به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، روزنامه افکار نوشت: استفاده از سحر، جادو و جادوگری مدتهاست که به فوتبال ایران وارد شده و این پدیده در جامعه و فوتبال ما برای امروز و دیروز نبوده؛ هر چند که در این سال‌ها کم‌تر کسی حاضر به تأیید آن شده است.
عده‌ای از مردم عادی، مربیان و بازیکنان سال‌هاست که به جادو و جَنبَل اعتقاد دارند و در همین رابطه افراد زیادی هستند که ادعای داشتن قدرت‌های ماورای طبیعی می‌کنند و با این ادعا وارد عرصه فوتبال و مبالغ هنگفتی را به جیب می‌زنند.
موضوع جادو و جنبل اولین بار در دهه هشتاد بود که در ورزش ایران به خصوص فوتبال به صورت رسمی توسط رسانه‌ها مطرح شد و نقش پُررنگی به خود گرفت و کم کم بین فوتبالیستها مطرح شد؛ البته همیشه فاصله بین خرافه و اعتقاد باریک تر از یک تار مو است؛ بنابراین، تنها کافیست که در مقدسات کمی دچار لغزش شویم تا از آن سوی بام بیفتیم و روی به سحر، جادو و جنبل بیاوریم.
چندی پیش بود که یکی از روزنامه‌های مطرح و پرتیراژ ورزشی با انتشار عکسی از ناخن یکی از مربیان موفق فصل جاری لیگ برتری مدعی شد که روی ناخن این مربی مثلثی مشکی که نشان از سحر و جادو است حک شده، موضوعی که خیلی زود با واکنش مهدی تارتار، سرمربی موفق پارس جنوبی‌جم مواجه شد او گفت که ناخنش در اثر کوفتگی سیاه شده است تا این مطلب تکذیب شود. البته این تنها گوشه‌ای از خروارها ادعا در این باره است.
عده‌ای می‌گویند که مربیان بعضا مطرح لیگ برتری و حتی برخی بازیکنان سرشناس با استخدام ساحران و رمالان و پرداخت هزینه‌های گزاف، از آنها برای موفقیت در زمین مسابقه کمک می‌گیرند؛ موضوعی که هر چند اسناد متقنی برای اثبات آن در این سال‌ها ارائه نشده است، اما نمی‌توان آن را هم نادیده گرفت و به سادگی از کنارش عبور کرد.
هر چند به نظر می‌رسد استفاده از این اشخاص در این سال‌ها در فوتبال نسبت به گذشته بسیار فراگیرتر شده است و شاید در سال‌های نه چندن دور تنها عده‌ای معدود و محدود از وجود رمالان استفاده می‌کردند، اما با گسترش خُرافه در جامعه تعداد بیشتری از مربیان و حتی بازیکنان نیز برای ورود به این عرصه دست به کار شده‌اند به ط.رذی که حتی گفته می‌شود برخی‌ها رمال های مخصوص به خود را دارند.
چند سال یکی از مربیان مطرح فوتبال مدعی شد که فردی ناشناس با او تماس گرفته و عنوان کرده است که اگر می‌خواهد تیمش به موفقیت برسد باید با او قرارداد ببندد تا در این راه با استفاده از قدرت ماورای طبیعی که دارد کمک کند و گرنه بلایی سر او می‌آورد که به خاک سیاه بنشیند.
حتی بازیکن بزرگی مانند علی دایی هم به نوعی رواج این موضوع را در فوتبال ما انکار نمی‌کند و می‌گوید: «امسال چیزی را با چشم خودم ندیدم، اما در سال‌های گذشته کارهای کثیف و جادو را در فوتبال دیده‌ام. یک‌سری چیزها حتما وجود دارد که تاثیرگذار است، اما این تاثیرگذاری مقطعی است. نمی‌توانم بگویم تاثیرگذار نیست، اما وای به حال روزی که این ساحر و جادو به آنها بر‌گردد.»
البته در این گزارش سعی شده است بیشتر به این مسله و پیدایش سحر و جادو در اجتماع، ورزش به خصوص فوتبال بپردازیم.
برای نخستین بار، موضوع خرافات و جادوگری ورزش در فوتبال انگلستان مطرح شد و سپس به فرانسه، برزیل و برخی از کشورهای آمریکای جنوبی راه یافت، به گونه‌ای که در جام جهانی 2006 آلمان، مربیان بزرگی چون دومنک فرانسوی با کمک گرفتن از جادوگرها و پیش‌گوها، ترکیب تیم خود را برگزیده و به مصاف حریفان می‌فرستادند و از سوی دیگر افرادی هستند که مدعی می‌شوند می‌توانند این جادو و سحرها را ابطال کنند و برای خود روش‌هایی نیز دارند.
در مقابل این جادوگران عده‌ای، نیز هستد که مدعی باطل کردن سحر هستند و آنها نیز از این راه برای خود دفتر و دَستکی راه انداخته‌اند؛ یکی از این افراد مدعی است راه باطل کردن جادو را می‌داند و می‌گوید باید ادرار غلیظ روی جادو ریخته شود تا جادو باطل شود یا اینکه باید مدفوع سگ را پس از آتش زدن به اطراف جادو ریخت تا باطل شود.
اگر کمی دقت کنیم متوجه می‌شویم که تمام این حرف‌ها خرافه و برای فریب دادن افراد ساده لوح است که می‌خواهند از روش‌های غیرمعمول و بدون زحمت و تلاش به نتیجه دلخواه و هدف خود برسند. این افراد همیشه با ترفندهایی خاص، خود را به افراد ساده لوح نزدیک می‌کنند و یا اینکه افرادی را استخدام می‌کنند تا مردم را فریب دهند؛ البته از گذشته‌های دور سحر و جادو و جادگری وجود داشته و افرادی که اعتقادات ضعیفی نسبت به دیگران داشتند خیلی زود و با کوچکترین حرف جذب این موضوع می‌شوند و حتی حاضرند میلیاردها تومان صرف کنند که به نتیجه دلخواه خود برسند.
متأسفانه، هفته قبل بود که عنوان شد، برخی از تیم‌ها و یا افرادی که هیچ زمینه روشنی در فوتبال ندارند، به فوتبال روی آورده‌اند و متوسل به سحر و جادو شدند که نمونه مشخصه و بارز آن در لیگ دسته اول فوتبال کشور در دیدار تیم‌های خونه به خونه و گل گهر سیرجان بود؛ که در نهایت مسئول ورزشگاه امام علی (ع) سیرجان در برنامه پر بیننده‌ای مثل 90 در صحبت‌های تلفنی نه تنها موضوع جادو را در این بازی منکر نمی‌شود بلکه آن را با افتخار در این برنامه تایید و از کار غیراخلاقی خود دفاع هم می‌کند. البته گفته‌های این فرد را مسئولان باشگاه گل‌گهر به طور کامل منکر می‌شوند و می‌گویند ارتباطی با باشگاه ندارد.
همین حرفهاست که دوستداران فوتبال ایران را ناامید می‌کند؛ مسئولان باید مقابل اینگونه افراد در هر سطح و مقامی که هستند بایستند تا به خود اجازه ندهند کار اشتباه خود را تایید کنند. حال سوالی که مطرح است این است که آیا واقعا سحر و جادو در فوتبال ما وجود دارد؟ و اگر این موضوع صحت دارد چرا فدراسیون فوتبال و کمیته انظباطی برخورد نمی‌کند؟
البته هرچند در آیین نامه انضباطی فدراسیون فوتبال، تنبیهات برای استفاده از سحر و جادو تعیین شده، اما هیچگاه نتوانسته مانع این کار شود حتی در قانون مجازات اسلامی کنونی یا هیچ یک از قوانین کیفری لازم‌الاجرای فعلی، رمالی و جادوگری به عنوان جرم شناخته نشده است. برخی مدعی هستند که قانونگذار در ماده 712، تحت عبارت کلاشی و تکدی‌گری، مفهوم رمالی و جادوگری را تحت نظر داشته است که باید گفت این عناوین به همه رمالان و جادوگران صدق نمی‌کند و در ضمن اصل تفسیر به نفع متهم در امور کیفری و اصل بسنده کردن به حداقل‌ها در امور جزایی (تفسیر مضیق) مانع از چنین تفسیری می‌شود.
البته رمالی و جادوگری در گذشته حقوقی ایران جرم بوده است و شاید در آینده نزدیک هم جزء جرایم محسوب شوند، امید است روزی برسد که دست این افراد از ورزش ایران به خصوص فوتبال کوتاه شود و قانون مقابل افرادی که می‌خواهند با افکار و عقاید ناصحیح خود، دیگران را بازی داده و آنها را گمراه کنند بایستد و هر چه زودتر فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی قوانین مجازات سنگین‌تری را برای کسانی که به دنبال سحر، جادو و رمالی در فوتبال هستند در نظر بگیرند.
مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است.
بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی
انتهای پیام/
