چکیده
در این مقاله ویژگی ها و تعیین کننده های مهاجرت مستقل زنان بر حسب مقصدهای عمده ی مهاجرتی تحلیل شده است. حجم نمونه شامل 14394 نفر زن است که از نمونه ی دو درصدی سرشماری سال 1390 به صورت تصادفی انتخاب شده اند. بر اساس نتایج به دست آمده الگوهای سنتی مهاجرت - که بیشتر مردگزین بوده و زنان به تبعیت از مردان مهاجرت می کردند - در حال تغییر است و به تدریج نوعی الگوی زنانه شدن مهاجرت در ایران در حال تکوین است. در این تحقیق دو الگوی مهاجرتی برای زنان شناسایی شد؛ یکی زنان مستقلی که از مهاجرت به عنوان یک استراتژی توسعه ی حرف های و فردی استفاده می کنند. این گروه از زنان مهاجر، تحصیل کرده و متخصص اند و بیشتر آن ها محل اقامت قبلی شان نقاط شهری و مقصد مهاجرتشان پایتخت و شهرهای بزرگ است. الگوی دیگر، زنان مهاجری هستند که از مهاجرت به عنوان یک استراتژی بقاء استفاده می کنند. این گروه بیشتر به دلیل بیکاری، فوت همسر و یا طلاق مهاجرت می کنند و مستعد آسیب های اجتماعی متعددی هستند که اتخاذ سیاست های حمایتی برای این گروه در برنامه ریزی های شهری امری الزامی و ضروری است.
کلیدواژه ها: مهاجرت زنان؛ تعیین کننده ها؛ مبدأ و مقصد
نویسندگان:
محمود مشفق: عضو هیأت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
معصومه خزایی: کارشناسی ارشد جمعیت شناسی
فصلنامه مطالعات راهبردی زنان - دوره 17، شماره پیاپی 67، بهار 1394.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 
