به گزارش خبرنگار تجسمی فارس، نمایشگاه عکاسی «تکه‌های زمان» این روزها به همت جمعی از دانشجویان دانشگاه معماری و هنر پارس در فرهنگسرای سرو تهران برپاست. فرشاد یزدان‌خواه یکی از هنرمندانی است که آثارش در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است. وی متولد 15 مرداد 1366 و دانشجوی رشتۀ ارتباط تصویری در مقطع کارشناسی در دانشگاه معماری و هنر پارس است.
وی در گفت وگو با فارس عنوان کرد: هنر عکاسی دیدن جهان پیرامون از طریق ویزور به گونه‌ای که دیگران آن را نمی‌بینند، است. از نظر من عکاس برای ثبت هر عکس یک داستان دارد و با ایده‌هایی که می‌پروراند می‌تواند حرف و دیدگاه خود را به تصویر بکشد.
یزدان خواه که مدت 5 سال است کار حرفه‌ای عکاسی را دنبال می‌کند، با اشاره به اینکه یک عکاس می‌بیند، تحلیل می‌کند و بعد شاتر را می‌فشارد، ایده‌پردازی و عکس العمل سریع را از نشانه‌های یک عکاس خوب برشمرد و در همین راستا گفت: زمان در عکاسی نقش مهمی دارد چرا که از دست رفتن یک صحنه و یک شات حسرت‌های بسیاری را برای یک عکاس به دنبال خواهد داشت.
فرشاد در ادامه، عکاسان را افرادی از خود گذشته دانست که به قیمت گرفتن آنی عکس برای به نمایش گذاشتن آن برای بیننده لذت دیدن همان صحنه را از دست می‌دهند و در در ادامه ضمن ابراز ناخرسندی از نادیده گرفته شدن موضوعاتی همچون اجزای پیرامونی جهان هستی در هنر عکاسی، گفت: بیشتر عکاسان نسل جدید کلی نگر هستند و از عناصر ریز به راحتی گذر می‌کنند و در همین راستا، دومین موضوع که آنچنان که باید، بدان پرداخته نمی‌شود موضوعات اجتماعی همچون وضعیت فقر فرهنگی جامعه در عکاسی است.
وی داشتن بار روانی عکاسی را برای کسی که دوربین به دست می‌گیرد، مهم‌ترین دلیل تصور خود عکاس پنداری در میان مردم دانست و با تأکید بر این مفهوم که این امر، اصلاً نمی‌تواند موضوعی نگران کنند باشد، اظهار داشت: این قضیه در واقع موضوع بدی نیست و همه انسان‌های کره زمین می‌توانند عکس بگیرند، چون ذات هنر این چنین است.
این عکاس جوان با تأکید بر این امر که صرفاً داشتن یک دوربین حرفه‌ای نمی‌تواند یک شخص را به معنای واقعی عکاس کند، تصریح می‌کند: وجود عکاسان آماتور می‌تواند درک جامعه را نسبت به عکاسی حرفه‌ای بالا ببرد.
یزدان خواه در بخشی دیگری ایمان و اعتقاد راسخ به عکاسی به عنوان یک هنر مقدس را از مهم‌ترین زمینه‌های ماندگاری و پیشرفت در این رشته برشمرد و با تأکید بر این مفهوم که تلاش و ایده پردازی‌های نو و منحصر به فرد در این هنر می‌تواند هنرمند را به اوج قله‌های کمال برساند، یادآور شد: برای ماندن در این مسیر ذهنی خلاق و مصمم نیاز است. کپی برداری و دنبال کردن سبک عکاسان بزرگ تا یک مقطعی لازم است. عکاس باید سبک و راه خود را بسازد و خلاقیت خود را وارد عکس‌هایش کند.
این هنرمند جوان تکنیک و خلاقیت را دو جزء لاینفک هنر دانست و با اشاره به اینکه اگر در هنر عکاسی مقصود رسیدن به عکسی زیبا و معناگرا است، نمی‌توان این دو را از هم جدا کرد، افزود: نمی‌توان گفت کسی که خلاقیت دارد ولی تکنیک‌های عکاسی را بلد نیست و بالعکس عکاس خوبی است، چرا که معتقدم این دو مکمل هم هستند.
وی در پایان کارکرد عکس را بستگی به سبک عکاسی دانست و گفت: می‌خواهد این سبک خبری باشد یا هنری یا طبیعت و... مهم این است که عکس، برشی از زمان و مکان است که سندی واقع گرایانه در تاریخ بوجود می‌آورد.
انتهای پیام/
