خبرگزاری فارس از بوشهر- فاطمه مظفری‌پور: با وجود پائیز و خنکای هوا در کشور اما گرمای جنوب همچنان می‌تابید و عطش بر دل می‌انداخت اما مردم پر شورتر از سالهای قبل برای راهپیمایی ۱۳ آبان به خیابان‌ها آمدند.
صدای «چَلپ چلوپ» کفش‌‌های مردم در خیابان که حاصل بارندگی دیروز بود، گل و لای را در نقاط مختلف جمع کرده بود و به سختی می‌شد بر روی آن پا نهاد و سُر نخورد! اما همه اینها نتوانستند جلوی مشت‌های گره خورده امت را بگیرد.
فریادهای مردم، طنین انداز شهر شده بود، صدایی جز شعارهای مردم شنیده نمی‌شد همه یک‌صدا فریاد می‌زدند: «الله اکبر»، «مرگ بر آمریکا»، «این همه لشکر آمده، به عشق رهبر آمده»، «مثلث شوم ابلیس، آمریکا، اسرائیل، انگلیس»، «مرگ بر منافق».
اقشار مختلف مردمی یک صدا شدند
حضور مردم افغان در بین مردم بوشهر، سخن از وحدتی دیگر در این شهر داشت، زنان افاغنه نیز دست در دست فرزندان خود در میان جمعیت اینطور فریاد می‌کشیدند: «امت عاشورایی سازش نمی‌پذیرد جوان انقلابی ذلت نمی پذیرد».
پیرمرد ویلچری هم این وظیفه را بر خود دانسته بود که باید در میان این راهپیمایی، نقشی داشته باشد، پس او هم در این معرکه حاضر شده بود، هرچند به سختی خود را هم‌قدم جمعیت کرده بود! اما آماده، آمده بود!
جوانان رزمی‌کار نیز هم‌قدم با نوجوانان دانش‌آموز بودند، دانش‌آموزان، با پرچم‌های سه رنگ کشور خود و با برگه‌هایی که روی آنها نام انقلاب اسلامی نقش بسته بود، مشت‌های کوچک خود را در آسمان بالا می‌بردند. مادرانی هم که نگران کودکان دانش‌آموز خود بودند، دست فرزند خود را محکم گرفته بودند و باهم در مسیر راهپیمایی قدم می‌زدند.
مادران و پدران جمعه خود را صرف راهپیمایی روز دانش‌آموز کردند
اگرچه روز دانش‌آموز بود و راهپیمایی به نام آینده‌سازان این مملکت! اما مادران و پدران هم، جمعه خود را صرف حضور در خیابان‌های پر آب اینجا کرده بودند تا مرگ بر آشوب‌گر را طنین‌انداز شهر خود کنند و فعالیت‌های داعشی‌های وطنی را محکوم کنند.
دختربچه ۱۴ سالهای که دست در دست خواهر کوچکتر از خودش در میان جمعیت بود، برای عکس گرفتن، لبخند بر لبان خود نشاند و در پاسخ به اینکه «چرا روز جمعه خود را صرف این راهپیمایی کرده‌است؟» گفت: «من و خواهرم، دانش آموز هستیم و امروز هم روز من و خواهرم است، آمده‌ایم تا بگوییم ما پشت کشورمان هستیم.»
آتش زدن پرچم دشمنان ایران اسلامی با همنوایی قعطنامه ضد استکباری، پایان بخش این حرکت مردمی بود؛ آتش در کناره‌های پرچم دشمن زبانه می‌کشید و جوانان و نوجوانان با شوری که در گلو انداخته بودند، ندای مرگ بر آمریکا سر می‌دادند.
به گزارش خبرگزاری فارس، گرمای هوا، خیابان‌های خیس، توانست شور آنها برای حمایت از نظام خود را از بین ببرد. آنها آمده بودند تا از آرمان‌هایی دفاع کنند که برای حفظ آن هزاران جوان خونشان، سنگفرش بیابان‌ها و کوچه‌ها شده است.
انتهای پیام/
