چکیده
در این پژوهش که عمدتاً متنمحور و کیفی است، آیات مربوط به قیامت جزءهای اول تا سوم قرآن مجید از منظر تحلیل گفتمان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتهاند. هدف از پژوهش حاضر تشخیص ساختارهای گفتمانمدار است که هنگام سخنگفتن از روز قیامت به کار میروند و دیگر اینکه این ساختارها چه مفاهیم و حقایقی را درباره روز قیامت به مخاطب منتقل میکنند. در همین راستا تمام آیات مربوط به روز قیامت جزء اول تا سوم قرآن به روش توصیفی - تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. ساختارهای گفتمانمدار بکاررفته در این آیات عبارت بودند از تعدی، وجهیت، کنش تعهدی و جملات پرسشی با کارکرد غیرمستقیم. بررسی ساختارهای مورد نظر در این جستار به این نتایج منجر شده است: قاطعیت خداوند هنگام سخن گفتن از روز رستاخیز، هشدار و سعی در بیداری غافلان، تأکید خداوند بر سهمگین و وحشتناک بودن روز قیامت برای اخطار و هشدار به انسانها، قطعی و حتمی بودن وقوع قیامت.
کلیدواژه ها: قرآن؛ تحلیل گفتمان؛ ساختارهای گفتمانمدار
نویسندگان:
الخاص ویسی: استادیار گروه زبانشناسی همگانی، دانشگاه پیام نور، ایران
آزاده عبادی: دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، گروه زبان انگلیسی، واحدآبادان، آبادان، ایران.
فصلنامه مطالعات قرآنی - دوره 7، شماره 25، بهار 1395 .