به گزارش خبرگزاری فارس، کشتی با توجه به شرایط این روزهای ورزش کشور و روند آماده سازی و مدال آوری ورزش ایران در تاریخ المپیک ها، جزء رشته هایی است که می توان از آن به عنوان شانس نخست مدال آوری در ریو آن هم در دو رشته آزاد و فرنگی نام برد.
درست چند روز قبل از مسابقات کشتی المپیک انتخابات هیأت رئیسه اتحادیه جهانی کشتی در ریودوژانیرو برگزار می‌شود و نامزد ایران این شانس را دارد که کشور ایران را پس از بیش از 6 سال در هیأت رئیسه اتحادیه جهانی (فیلا سابق) صاحب کرسی نماید و در کنار آن بحث قضاوت ها و داوری ها و برخی از مسائل پشت پرده دیگر در المپیک ریودوژانیرو وجود دارد.
کشتی ایران در المپیک 2012 و در زمان حضور مارتینتی رئیس وقت فیلا، با درایت کادر فنی فرنگی توانست 3 مدال طلا در لندن به دست بیاورد و در مجموع 6 مدال شامل 3 مدال طلا، یک نقره و 2 برنز از مجموع 4 مدال طلا، 5 نقره و 3 برنز، کاروان ایران متعلق به ورزش ملی کشور بود.
اما پس از المپیک لندن زمزمه حذف کشتی از المپیک شنیده شد و البته در مدت کوتاهی خبر آن رسمی شد. پس از آن اختلافات عمیق بین مارتینتی رئیس وقت فیلا و روس‌ها و از سوی دیگر با کمیته بین المللی المپیک باعث آن شد که مارتینتی در سال 2013 در جلسه پوکت تایلند از ریاست فیلا کنار برود و لالوویچ صرب با حمایت کامل روس ها رئیس فیلا شد و چند ماه بعد رسما حکم خود را در مسکو پایتخت روسیه دریافت کرد.
از آن پس لالوویچ که به عنوان یک تاجر، ارتباطات بسیار نزدیکی با روس ها دارد و حتی در مسکو و چند شهر دیگر روسیه به تجارت می‌پردازد، با شعار اصلاحات در کشتی و حفظ این رشته در المپیک تغییرات مدنظر را در تمامی قوانین و مقررات این نهاد بین المللی ایجاد کرد و نام و نشان فیلا را پس از سال 1952 در سال 2014 به UWW تغییر داد که این تغییرات نه اصلاحات همچنان ادامه دارد، البته این روند علیرغم مقاومت و حضور جدی و موثر برخی کشورها نظیر ایران و آمریکا با اعمال نظر بیشتر روس ها و با حمایت برخی اعضای هیأت رئیسه اتحادیه به نفع آن ها پیش می رود، هرچند این حضور جدی آمریکا و ایران برخی قدم های روس ها از جمله اصلاحات اساسی در قوانین کشتی فرنگی را به پس از المپیک 2016 موکول کرده است.
به هرحال روس ها در چند سال اخیر به هر دلیل که مهمترین آن را می توان خطر مدال آوری و رقابت پایاپای کشتی ایران با این کشور در کشتی آزاد و همچنین کسب 3 مدال طلای بی نظیر کشتی فرنگی در المپیک2012 دانست این روزها علیرغم رابطه خوب در دنیای سیاست در دنیای کشتی با ایران سر صلح ندارند.
از عدم حضور تیم های این کشور در مسابقات بین المللی ایران تا عدم ارسال دعوتنامه حضور تیم های ایران در رقابت های داخلی این کشور گرفته تا دخالت‌های پنهان در حضور نیافتن برخی کشورهای متحد خود در دنیای کشتی مانند ترکیه (علیرغم اختلافات سیاسی بین دو کشور) بلاروس و قزاقستان در مسابقات ایران از جمله جام باشگاه های جهان و بازنشر گسترده خبر دوپینگ اخیر دو نماینده کشورمان در رسانه های این کشور، علیرغم رسوایی بزرگ دوپینگ در دومیدانی این کشور، می توان به این اختلافات نظر گسترده پی برد.
نقطه قابل اشاره دیگر برگزاری نشست‌های گاه و بی گاه اتحادیه جهانی کشتی در کشور روسیه و نمونه مهم و آخر آن نشست کمیته اجرایی اتحادیه جهانی در سوچی روسیه برای تعیین داوران قضاوت کننده در المپیک 2016 برزیل است.
المپیک کمتر از هشت ماه دیگر برگزار می‌شود، اما در این میان کشتی ایران که برای تکرار مدال آوری المپیک قبل، 3 مدال طلا، یک نقره و 2 برنز کار دشواری را دارد و عملا کسب افتخارات لندن در ریو به مانند یک رویا می ماند، با خطر جدی در بعد دیپلماسی روس‌ها روبرو است. مسئله ای که ظاهرا به نظر دولتمردان و حتی مسئولان ورزشی دولت نمی آید و یا فرصتی برای رسیدگی به آن ندارند.
روس ها که از حمایت جدی ولادمیر پوتین رئیس جمهور خود بهره می‌برند، در فاصله کوتاه تا المپیک برخی کشورهای قدرتمند و حتی ضعیف (آفریقا و برخی کشورهای آمریکایی لاتین با پرداخت هزینه حضور در مسابقات و ...) را با خود همراه کرده اند و ایران علیرغم تمامی تلاش هایی که در ارتباط با کشورهای دنیا به کار برده و قدم های رو به جلویی که برداشته است اما به دلیل عدم همراهی برخی کشورها از جمله آمریکا و آذربایجان که قطعا به فکر منافع ملی خود هستند و حمایت مسئولان رده بالای کشور خود را در ارتباط آن ها با لالوویچ به همراه دارند، تنهاست.
کشتی ایران در این برهه از زمان با خطر جدی روبرو است جدا از بحث نامزدی نماینده ایران در هیأت رئیسه اتحادیه جهانی که راه دشواری را برای کاندیدای ایران متصور می‌سازد، زنگ خطر مشکلات داوری که همواره در مسابقات مهم از جمله المپیک به کشتی و مدال آوری ورزش ایران ضربه جدی زده است از امروز به گوش می‌رسد، خطری که بسیار جدی است و آنقدر اهمیت دارد که بتوان برای آن حداقل به اندازه مشکل چمن ورزشگاه آزادی وقت گذاشت.
به نظر می رسد دولتمردان باید در این راه جدی تر قدم برداشته و در بعد بین المللی با اتحادیه جهانی کشتی (UWW)، فراتر از آن کمیته ملی المپیک و حتی روسای جمهور کشورهای صاحب نفوذ دنیا، پر امید ترین رشته ورزشی ایران در رقابت‌های المپیک 2016 را یاری نمایند.
المپیک یک رویداد فرهنگی و اجتماعی صرف نیست بلکه یک رویداد سیاسی است که موفقیت یا شکست کشورها در آن نشان دهنده میزان پیشرفت آن ها از نظر معیارهای مختلف در دنیاست، پس قطعا رسیدگی و توجه به مشکلات ورزشی که شانس اصلی کسب مدال طلا و مدال آوری در المپیک برزیل می باشد کم اهمیت تر از قرارداد آقای سرمربی، دیدار با رئیس مخلوع فیفا و یا حتی خروج بانوان فوتسالیست از کشور نمی باشد و می توان برای آن هم زمانی در نظر گرفت و وقتی گذاشت.
انتهای پیام/آ
