چکیده
"تفکر انتقادی" یکی از ویژگیهای اساسی عصر جدید است و به شیوهای از اندیشیدن اشاره میکند که دستکم سه بعد مهم از زندگی یعنی افکار، افعال و اخلاق را تحت تأثیر قرار میدهد. هدف انتقاد، یافتن عیوب است و تفکر انتقادی شیوهای از اندیشهورزی دربارهی مسائل پیرامون است برای یافتن ناکارآمدیها. آگاهی از جامعه، ایجاد زمینه برای پیشرفت و نوآوری، خوداصلاحی نظام سیاسی و تداوم ثبات سیاسی، ازجمله کارکردهای تفکر انتقادی در عرصهی سیاست محسوب میشوند. از آنجاکه هیچ رویکرد انتقادی نمیتواند فارغ از معیار باشد، این نوشتار با روش تحلیل گفتمان انتقادی و با توجه به سه سنجهی: عقل، دین و اخلاق، تأثیرات فکر انتقادی را در دانش سیاسی مسلمانان در عصر میانهی اسلامی بررسی میکند.
کلیدواژهها: تفکر انتقادی؛ عقل؛ دین؛ اخلاق؛ دانش سیاسی مسلمانان
نویسندگان:
منصور میراحمدی؛ عبدالرضا احمدی
فصلنامه سیاست متعالیه - دوره 4، شماره 14، پاییز 1395 .