخش رسانه ای گرفته اند. با وجود تاکید AFC بر حل این مشکلات تلاش مضاعف برای معضلاتی دیده نمیشود. گویی رسیدگی به هواداران و خبرنگاران که دو سرمایه اصلی که در زمینه بازتاب و هیجان فوتبال به شمار می روند، مشاهده نمی شود و به نوعی توجه به عوامل تاثیر گذار در پیشرفت و توسعه فوتبال به فراموشی سپرده شده‌اند و درحالی که در دنیا بیشترین توجه به این دو قشر میشود، در ایران کمترین امکانات با کمترین توجهات معطوف رسانه ها و خبرنگاران است.
روز گذشته مسابقه رسمی تیم های ملی ایران و اندونزی در ورزشگاه آزادی برگزار شد که متاسفانه باید اعتراف کرد که طبق روال گذشته کاستیها برای اصحاب رسانه وجود داشتند و خبرنگاران و عکاسان بر خلاف خواسته های کنفدراسیون فوتبال آسیا و فدراسیون بین المللی فوتبال با حداقل امکانات قلم ها و لنزهایشان را روانه مستطیل سبز کرده و گزارش های بازی را بازتاب دادند.
برای اشاره دقیق تر می توان به برخی از مشکلات امکانات نرم افزاری و سخت افزاری اصحاب رسانه در جایگاه خبرنگاران در ورزشگاه آزادی اشاره کرد.
* مرور برفکی صحنه‌های بازی به کمک تلویزیون‌های 17 اینچی
خبرنگارانی که هر هفته برای پوشش بازیهای لیگ برتر به ورزشگاه آزادی میروند با معضلی به نام نبود یک تلویزیون بزرگ برای تماشای مسابقه روبهرو هستند. در جایگاه خبرنگاران در سمت راست و چپ دو تلویزیون 17 اینچی نصب شده که اولا جایگاه تلویزیون‌ها به گونه‌ای است که خبرنگاران نمیتوانند دید مناسبی داشته باشند و علاوه بر این به دلیل نامناسب بودن تصاویر تلویزیونی خبرنگاران ترجیح میدهند بازی را از این دو تلویزیون تماشا نکنند؛ مثلا روز گذشته خبرنگارانی که برای پوشش بازی تیم ملی ایران مقابل اندونزی به ورزشگاه رفته بودند به دلیل اینکه این مسابقه از شبکه دو بخش شد، و آنتن این 2 تلویزیون روی شبکه 3 تنظیم بود، با تصاویر برفکی روبهرو شدند و حتی عده‌ای از آنها ترجیح دادند یکی از این تلویزیون‌ها را خاموش کنند.
* کمترین امکانات و جیره‌بندی در پذیرایی از خبرنگاران
در بین خبرنگارانی که برای پوشش مسابقات به ورزشگاه آزادی میروند هستند افرادی که به کشورهای مختلف آسیایی، اروپایی و حتی آمریکایی سفرهای متعددی داشته‌اند و تجارب خوبی از نحوه چگونگی برخورد با خبرنگاران پیدا کردند. قیاس بین نحوه برخورد با خبرنگاران در کشورهای مختلف دنیا با ایران بسیار متفاوت است. در سفرهای خارجی که خبرنگاران داشتند و در میزبانی کشورهای میزبان همواره شاهد پذیرایی مفصل و حرفه‌ای از خبرنگاران در ورزشگاه‌ها بوده‌اند.
شاید پذیرایی خواسته جدی برای خبرنگاران در زمینه فعالیت رسانه ای آنها نباشد، اما نحوه برخورد و حفظ شان و منزلت خبرنگاران بیش از هر چیز اهمیت داشته باشد. جیره بندی با یک شیرینی در جایگاه خبرنگاران برای اصحاب رسانه جلوه خوبی ندارد؛ به ویژه در یک بازی ملی که امکان حضور خبرنگار خارجی هم حضور دارد؛ نمی تواند ایده درست و به جایی تلقی شود، چون خبرنگارخارجی که از بیرون وارد این ورزشگاه می شود بدون شک با پذیرایی جیره‌بندی شده یک عدد شیرینی و یک لیوان چای بی کیفیت که سرد کردنش بین دونیمه بیش از 15 دقیقه زمان می برد، بیگانه است.
بهترین امکانات که جزئیترین آن در اختیار گذاشتن خودکار و سربرگ همان مسابقه است، در اختیار نمایندگان رسانه‌ها قرار میگیرد. معمولاً در ورزشگاه‌های حرفه‌ای دنیا در جایگاه خبرنگاران سیم‌کشی مناسبی برای استفاده از لب‌تاپ و مونیتور وجود دارد اما در جایگاه خبرنگاران ورزشگاه آزادی چنین امکاناتی دیده نمیشود. هرچند که چند ماهی است اینترنت ورزشگاه آزادی در جریان است، اما گاهی پیش میآید که همین اینترنت قطع می شود و خبرنگاران برای ارسال اخبار خود با مشکلات زیادی روبهرو میشوند.
کاش مسئولان ورزشگاه آزادی بگویند وقتی برای برگزاری هر بازی در ورزشگاه از 2 باشگاه پرسپولیس و استقلال 20 میلیون تومان اجاره گرفته میشود، از این 20 میلیون تومان نمیتوان شیرینی تازه خریداری کرد یا یک LCD برای راحتی حال خبرنگاران تهیه شود؟! عجیب است که ورزشگاهی مثل آزادی برای نصب دوربین عنکبوتی که حتی در بزرگ‌ترین ورزشگاه‌های دنیا چنین دوربینی نصب نشده هزینه میشود، اما برای رفاه حال خبرنگاران و تماشاگران کمترین خرجی نمیشود.
* جایگاه ویژه بدون امکانات
یکی دیگر از معضلات ورزشگاه آزادی کمبود امکانات و عدم دسترسی به امکانات در جایگاه ویژه است. افرادی که در این جایگاه به تماشای بازی میپردازند بین دو نیمه اگر احتیاج به آب و چای پیدا کنند، مجبورند از جایگاه بیرون بیایند، ابتدا بازرسی بدنی شوند و سپس اگر بوفه ورزشگاه آزادی فعال بود، مایحتاج خود را تهیه کنند و سپس بار دیگر پس از بازرسی بدنی به جایگاه باز گردند.
* درب ورودی جایگاه خبرنگاران دیر باز و زود بسته میشود
یکی دیگر از معضلات خبرنگاران به خصوص برای بازیهای حساس مثل دربی این است که در جایگاه خبرنگاران دیر باز میشود، مثلا اگر خبرنگاری بخواهد از 7 یا 8 صبح راهی ورزشگاه شود با در‌های بسته جایگاه روبهرو میشود و مجبور است تا ساعت 14 تا 15 صبر کند. از طرفی بازی که تمام میشود، برخلاف دنیا که خبرنگاران حتی پس از نشست خبری میتوانند به جایگاه خبرنگاران باز گردند تا از امکانات آن استفاده کنند، درب ورودی ورزشگاه آزادی به سرعت درها بسته میشود و دیگر خبرنگاران نمیتوانند از امکانات جایگاه خبرنگاران استفاده کنند.
*مصاحبه با بازیکنان در بدترین مکان ورزشگاه
مکانی که برای مصاحبه خبرنگاران و بازیکنان درنظر گرفته شده بدترین مکان ورزشگاه آزادی است. این مکان با زنجیر در یک راهرویی درست شده که وقتی بازی به پایان میرسد هواداران به راحتی میتوانند به این مکان دسترسی داشته باشند و با سروصدای زیادی که ایجاد میشود خبرنگاران به هیچ‌وجه نمیتوانند به راحتی به پوشش اخبار بپردازند. این معضل به خصوص در بازیهایی که تعداد تماشاگران زیاد است بیشتر از همیشه به چشم میآید. خبرنگاران اکنون نگران بازی 24 شهریور بین تیم‌های پرسپولیس و استقلال هستند چرا که میدانند با ازدحام جمعیت نمیتوانند به پوشش اخبار بپردازند.
* کارت‌های خبرنگاری برای برخی ماموران ناشناخته است
یکی از مشکلاتی که همواره خبرنگاران به هنگام ورود به ورزشگاه آزادی با آن روبهرو هستند، عدم شناخت کافی برخی از ماموران حاضر در ورزشگاه نسبت به کارت‌های خبرنگاری است. برخی از این ماموران حتی بازیکنان و مدیران فوتبالی را نمیشناسند و از ورود آنها به ورزشگاه خودداری میکنند. مثل روز گذشته که از کریم انصاریفرد و مازیار زارع خواسته بودند که بلیت تهیه کنند.
موارد ذکر شده بخش کوچکی از مشکلات ورزشگاه آزادی که گفته میشود بهترین ورزشگاه ایران است بود. تنها هدف از نگارش این گزارش این بود که مسئولان مربوطه ارزش واقعی برای قشر خبرنگار و هوادار قائل شوند و برای حرفه‌ای شدن به معنی واقعی تلاش درست انجام دهند. گاهی اوقات تلاش‌های صورت گرفته کاملا بیهدف و برای انجام وظیفه بوده است.
انتهای پیام/خ
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد
شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.
پر بازدید ها
پر بحث ترین ها
بیشترین اشتراک
اخبار گردشگری
تازه های کتاب
اخبار کسب و کار
