به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، تئاتر واژه‌ای است یونانی در لغت به معنای چیزی که به آن نگاه می‌کنند البته در فارسی به تئاتر «نمایش» می‌گویند.
در اصل تعریف دقیق، تئاتر یعنی بیان مشکلات مردم و مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی یک جامعه به زبان هنر و مهمترین فنی که باید در تئاتر استفاده شود فن بیان است.
هنر تئاتر در ایران پیشینه‌ای دراز دارد و سبکی از آن در نمایش‌های تعزیه نمود یافته است؛ در کتاب تاریخ بخارا آمده است که نمایش ایران از آیین اسطوره و شعایر برخاسته است که همچنین اولین تئاتر ایران در شهر رشت شروع به کار کرد.
در اصفهان نیز تئاتر سبقه تاریخی طولانی دارد و مردم هنرمند و هنردوست اصفهانی از دیرباز با این هنر آشنا بوده‌اند اما متاسفانه این روزها اوضاع تئاتر علاوه بر کشورمان، در شهر هنرپرور اصفهان مساعد نیست.
مردم تئاترهای زیبا و پرمحتوای یکی دو دهه گذشته را فراموش نکرده‌اند؛ جایی که قدرت‌الله ایزدی و حسن اکلیلی و دیگر بزرگان نمایش‌های زیبایی را برای مردم به نمایش می‌گذاشتند.
*تئاتر یکی از تفریحات خانواده‌ها در دهه 60 و 70
در دهه هفتاد در اصفهان یکی از تفریحات مردم حضور در سالن‌های تئاتر بود و مردم هنرشناس نصف‌جهان هم به خوبی قدر این هنر را می‌دانستند.
این روزها تئاتر اصفهان در وضعیت خوبی قرار ندارد و علاوه بر نبود زیرساخت‌های لازم، استقبال مردم نیز نسبت به این هنر جذاب و قدیمی بسیار کم شده است.
در همین باره سید مهدی سیدین‌نیا رئیس حوزه هنری اصفهان در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار کرد: آمار مخاطبان تئاتر در اصفهان به مراتب رو به کاهش است به طوری که این آمار نسبت به تهران بسیار کمتر است و یکی از دلایل اصلی آن کمبود سالن‌های تئاتر و تعداد اجرای کم در شهر اصفهان است.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه هر تئاتر باید مدت زمان بیشتری به روی صحنه برود، این بازه زمانی را در اصفهان بسیار کم دانست و افزود: برخی از تئاترها در تهران به مدت یک‌سال اجرا می‌شود اما این موضوع در اصفهان مشاهده نمی‌شود و در صورت اجرای تئاتر، این اجرا فقط در مدت کوتاهی به روی صحنه می‌رود.
*فرهنگ و هنر در سبد کالای خانواده‌ها نیست
رئیس حوزه هنری اصفهان اقتصاد هنر و مشکلات فرهنگی را مهمترین عوامل کاهش اجرای نمایش زنده و به دنبال آن کاهش مخاطبان آن برشمرد و تصریح کرد: جایگاه فرهنگ و هنر سهم بسیار کمی در سبد کالای مردم دارد که رفع این مشکل سرمایه‌گذاری در حوزه فرهنگ و هنر را از همان دوران کودکی می‌طلبد.
سیدین‌نیا خاطر نشان کرد: ذائقه کودکان و نوجوانان باید از مقاطع پیش‌دبستانی و ابتدایی به سمت هنر و نمایش سوق پیدا کند به طوری که با کسب آموزش و آشنایی با تئاتر، نیاز به آن را در بزرگسالی احساس کنند و این فرهنگ از کودکی در افراد نهادینه شود و جزء رفتارهایشان قرار گیرد.
فاصله گرفتن تئاتر با مردم عوامل مختلفی دارد و اگر مشکلات در زیرساخت‌ها و کمبود سالن‌های نمایش را نادیده بگیریم، موضوع تئاترها و ارتباطی که با مردم دیگر برقرار نمی‌کند عاملی بر کاهش استقبال مردم از این هنر است.
فاصله‌ای میان تئاتر مردمی و نمایش‌های کنونی افتاده است و این برای کسانی که در اجرای تئاتر تلاش می‌کنند و زحمت می‌کشند بسیار نگران‌کننده است.
اجرای نمایش زنده کار بسیار مشکلی است چرا که به غیر از نوشتن نمایشنامه، نیازمند تمرین پی‌درپی بازیگران تئاتر است که این اجرا هر شب باید به صورت زنده به نمایش درآید و زحمات زیادی بر دوش مجریان یک تئاتر متحمل است.
سیدین‌نیا با تاکید بر اهمیت جایگاه تئاتر عنوان کرد: گاهی میزان تاثیرگذاری نمایش زنده از فیلم و بسیاری از کارهای هنری دیگر بیشتر است؛ تئاتر یک کار زنده و رویارویی مستقیم با مخاطب آن است اما از نظر تکنیک، سبک و محتوا نیازمند تلاش بیشتری نسبت به حال است.
وی با تشریح معضلات هنرمندان برای اجرای تئاتر در اصفهان یادآور شد: تعداد پلاتو و سالن نمایش بسیار محدود، دستمزدهای تئاتر بسیار پایین و شرایط اجرا مشکل است؛ پشتیبانی مالی هم وجود ندارد. مردم هم آن طور که باید و شاید استقبال نمی‌کنند و حاضر به پرداخت هزینه برای خرید بلیت نیستند.
* ژانر کمدی و آئینی از دیرباز مورد توجه مردم ایران بوده است
تنوع در ژانر تئاتر از جمله مسائلی است که باعث جذب مخاطب می‌شود و اگر فردی برای نخستین بار به تماشای یک اجرای زنده نشست، باید شرایط به گونه‌ای شود که بار دیگر نیز برای تماشای اجراهای دیگر رغبت داشته باشد.
از دیرباز ژانر آئینی و کمدی در بین مردم ایران جایگاه خاصی داشته است و گرایشات ایرانی‌ها به این دو ژانر بیش از بخش‌های دیگر است. تئاتر مادر سینماست و اگر به دنبال داشتن سینمایی پویا با مخاطب بالا هستیم باید ریشه کار را در تئاترهایمان دنبال کنیم.
در اجرای یک نمایش زنده عوامل مختلفی باید تلاش کنند تا در مدتی که تماشاگر در حال بازدید از نمایش است از دیدن آن لذت ببرد که این نیاز به تمرین و هماهنگی زیادی دارد. اگر مشکلات اقتصادی این هنر برطرف نشود، تا چند سال دیگر نه تنها در اصفهان بلکه در کشور چیزی از تئاتر باقی نمی‌ماند.
انتهای پیام/63077/ر40/د1000
