خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفربیرانوند، مجموعه قضایی در نقاط مختلف جهان به منظور حبس‌زدایی دو رویکرد را دنبال می‌کنند، یک رویکرد سرکوب، جریمه و حبس مجرم و دومین رویکرد نگاه به زندانی به عنوان یک بیمار و تلاش برای اصلاح و به نظر می‌رسد در پیش گرفتن رویکرد دوم یعنی همان اصلاح محکوم و مجرم، تاثیرات مطلوب‌تری دارد.
طی چند سال گذشته شاهد فعالیت تعدادی از زندانیان در بام خرم‌آباد هستیم، دیدن شوق و ذوق این افراد هنگام فعالیت در کارهای زیست محیطی نشان می‌دهد جایگزینی حبس تاثیر قابل توجهی بر روحیه این افراد داشته است.
علاوه بر این، اقدامات این افراد که با کمک مظفر افشار پدر بلوط ایران انجام می‌گیرد، منجر به سرسبزی و توسعه جنگل‌ها در حاشیه شهر خرم‌آباد شده است.
مظفر افشار که از او به عنوان پدر بلوط ایران یاد می‌شود، تا کنون توانسته با کمک دادستان خرم‌آباد از ظرفیت تعداد زیادی از افراد زندانی برای توسعه فضای سبز و جنگل‌های لرستان بهره گیرد.
وی که نشان داده دغدغه محیط زیست و منابع طبیعی بخشی از زندگی‌اش شده، این روزها از کمک دستگاه قضایی در خرم‌آباد خرسند بوده و امیدوار است تا با کمک‌های صورت گرفته روزی شاهد تکمیل کمربند سبز خرم‌آباد باشیم.
آرزویی که در این سال‌ها برای تحقق آن از هیچ کوششی دریغ نکرده است و شبانه‌روز برای آن تلاش می‌کند.
به منظور آشنایی بیشتر با اقداماتی که توسط زندانی‌های فعال در درختکاری انجام می‌شود، در بین آنها حضور یافتم و دقایقی پای صحبت‌هایشان نشستم.
محفاظت از درخت همانند محافظت از فرزند مهم است
بابک که فعالیت در طبیعت ناامیدی را در وی کمتر کرده و پس از پایان فعالیت شب‌ها را در کنار خانواده سر بر بالین می‌گذارد، می‌گوید: اکنون آرامشی نسبی یافته و امیدوار هستم هر چند زندگی به سختی می‌گذرد، اما شب‌هایی که در زندان می‌گذرد امیدی به طلوع خورشید در پشت دیوارها نیست همه جای زندان بوی مرگ و پایان زندگی می‌دهد.
وی که به خاطر بدهی مالی مجازات حبس را تحمل کرده، سه سال و نیم در بام مشغول است، می‌افزاید: قبل از اینکه فرصت همراهی با مظفر افشار را داشته باشم به طبیعت علاقه چندانی نداشتم و بارها پیش آمده بود که برای روشن کردن آتش از چوب درختان استفاده کنم، اما اکنون محافظت از یک درخت را از فرزند خودم مهمتر می‌دانم و هر کجای این استان به ایجاد کمربند سبز نیاز باشد بدون هیچ‌گونه چشمداشتی حضور خواهم داشت.
بابک می‌گوید: از اینکه امروز می‌توانم کاری انجام بدهم که ممکن است در آینده خانواده‌ام از آن بهره‌مند شوند بسیار خوشحالم و از آقای افشار و مسوولان قضایی استان و مدیران زندان که زمینه این کار را فراهم کرده‌اند تشکر می‌کنم.
احساس نمی‌کنم زندانی هستم
این مددجو که 31 سال سن دارد، می‌گوید: در این مدتی که در کنار پدر بلوط مشغول کاشت نهال و بذر و آبیاری انواع گونه‌های بومی و غیر بومی هستم، احساس نمی‌کنم که زندانی و مددجو هستم، پس از پایان کار می‌توانم نان حلالی برای خانواده‌ام تهیه کنم.
وی عنوان می‌کند: در این مدت می‌توانم بگویم حدود هزار درخت کاشته‌ام که بدون شک از ماندگارترین کارهای زندگیم است، باور کنید اکنون اگر زغال بلوط هم می‌بینم افسوس می‌خورم زیرا به این درک رسیده‌ام که اگر طبیعت نباشد نمی‌توان نفس کشید.
بابک در پایان صحبت‌های خود می‌گوید: افتخار می‌کنم حبسم باعث شد با کسی آشنا شوم که جای پدرمان را دارد، اگر مدیر و مسوول داشته باشیم تندیس پدر بلوط را در ورودی بام نصب می‌کنند، امیدواریم صدای من به گوش مسوولان برسد.
عمرم به بطالت نمی‌گذرد
علی دیگر زندانی است که همراه با پدر بلوط و در بخش‌های مختلف مانند بام، محله پشته حسین آباد،مجاورت فرمانداری خرم‌آباد و بام شهر به درختکاری مشغول است.
او می‌گوید: جرم من کیفری است و 5 سال حبس دارم، حدود یکسال است که مستحق جایگزین حبس شده‌ام و می‌توانم بگویم حدود 500 نهال انواع گونه‌های بومی مانند بلوط، بنه و بادام کاشته‌ام.
وی که از فعالیت زیست محیطی اظهار رضایت می‌کند، می‌افزاید: واقعا در این مدت روحیه بالایی پیدا کرده‌ام علاوه بر سرگرم شدن با درختان می‌توانم درکنار خانواده هم باشم.
این مددجو می‌گوید: زمانی که در طبیعت هستم احساس می‌کنم وقت و عمرم به بطالت نمی‌گذرد، از طرفی بودن در طبیعت فرصتی است تا انسان به خودش بیاید و به اشتباهش پی ببرد، درست است مشکل مالی داریم اما واقعا از اینکه فعالیت زیست محیطی دارم راضی هستم.
علی عنوان می‌کند: فعالیت در طبیعت به حدی روحیه انسان را بالا می‌برد که برخی از زندانی‌هایی که آزاد شدند مرتب برای سرکشی و حتی آبیاری سر می‌زنند، اینجا هیچ کس با زور و اصرار نمی‌مانند همه با عشق و علاقه مشغول هستند.
وی از زحمات پدر بلوط قدردانی کرده و می‌گوید: در این مدت که کنار آقای افشار هستم چیزهای زیادی از ایشان یاد گرفتم و اگر به گذشته برگردیم قطعا مسیرهای بهتری برای زندگی انتخاب می‌کنم.
کنار گذاشتن تبر، اثر فعالیت در طبیعت
مدیرعامل انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست لرستان پس از شنیدن صحبت‌های مددجویان دقایقی هم با پدر بلوط ایران هم صحبت شدم.
او که بیشتر از اینکه حرف بزند مشغول کار و تلاش است از شرایط موجود ابراز رضایت می‌کند.
مظفر افشار در خصوص شرایط موجود می‌گوید: با همکاری مدیرکل دادگستری، دادستان و مدیرکل زندان‌های استان از حدود 5 سال پیش 65 زندانی که بیشتر جرایم مالی داشته‌اند، به جای گذراندن حبس در زندان در بام و هر جای دیگری که نیاز باشد کار کاشت، داشت و پاکسازی را انجام می‌دهند، از زمانی که این مددجویان مشغول شده‌اند نظافت بام بسیار مطلوب است.
افشارعنوان می‌کند: نکته قابل تامل فعالیت این مددجویان عشق و علاقه آنها به طبیعت و کارهای زیست محیطی است ، بسیاری از این زندانی‌ها چنان با عشق و علاقه کار می‌کنند که گویی درختان فرزندان‌شان هستند.
پدربلوط ایران می‌گوید: بسیاری از این زندانی‌ها قبل از اینکه در بام مشغول شوند تبر همراه همیشگی‌شان بوده تا تیشه به ریشه درختان بلوط بزنند، اما حالا باید بینید چگونه دوستدار طبیعت شده‌اند برخی از آنها حتی پس از اینکه حبسشان به اتمام رسیده مرتب به بام سر می‌زنند.
وی معتقد است؛ مجازات جایگزینی حبس به ویژه در فعالیت‌های زیست محیطی باید تداوم داشته باشد البته برای نهادینه کردن این موضوع نیاز به کار ریشه‌ی و تبدیل آن به یک فرهنگ عمومی است، زیرا تعداد زیادی از این افراد به دلیل جرایم مالی متحمل حبس شده‌اند، از طرفی فعالیت این افراد برای طبیعت هم مفید است.
افشار که خود مدیرعامل یکی از انجمن‌های زیست محیطی لرستان است، آرزو دارد روزی برسد که کمربند سبز شهر خرم‌آباد به طور کامل تکمیل شده و خرم‌آباد در کاشت درخت و توسعه جنگل در کشور سرآمد باشد.
انتهای پیام/
